"ผมจะไปส่งคุณ..บ้านคุณอยู่ที่ไหนครับ.แล้วคุณเป็นใครมาที่นี่ได้ยังไง...ยังไม่ได้บอกผมเลย "
"คือชั้น....เป็นนักศึกษาฝึกงานค่ะ..แล้วชั้นต้องรับผิดชอบดูแลทำความสะอาดบ้านของคุณ ชั้นต้องขอโทษนะคะทำคุณตกใจ " เดือนดาราจะเก็บเรื่องที่เธอรักเค้าไว้เป็นความลับ เค้าจะรู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าเธอเป็นแฟนคลับเค้า ...
"สายแล้วล่ะครับผมตกใจไปแล้ว...ทำไมคุณอยากตายผมถามจริงๆนะ ดูคุณยังอายุน้อย...มีเรื่องทุกข์ใจอะไรขนาดต้องทำแบบนี้ด้วยครับ "
"ฮือออออออออออ แฟนชั้น..เค้าทิ้งชั้นไปมีคนอื่นค่ะ เราคบกันมา 7 ปี ชั้นรักเค้ามาก ทำทุกอย่างเพื่อเค้า เราคิดว่าเรียนจบแล้ว เราจะแต่งงานกัน เค้าเป็นรุ่นพี่ชั้นปีนึงค่ะ แต่พอเรียนจบเค้าได้ทำงาน เค้าก็ไปคบกับผู้หญิงที่สวยกว่าชั้น และผู้หญิงคนนั้นรวย ....." หญิงสาวสะอึ้นสุดๆก่อนจะพูดต่อ " ชั้น...ชั้น มัน..ไม่มีอะไรสู้เค้าไม่ได้ ชั้นเสียใจมาก ชั้นไม่อยากจะมีชีวิตอยู๋ต่อไปอีกแล้วค่ะ "
"เลวมากๆ....." ชัปปุยส์รำพึงออกมาเบาๆด้วยความเห็นใจอีกฝ่าย
"อย่าไปว่าเค้าเลยค่ะชั้นมันไม่ดีเอง"
"คุณเลิกโทษตัวเองได้แล้วนะ และก็..คุณสวย คุณน่ารัก คุณ ต้องมั่นใจในตัวเอง ผู้ชายมีเยอะแยะ อย่าสนใจคนที่ไม่เห็นค่าของคุณเลยครับ "
เดือนดารายิ้มออกมาทั้งน้ำตา ถึงเธอจะโกหก แต่คำตอบที่เธอได้ ..มันทำให้เธอรักชัปปุยส์จนหมดหัวจิตหัวใจ เค้าเป็นคนดีจริงๆ
"ไป.....ผมไปส่งคุณกลับบ้าน บ้านคุณอยู่ไหน "
ยังไม่ทันที่เดือนดาราจะตอบเค้า โทรศัพท์มือถือเธอก็ดังขึ้น
"แอน..."
"เดือน!!! แกดูข่าวรึยังแถวบ้านแก บ้านแกใช่มั้ย กม.11 น่ะ ไฟไหม้นะเดือน เมื่อกี้นี่เอง "
"แกว่าอะไรนะแอน !!"
"ชั้นบอกว่าตรงแถวๆที่แกอยู่ไฟไหม้ "
หัวใจของเธอหลุดไปอยู่ตรงตาตุ่ม "พ่อ พ่อ ..!!!!."
ชัปปุยส์เห็นหญิงสาวหน้าตื่นก็ตกใจ "บ้านชั้น ฮืออออ บ้านชั้น " เดือนดาราวิ่งออกไปนอกบ้าน หญิงสาว เป็นห่วงพ่อสุดหัวใจ "พ่อ ฮือออพ่อ "
"เดี๋ยวคุณ คุณ !!"
ชัปปุยส์วิ่งไปเอารถที่โรงรถ เค้าขับตามหญิงสาว ไปติดๆ "นี่คุณขึ้นมาเร็วผมจะไปส่ง "
เดือนดาราหูอื้อไปหมด ใจจะขาดให้ได้ "ไปส่งชั้นที่กรุงเทพได้มั้ยคะชั้นขอร้อง ฮือออ บ้านชั้นไฟไหม้ค่ะ " หญิงสาวยกมือไหว้ทั้งน้ำตาเนื้อตัวเธอสั่นไปหมด
"ขึ้นมาเลยครับ เร็วๆ"
เดือนดารารีบเข้ามานั่งในรถ พ่อ ...พ่อ ...พ่อยิ่งกินเหล้าเมาทุกวัน ไฟไหม้พ่อจะหนีทันรึเปล่า ก็ไม่รู้
เดือนดาราไม่มีกะจิตกะใจจะคุยอะไรกับชัปปุยส์ หญิงสาวเป็นห่วงพ่ออย่างเดียว ....ชัปปุยส์เหยียบ 140 เค้ามาถึง กรุงเทพ ในเวลา 2 ชั่วโมง หน่อยๆ ย่าน จตุจักร ที่เป็นชุมชนแออัด รถติดยาวเหยียด ....
"คุณไปทางนั้นเลยค่ะ ทางลัด " เดือนดาราบอกก็แถวๆนี้บ้านเธอเอง
"คุณทำใจดีๆไว้นะครับ "
"ชั้นห่วงพ่อค่ะ เรามีกันแค่สองคนพ่อลูก "
น้ำตาของเดือนดารายังไหลมาไม่ขาดสาย .. "ขอให้พ่อปลอดภัยด้วยเถอะ "
"จอดตรงนี้เลยค่ะ ตรงนี้ "
ภาพเบื้องหน้าของหญิงสาว คือ ซากไหม้ กลิ่น ควันไฟ .... ผู้คนยังคงวิ่ง กันขวักไหว่ ...เดือนดาราทรุด
ลงกับพื้น
"ฮืออออออออออออ พ่อ...พ่อ ...."
"เข้าไปไม่ได้นะครับ เข้าไม่ได้ " เจ้าหน้าที่ดับเพิลงดันตัวเธอไว้
"ฮืออออ พ่อ...ไม่รู้ว่าพ่ออยู่ในนั้นรึเปล่า ช่วยพ่อชั้นด้วย ช่วยด้วยค่ะ "
"คุณครับข้างในไฟไหม้หมดแล้วนะครับ อะไรก็ไม่เหลือเราช่วยไม่ได้จริงๆ คนตายไปเยอะ คุณไปดูศพตรงนุ้นเลยครับเผื่อจะมีพ่อคุณ"
เดือนดาราไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะก้าว ชัปปุยส์เลยพยุงเธอเดินไป ตรงป้ายรถเมล์ที่เจ้าหน้าที่วางศพเอาไว้ กลิ่นเหม็นจนเค้าแทบจะอาเจียน ....
"ฮือออพ่อ ...พ่อคะ ......"
หญิงสาวค่อยๆแกะดูทีทีศพ แต่ก็ไม่เจอพ่อ
"อิเดือน....อิเดือน " เสียงนึงเรียกเธอ
"ป้าเพ็ญ เห็นพ่อมั้ยคะ เห็นพ่อมั้ย !!!!!"
"เดือนเอ้ย.......ทำใจดีๆนะลูกพ่อเอ็ง....พ่อเอ็งตายในกองไฟ เค้าช่วยลากมาไม่ได้ เค้าจะพามันออกมา มันก็ไม่ออก มันมัวแต่เก็บของ ...มันบอกว่าจะเก็บของลูกสาวมัน ของสะสมของเอ็งที่เอ็งรัก หนังสือ เอ่ย ลูกฟุตบอล เสื้อผ้า มันมัวแต่ขน ก็เลยตายในบ้านนั่น "
"ฮือออออออออออออออพ่อ.....พ่อ ....พ่อ ฮือออพ่อ .."
เดือนดาราเป็นลมล้มพับ ชัปปุยส์เลยอุ้มเธอมาที่รถ เค้าสงสารหญิงสาวจับหัวใจ ถูกแฟนทิ้งไม่พอ บ้านไฟไหม้ พ่อตายอีก ...อะไรจะโชคร้ายขนาดนี้
....เค้าขับรถกลับสุพรรณ ...
....เค้าขับรถกลับสุพรรณ ...
"อันดามัน ...!!" ชัปปุยส์ลืมสนิทว่าเค้าต้องโทรหาอันดามัน โทรศัพท์ก็ลืมเอามาอีก ...นาฬิกาในรถบอกเวลา ตี 5
"ฮืออออออออ" พอรู้สึกตัวหญิงสาวที่นั่งข้างๆเค้าก็ร้องให้ขึ้นมาอีก เค้าเลยเอื้อมมือไปจับมือเธอด้วยความเห็นใจ อีกฝ่ายเลย ซบหัวลงที่ไหล่เค้า ... ชัปปุยส์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ แค่เห็นใจและสงสาร น้ำตาเธอเปียกหัวใหญ่เค้าไปหมด
"คุณ....นอนในห้องผมได้นะ ....แล้วก็เรื่องบ้านคุณ พ่อคุณ ไว้พรุ่งนี้ ..อ้อ ไม่สิ ..มันเช้าแล้ว ค่อยคิดกันต่อ คุณไปพักก่อนเถอะ "
ชัปปุยส์บอกหญิงสาว อีกฝ่ายโผมากอดเค้าสะอึ้นสุดๆ "ขอบคุณมากๆค่ะขอบคุณจริงๆ "
"ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร "
เสียงโทรศัพท์เค้าดัง ชายหนุ่ม แกะมือ หญิงสาวออกจากตัวอย่างรวดเร็ว เค้ารีบวิ่งไปเอาโทรศัพท์ในห้องนอน เดือนดารา ปาดน้ำตาด้วยความแค้นใจ ....."นังตัวมาร" หญิงสาวเห็นชัปปุยส์วิ่งเข้าไปในห้องทิ้งเธอทันที มันแค้นมากๆ
"อันดามัน ๆ "
"นายเป็นอะไรรึเปล่าชั้นนอนไม่หลับ..เป็นห่วง "
"ขอโทษ....ขอโทษนะ...."
"ไม่เป็นไรชั้นแค่เป็นห่วงนายกลัวว่าจะล้มในห้องน้ำอะไรรึเปล่า ..ค่อยยังชั่วหน่อย "
ชัปปุยส์รู้สึกผิดมากๆ แต่อันดามันต้องให้อภัยเค้าเพราะเค้าไม่ได้ทำเรื่องไร้สาระ เค้าไปช่วยคน คนนึงที่กำลังเดือดร้อนและน่าสงสารที่สุด
"ให้ชั้นนอนในนี้ใช่มั้ยคะ " เสียงเดือนดาราดังขึ้นใกล้ๆ และมันดังเข้าไปในโทรศัพท์ ชัปปุยส์ ตกใจมากๆ เธอมายืนข้างหลังเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่
"ชะ...ใช่ครับ....."
"อันดามัน..เดี๋ยวโทรกลับบนะแป๊บเดียว "
ชัปปุยส์บอกแล้วรีบวางสาย เค้าอยากจัดการ เรื่องที่นอนให้หญิงสาว ก่อน .... ส่วนเดือนดาราจงใจอยากให้อันดามันได้ยินอยู่แล้ว
"เรียบร้อยแล้ว ...อันดามันชั้นมีเรื่องต้องบอกเธอ "
"ผู้หญิงที่ไหน...มาอยู่ในบ้านนาย" เสียงอีกฝ่ายถามอย่างสงสัย
ชัปปุยส์เลยเล่ายาวให้กับเธอฟัง เค้านอนที่โซฟา ห้องรับแขก ... เดือนดารายังแง้มประตูฟังเสียงเค้าคุยกับอันดามันตลอด ....ท่าทางเค้ามีความสุขสุดๆจูบโทรศัพท์ทุก 5 นาทีเลยก็ว่าได้
"รายงานทุกอย่างเลยเหรอ ...นี่พี่บอกมันทุกเรื่องเลยเหรอคะ......"
ชัปปุยส์ได้กลิ่นอาหารเค้าเลยรู้สึกตัว ..... คิดถึงอันดามันที่สุด ....เคยนอนกอดกันทุกคืน .... เค้ามองเห็น หญิงสาวคนเมื่อคืน กำลังจัดโต๊ะกินข้าว ... เห็นแล้วอยากให้เป็นอันดามันมากกว่า คิดถึงตอนอยู่ที่เกาะดอกไม้ด้วยกัน คิดถึงอยู่ทุกลมหายใจ
"เอ่อ..คุณหิวรึยังคะชั้นทำข้าวต้มไว้ให้ "
"ขอบคุณมากๆครับ จริงๆคุณไม่ต้องลำบากหรอก ผมออกไปทานข้างนอกได้ "
"ไม่ลำบากเลยค่ะชั้นเต็มใจ "
"คุณโอเคมั้ยครับ ..."
"...................." อีกฝ่ายน้ำตาร่วง
"ทานข้าวก่อนเถอะผมมีอะไรจะบอกคุณ" เดือนดาราสงสัยชัปปุยส์จะบอกอะไรเธอ
"อ้อผมยังไม่รู้ชื่อคุณเลย "
"ชั้น เดือนดาราค่ะ "
"ผมชาริล "
"ชาริล ชัปปุยส์ "
"ใช่ครับ " เค้ายิ้มเขินๆ
"ขอบคุณมากๆนะคะที่ช่วยชั้น "
"ไม่เป็นไรหรอก ...ทานข้าวเถอะ จะเที่ยงแล้ว จริงๆคุณน่าจะทานก่อนผมนะ ไม่ต้องรอ ผมทานไม่เป็นเวลาหรอก "
"ไม่เป็นไรค่ะ "
เดือนดารา โทรลางานที่สโมสรเธอบอกว่า พ่อเสีย ทางสโมสรเลยให้ลา หนึ่งอาทิตย์ ที่ชัปปุยส์เล่าให้อันดามันฟังเรืองผู้หญิงแปลกหน้าที่เข้ามาผูกคอตายในบ้านเพราะอกหัก แล้ว เธอก็บ้านไฟไหม้พ่อเสีย ในเวลาเดียวกัน อันดามันสงสารสุดๆ จนขอให้ชัปปุยส์ซื้อบ้านใหม่ให้เธอ
ช่วงบ่ายๆชัปปุยส์พาเดือนดารามาที่กรุงเทพอีก ... เค้าพึ่งดูโครงการบ้านผ่านทางเน็ต เพราะอันดามันอยากให้เธอมีบ้าน อย่างน้อยๆก็เป็นสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้นในชีวิตของผู้หญิงที่น่าสงสารคนนี้
รถวิ่งเข้มาในโครงการบ้านจัดสรรค์ แถวบางนา เดือนดารายัง งง ชัปปุยส์พาเธอมาทำไม ...
"ที่นี่สวยมั้ย...คุณชอบมั้ย ?"
"เอ่อ..สวยค่ะ สวยมากๆเลย "
"มาดูบ้านเหรอคะ เชิญค่ะ " พนักงานขายรีบเชิญเข้าออฟฟิศ โบรชัวร์แบบบ้านวางตรงหน้าเธอ พนักงานทั้งออฟฟิศจำได้ว่า เค้าคือ ชาริล ชัปปุยส์ เลยกรูกันเข้ามาขอลายเซ็นต์ถ่ายรูปกันไม่หยุด
และคำถามที่เกิดขึ้นคือ ชัปปุยส์ มาซื้อบ้านกับผู้หญิงที่ไม่ใช่เจ้าหญิงอันดามันก็ไหนว่าจะหมั้นกันเดือนหน้า บ้านราคาตั้งหลายล้าน ไม่น่าจะใจดีขนาดนี้ถ้าไม่มีอะไรกัน ...แถมผู้หญิงคนที่มาด้วยยังน่ารักสุดๆอีกต่างหาก ...แค่เห็นสายตาที่หญิงสาวมองชัปปุยส์ก็รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับเค้า
"คุณเลือกเลยหลังไหนก็ได้ที่คุณชอบ "
เดือนดาราน้ำตาไหลออกมา "แต่ชั้น...ชั้น ..."
"ผมชื้อให้ ..เลือกเลย "
"ซื้อให้..ไม่นะคะ เดือนไม่เอา..มันเกินไป เดือนไม่เอาค่ะ "
"ไม่เอาแล้วจะไปอยู่ไหน..เอาเถอะเลือกเร็วๆเข้า "
"ซื้อให้..ไม่นะคะ เดือนไม่เอา..มันเกินไป เดือนไม่เอาค่ะ "
"ไม่เอาแล้วจะไปอยู่ไหน..เอาเถอะเลือกเร็วๆเข้า "
พนักงานขายถึงกับอึ้ง ชัปปุยส์ซื้อบ้านให้ ...นี่ซุกเมียอีกคนไว้ด้วย สุดๆคาสโนว่าของแท้เลย
"หลังนี้มั้ยคะตกแต่งครบแล้ว หิ้วกระเป๋าเข้าอยู่ได้เลย 60 ตารางวาค่ะ สามล้านเก้าแสนบาทถ้วน 3 ห้องนอน สี่ห้องน้ำค่ะ จ่ายเงินเสร็จแล้วเราจะทำเรื่องโอนภายในหนึ่งอาทิตย์ แต่ก็สามรถเข้าอยู่ได้เลยเข้าไปดูบ้า่นตัวอย่างกันเลยดีมั้ยคะ "
ราคาตั้ง เกือบสี่ล้าน มันมากเกินไป เดือนดาราส่ายหน้าน้อยๆเธอรับมันไม่ได้จริงๆ มันมากเกินไป
เดือนดารากับชัปปุยส์นั่งรถกอล์ฟเข้ามาในหมู่บ้าน บ้านถูกตกแต่งอย่างสวยงามนี่มันบ้านในฝันของเธอชัดๆ ชัปปุยสา์เห็นสีหน้าของหญิงสาว ก็รู้แล้วว่าเธอพอใจ
"ครับเอาหลังนี้เลย"ชัปปุยส์ตัดสินใจแทนหญิงสาว อีกฝ่ายได้แต่ร้องให้ด้วยความซาบซึ้ง ..
ตอนนี้...จะให้เดือนดาราตายแทนชัปปุยส์ยังได้เลย อย่าว่าแต่รัก ... มันสุดๆจนอธิบายไม่ได้
มีบ้าน...มันสวยที่สุด ...น่าอยู่ที่สุด หญิงสาวนึกถึงพ่อขึ้นมาแล้วร้องให้อีก อยากให้พ่ออยู่ด้วยกัน
"แล้วก็...." ชัปปุยส์ยื่นเงินใส่มือของ ของเดือนดารา น่าจะราวๆ หมื่นกว่าบาท เพราะเค้าไปสเปนนานไม่ได้ใช้เงินไทย มีอยู่ติดกระเป๋าแค่นี้จริงๆ
"คุณเอาติดตัวไว้นะ "
"ชั้น.....ขอบคุณที่สุดค่ะ แล้วชั้นจะหามาใช้คุณคืนนะคะ คุณชาริล "
"ไม่ต้องครับ แค่นี้เองคุณกำลังเดือดร้อน "
"มันมากมายเกินไปค่ะ "
"คุณเข้าบ้านเถอะ .....ผมต้องไปล่ะ ว่าจะแวะไปทานข้าวกับเพื่อนๆแล้วก็จะไปซ้อมต่อ ผมมีแข่ง วันอาทิตย์นี้ ถ้าคุณว่างก็ไปดูได้นะ "
"ชั้น ไปแน่นอนค่ะ ชั้นไปแน่ "
"อ้อ .. เมมเบอร์ผมไว้สิถ้าคุณมีอะไรโทรหาผมได้ตลอดเลยนะ "
นั่นแหละคือสิ่งที่เดือนดาราต้องการสุดชีวิต ไม่คิดว่า เธอจะได้มันทุกอย่าง ....แต่เสียใจที่สุดคือ ต้องแลกกับชีวิตของพ่อ ...ถ้าเลือกได้ เดือนดารา อยากอยู่บ้านหลังเดิม ถึงพ่อจะเมา พ่อจะตบตีเดือน เดือนก็รักพ่อที่สุด มารู้ว่าพ่อตายเพราะมัวแต่เก็บของ ของเธอ ซึ่งเธอรู้ว่ามันคือ ของสะสมที่เป็นของเกี่ยวกับพี่ชัปปุยส์ทั้งนั้น หญิงสาวยิ่งเสียใจสุดๆ
"ขอบคุณอีกครั้งนะคะ คุณ..คือ ขอชั้น..เรียกคุณว่าพี่ได้มั้ยคะ "
"ตามสบายเลยครับ ..น้องเดือนดารา พี่ไปนะ "
"ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณที่สุดเลยพี่ชาริล ชัปปุยส์ " หญิงสาวยังซาบซึ้งใจไม่หยุด
"นี่..ไว้เดือนเจอแฟนพี่ก็ค่อยขอบคุณเยอะๆแล้วกันนะเพราะเค้าเป็นคนออกความคิดน่ะ เธอคงรู้จักใช่มั้ย คิดว่า ไม่น่ามีใครไม่รู้จักเจ้าหญิงอันดามันนะ "
เดือนดาราน้ำตาไหลพรู มันกลั้นไม่ได้จริงๆ .... "ค่ะ คือ ....รู้ค่ะ รู้จัก ..."
"เจ้าหญิงเป็นคนสั่งพี่ให้ซื้อบ้านให้เดือน ต้องซื้อภายใยวันนี้ด้วยนะ ..นี่ไม่เพราะอันดามันพี่คงต้องรออีกหน่อย เพราะพึ่งมาถึงเหนื่อยๆ แต่อันดามันอยากให้เธอมีบ้าน รู้มั้ย เจ้าหญิงสงสารเธอมากๆเลยนะ ไว้เธอเจอท่าน ค่อยขอบคุณเยอะๆ ...." ชัปปุยส์พูดพลางยิ้มน้่อยๆที่มุมปาก อันดามันเป็นคนใจร้อนแบบนี้เสมอ แถมขี้สงสารสุดๆอีกด้วย จะให้เค้าเอาความดีความชอบอยู่ฝ่ายเดียวเค้าทำไม่ได้หรอก ..ยังไงก็ต้องบอก ...
"ค่ะ...เดือนฝากกราบขอบคุณเจ้าหญิงอันดามันด้วยนะคะ "
"ได้เลย พี่ไปล่ะ โชคดีนะ ไม่ต้องคิดมากล่ะ พักผ่อแนได้แล้ว เธอไม่ได้นอนมาทั้งคืน "
ชัปปุยส์เดินจากไป...เดือนดาราแทบจะบ้า ....หญฺิงสาวทำอะไรไม่ถูกนี่เค้าซื้อเพราะเจ้าหญิงอันดามันสั่งเหรอ ...เค้าไม่ได้ซื้อให้เธอด้วยตัวเอง...เค้าทำตามคำสั่งของเจ้าหญิงเหรอ ...
"แกคิดว่าชั้นจะชอบแกขึ้นมาเหรอ...ชั้นเกลียดแกมากกว่าเก่าอีก..ชั้นจะรอเจอแก..ชั้นจะขอบคุณแกให้ถึงใจเลยแหละคอยดู "
หนังสือพิมพ์ อินเตอร์เน็ต ตีข่าว นักฟุตบอล ขวัญใจสาวๆและว่าที่พระคู่หมั้นของเจ้าหญิงรัชทายาทแห่งสเปน อุ้มหญิงสาวขึ้นรถ และเค้าอยู่ในเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งใหญ่ที่ กม.11 ย่่านจตุจักรเมื่อคืนที่ผ่านมา แถมด้วยข่าว ซื้อบ้านหลังสวยให้ผู้หญิงคนนั้นยังตามมาอีก
"รู้จักเค้าดีแค่ไหนกันซื้อบ้านให้เลยเหรอ " ฮยอนอา โซเฟีย นั่งคุยกันที่หน้าบ้าน โซเฟียแวะมาทานข้าวกับฮยอนอา สั่วนอันดามันไปสก็อตแลนด์
"ชั้นถามอันดามันแล้ว ...คงไม่มีอะไรหรอกแค่พวกคนจนน่ะ จะกี่บาทกันถือว่าทำบุญ " ฮยอนอาบอกโซเฟีย
"จ้า..แม่คนรวย แต่ที่ชั้นสงสัยคือ ผู้หญิงคนนี้ไปในบ้านของชัปปุยส์ได้ยังไง ที่อันดามันบอกว่าไปผูกคอตายในบ้านชัปปุยส์ มันไม่บังเอิญนะ มันน่าจะเป็นการวางแผนเอาไว้แล้ว "
"เธอคิดว่างั้นเหรอโซเฟีย "
"แน่นอน "
"ชั้นเป็นห่วงอันดามันทำไงดี " ฮยอนอานั่งไม่ติด
"ชั้นเหมือนกัน ยิ่งอันดามันห่างกันกับชัปปุยส์แบบนี้คนอื่นมาแทรกง่ายด้วย "
"ชั้นมั่นใจว่าชัปปุยส์ไม่ว็อกแว็กหรอก แต่ไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนั้น "
ฮยอนอา กดโทรศัพท์ตาม บอดี้การ์ดของเธอที่เกาหลีใต้ ตั้งแต่เธอมาอยู่สเปนแต่งงานกับริคาโด้ บอดี้การ์ดก็ไม่มีความจำเป็นอีกแล้ว
"สืบเรื่องผู้หญิงในรูปด่วน ชั้นต้องการรู้ประวัติภายใน 24 ชั่วโมง " ฮยอนอาเสียงเข้ม
"เอ่อคุณหนูครับจะทันเหรอครับ"
"ต้องทัน เข้าใจมั้ย!!! "
"ครับคุณหนู"
"คอยกันมันไว้ด้วยนะ อย่าให้มันเข้าใกล้ชัปปุยส์ "
"ครับคุณหนู"
ฮยอนอาวางสายได้ก็ถอนหายใจ "ยิ่งอันดามันใจดีชัปปุยส์ก็ซื่อไม่ทันเค้าหรอกมันต้องพวกเรา " ฮยอนอายักคิ้วให้โซเฟีย
"แต่นางสวยนะ น่ารักเชียว แต่น้อยกว่าอันดามันหลายเท่า ฮ่าๆๆ" โซเฟียหัวเราะออกมา
เดือนดาราดังในชั่วข้ามคืน ทุกคนพูดถึงเธอกันหมด ส่วนใหญ่จะด่า หาว่าเป็นมือที่สาม ...เดือนดารายิ่งชอบใจ นั่นแหละ Bad News is good News ตามที่เรียนมาเป๊ะๆ
ชัปปุยส์ไม่ได้สนใจข่าวพวกนั้น รู้สึกสงสาร เดือนดารามากกว่า แค่อันดามันเข้าใจเค้าก็พอแล้ว วันนี้เค้ามาซ้อมกับเพื่อนๆ ทีมช้างศึก ...วันอาทิตย์ต้องเจอกับทีมเชลซีแล้ว อยากลงสนามเต็มที
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดพี่ปุยส์ พี่ปุยส์ " เจกรี๊ดล้อชัปปุยส์ เพราะเวลาเค้ามาซ้อม สาวๆเยอะไปหมด
"เดี๋ยวจะโดน " ชัปปุยส์เตะก้นเจเบาๆ
"อย่าทำเค้าน๊าเดี๋ยวเค้าฟ้องยี่หวา "
"มีแฟนแล้วนี่ ..... " ชัปปุยส์กอดคอเจ "ไงใกล้เสียตัวรึยัง? " เค้ากระซิบถามที่หูเบาๆทำเอาเจเขินม้วนอายหน้าแดงสุดๆ
"บร๊าาาาาาาหรา ...... พูดอะไร "
"ชัปปุยส์...เจมันยังซิงอยู่ใช่มั้ย ฮ่าๆๆๆ" กอล์ฟหัวเราะชอบใจ
"พี่กอล์ฟจำไว้ๆๆๆ"
"จะทำเป็นเหรอ ...ฮ่าๆๆๆ" ชัปปุยส์ล้ออีก
"แหมๆๆๆๆ อย่ามาดูถูกๆๆๆ" เจชี้หน้าทุกคน
"ใครบอกว่ามันยังซิง มันถูกป้าข้างบ้านข่มขืนตอน ป.5 " ตังคพูดขึ้น ทุกคนหยุดขำไม่ได้
"ฺฮืออออออออออออออ เลวอ่ะ คิดได้ไง ..ตอนป ป.2 หรอก " เจยังหน้าแดง
"ทำไรกันๆ...มีอะไรให้กระแทกปากบ้างมั้ยหิวว่ะ " นิวเดินลูบท้องมาหาทุกคน ตังค์เลยมองค้อน
"มี........ตีนกู..เอามั้ย" ตังค์มองหน้านิว ทุกคนก็ขำคือนิวจะหิวตลอดเวลา
"มึงให้กูแดกจริงๆอ่ะ " นิวคว้าขาตังค์ขึ้นมากัด " ไอ้เหี้ยนิวมึงปล่อยเลยนะกูเจ็บไอ้สัด " ตังเกือบล้ม
"กะมึงบอกให้แดกตีนมึง ฮ่าๆๆๆๆ"
"ไอ้เหี้ยกูพูดเล่น "
"กูไม่สนของแปลกกูแดกหมด " นิวพูดพลางเสยผม สายตาเค้าไปสบกับสาวน้อยคนนึง ....
"เฮ้ยยยยยยยยยยยนั่นคนรึว่านางฟ้า " นิวอุทานออกมา ปากก็อ้าค้าง
ทุกคนมองหญิงสาวที่กำลังเดินตรงมาเป็นตาเดียวกัน เธอมาพร้อมกับของกินอีกเพียบ ทั้งน้ำขนม นิวเปลี่ยนจากโฟกัสใบหน้ามาเป็นของกินในมือทันที
"พี่ชัปปุยส์สวัสดีค่ะ " เดือนดารานั่นเอง ทุกคนมองหน้าชัปปุยส์กันหมด ....กอล์ฟนึกได้หญิงสาวที่เป็นข่าวกับชัปปุยส์นี่เอง ดูตาก็รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้รักชัปปุยส์แน่ๆ
"อ้าว..เดือนรู้ได้ยังไงว่าพี่อยู่ที่นี่ "
"เดือนก็....เดือน " หญิงสาวอึกอัก
"น้องครับ น้องซื้อมาฝากพวกพี่ใช่มั้ยครับ หนักมั้ยพี่ช่วยถือ " นิวพูดพลางยื่นมือออกไปรับของจากเดือนดารา
"ผั๊วะ!!" อุ้มเลยตบหัวนิวเต็มแรงด้วยความหมั่นใส้ "เค้าซื้อมาฝากชัปปุยส์ไม่ใช่มึง " อุ้มตาถนนใส่นิว
"เปล่าค่ะ หนูซื้อมาฝากทุกคน ทานได้เลยค่ะ "
"เห็นมั้ย ฮ่าๆๆๆๆ " นิวรับถุงขนมมาแล้ว สำรวจว่ามีอะไรบ้าง
"แม่งเห็นแก่แดกจริงๆนะมึงไอ้นิว " ตังค์ค้อนนิว
"ก็กูหิว ..มึงจะไปซื้อให้กูมั้ยล่ะ น้องเค้ามีน้ำใจเอามาฝากเค้าจะเสียน้ำใจ ..ใช่มั้ยคร๊าบบบบ ขอบคุณครับบบบ "
"ไม่เป็นไรค่ะยินดีค่ะ "
เดือนดารารู้ว่ามีคนแอบถ่ายรูปอยู่หญิงสาวยิ่งทำเนียนอยู่ใกล้ๆชัปปุยส์ เจเห็นแล้วไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้เลย เค้าคุ้นหน้าเธอมากๆ ฟุตบอลประเพณีเมื่อปีที่แล้ว ..คนนี้...คนนี้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ของมหาวิทยาลัยฝั่งตรงข้ามกับเค้า ...เค้าจำได้แล้ว
"พี่ชัปปุยส์หิวอะไรอีกมั้ยคะเดือนจะไปซื้อมาให้ "
"อ๋อไม่ครับ...ไม่หิว ...ขอบคุณมากๆ"
เสียงโทรศัพท์ของชัปปุยส์ที่วางไว้ในเป้ใบเล็กตรงพื้นสนามดังขึ้นเค้าเลยรีบวิ่งไปรับ เดือนดารามองตามอย่างไม่พอใจ ต้องเป็นอันดามันแน่ๆ ดูชัปปุยส์จะมีความสุขเหลือเกินเวลาคุยโทรศัพท์
"คิดถึงเธอที่สุดเลยเป็นไงบ้าง "
"ถามยังกะไม่เจอกันนาน พึ่งคุยกันเมื่อเช้านี่เอง ....ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ มหาวิทยาลัยแล้ว น่าเรียนที่สุดเลย เงียบๆพื้นที่กว้างสุดๆแต่ไม่มีคนไทยเลยไม่เป็นไรชั้นจะสู้ๆ " เสียงอันดามันดูมีความสุขมากๆ
"ชั้นอยากไปหาเธอจังเลย ใจจะขาด คิดถึง..อยากจูบเธอ" เค้าอ้อน
"ชั้นกำลังจูบเธออยู่..ชัปปุยส์ "
"จูบนานๆนะ...คิดถึง...."
"เหมือนกันเลย ที่สก็อตแลนด์สวยมากๆ อยากให้นายมาจังเลยชัปปุยส์ "
"อย่าลืมสัญญานะ เราจะไปซูริกบ้านชั้นด้วยกัน ที่อื่นเอาไว้ก่อน "
"โอเคเลย .. เป็นที่ ที่อยากจะไปที่สุดแล้วล่ะ...แล้วพี่เดือนดาราเป็นไงบ้าง เค้าโอเคมั้ย " อันดามันถามด้วยความเป็นห่วง
"อ๋อคิดว่าโอเคนะ นี่เค้ายังซื้อของมาฝากพวกเราด้วยนะ พวกขนม แต่เสร็จนิวหมดแล้วล่ะ กินไม่ทัน "
อันดามันนึกถึงนิว แล้วหัวเราะออกมา นึกถึงเวลาเค้ากิน และหิว
"พี่นิวยังกินเก่งเหมือนเดิมเนอะ แล้วทุกคนเป็นไงบ้าง "
"แป๊บนะ "
"ทุกคนๆๆๆๆคน ....เจ้าหญิงอันดามันถามว่า สบายดีมั้ยคะ ? "
ชัปปุยส์ตะโกนถาม ...เจกับมิก้าวิ่งมาแย่งกันคว้าโทรศัพท์จากชัปปุยส์ หนุ่มๆคนอื่นๆที่คิดถึงอันดามันเลยกรูตามมาด้วย
"ฝ่าบาท คิดถึงนะครับบบบบ "เจรีบพูด ....
"มิก้าครับ พีมิก้า "
"เฮียธรครับพี่อุ้ม ๆๆๆๆ "
"กอล์ครับ "
"บาสครับหล่อสุดครับ "
"ตังค์ครับ "
"พี่มุ้ยไม่หล่อแต่เร้าใจครับ "
"พี่มุ้ยช่างกล้าเนอะ "ต้นเบ้ปากใส่มุ้ย
"มึงมีปัญหาเหรอไอ้ต้น พูดมากเดี๋ยวกูจีบน้องสาวมึงนะ"
"อย่านะพี่ ...!!"
"อย่ามาวอน ฮ่าๆๆๆ"
ต้นกลัวที่สุด คือกลัวคนจีบน้องสาว เค้ารักและหวงน้องสาวเค้าสุดๆใครก็รู้
"พี่นิวครับ ฝ่าบาทคิดถึงต้มยำปลาหมึกของฝ่าบาทที่สุดเลยครับ" นิวตะโกนดังสุด ชัปปุยส์อดขำแต่ละคนไม่ได้ ส่วนเดือนดารา ถึงกับ ทำหน้าบอกไม่ถูก นี่ดูทุกคนจะสนิทกับเจ้าหญิงอันดามันแล้วก็ดูจะรักเจ้าหญิงกันสุดๆด้วย ...
"ไอ้นิว...มึงยังจะพูดเรื่องของกินอีกนะมึงไอ้ตะกละ " ตั้มตบหัวนิวไปด้วย
"กะฝ่าบาททรงทำอร่อยจริงๆนี่พี่ตั้ม รึพี่ตั้มว่าไม่อร่อย " นิวค้อนให้ มันก็จริงตั้มพูดไม่ออก
ชัปปุยส์รับโทรศัพท์มาจาก เพื่อนๆแล้วเค้าก็คุยกับอันดามันต่อ ก่อนจะวิ่งลงสนามไปซ้อม เค้าโบกมือให้เดือนดาราด้วย ....
เดือนดารายังคิดไม่ออกจะทำยังไงดี ...เหมือนหนทางมันมืดไปหมด ... รึว่าจะเป็นแค่คนแอบรักเค้าแบบนี้ไปจนตลอดชีวิต เหรอ ..เธอมีสิทธิ์จะเลือกผู้ชายที่เธอรัก ..เค้าอยู่ตรงหน้าแล้ว ....แต่เค้า.....
"หัวใจของพี่..ทุกลมหายใจของพี่..มีแต่เจ้าหญิงอันดามันคนเดียวสินะ " เดือนดาราน้ำตาไหลออกมา ...
หญิงสาวนั่งดูชัปปุยส์ซ้อมจนจะเย็น โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีใครกำลังจ้องดูพฤติกรรมของเธออยู่ ..
"เจอตัวแล้วครับคุณหนู " บอดี้การ์ดของฮยอนอารายงาน
"ดีมาก..มันทำอะไรอยู่"
"เป็นอย่างที่คุณหนูสงสัย มันมาเฝ้าคุณชัปปุยส์ที่สนาม "
"อึยยยยยยยยยยยยยยยย นังบ้า ..อยากตบมันจริงๆ" ฮยอนอาเดือดทันที อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด
"ดี คอยจับตามันแล้วรายงานชั้นตลอด อย่าปล่อยให้มันอยู่กับชัปปุยส์สองต่อสอง เข้าใจมั้ย "
"ครับคุณหนู "
"พี่ชัปปุยส์สวัสดีค่ะ " เดือนดารานั่นเอง ทุกคนมองหน้าชัปปุยส์กันหมด ....กอล์ฟนึกได้หญิงสาวที่เป็นข่าวกับชัปปุยส์นี่เอง ดูตาก็รู้ว่า ผู้หญิงคนนี้รักชัปปุยส์แน่ๆ
"อ้าว..เดือนรู้ได้ยังไงว่าพี่อยู่ที่นี่ "
"เดือนก็....เดือน " หญิงสาวอึกอัก
"น้องครับ น้องซื้อมาฝากพวกพี่ใช่มั้ยครับ หนักมั้ยพี่ช่วยถือ " นิวพูดพลางยื่นมือออกไปรับของจากเดือนดารา
"ผั๊วะ!!" อุ้มเลยตบหัวนิวเต็มแรงด้วยความหมั่นใส้ "เค้าซื้อมาฝากชัปปุยส์ไม่ใช่มึง " อุ้มตาถนนใส่นิว
"เปล่าค่ะ หนูซื้อมาฝากทุกคน ทานได้เลยค่ะ "
"เห็นมั้ย ฮ่าๆๆๆๆ " นิวรับถุงขนมมาแล้ว สำรวจว่ามีอะไรบ้าง
"แม่งเห็นแก่แดกจริงๆนะมึงไอ้นิว " ตังค์ค้อนนิว
"ก็กูหิว ..มึงจะไปซื้อให้กูมั้ยล่ะ น้องเค้ามีน้ำใจเอามาฝากเค้าจะเสียน้ำใจ ..ใช่มั้ยคร๊าบบบบ ขอบคุณครับบบบ "
"ไม่เป็นไรค่ะยินดีค่ะ "
เดือนดารารู้ว่ามีคนแอบถ่ายรูปอยู่หญิงสาวยิ่งทำเนียนอยู่ใกล้ๆชัปปุยส์ เจเห็นแล้วไม่ไว้ใจผู้หญิงคนนี้เลย เค้าคุ้นหน้าเธอมากๆ ฟุตบอลประเพณีเมื่อปีที่แล้ว ..คนนี้...คนนี้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ของมหาวิทยาลัยฝั่งตรงข้ามกับเค้า ...เค้าจำได้แล้ว
"อ๋อไม่ครับ...ไม่หิว ...ขอบคุณมากๆ"
เสียงโทรศัพท์ของชัปปุยส์ที่วางไว้ในเป้ใบเล็กตรงพื้นสนามดังขึ้นเค้าเลยรีบวิ่งไปรับ เดือนดารามองตามอย่างไม่พอใจ ต้องเป็นอันดามันแน่ๆ ดูชัปปุยส์จะมีความสุขเหลือเกินเวลาคุยโทรศัพท์
"คิดถึงเธอที่สุดเลยเป็นไงบ้าง "
"ถามยังกะไม่เจอกันนาน พึ่งคุยกันเมื่อเช้านี่เอง ....ตอนนี้ชั้นอยู่ที่ มหาวิทยาลัยแล้ว น่าเรียนที่สุดเลย เงียบๆพื้นที่กว้างสุดๆแต่ไม่มีคนไทยเลยไม่เป็นไรชั้นจะสู้ๆ " เสียงอันดามันดูมีความสุขมากๆ
"ชั้นอยากไปหาเธอจังเลย ใจจะขาด คิดถึง..อยากจูบเธอ" เค้าอ้อน
"ชั้นกำลังจูบเธออยู่..ชัปปุยส์ "
"จูบนานๆนะ...คิดถึง...."
"เหมือนกันเลย ที่สก็อตแลนด์สวยมากๆ อยากให้นายมาจังเลยชัปปุยส์ "
"อย่าลืมสัญญานะ เราจะไปซูริกบ้านชั้นด้วยกัน ที่อื่นเอาไว้ก่อน "
"โอเคเลย .. เป็นที่ ที่อยากจะไปที่สุดแล้วล่ะ...แล้วพี่เดือนดาราเป็นไงบ้าง เค้าโอเคมั้ย " อันดามันถามด้วยความเป็นห่วง
"อ๋อคิดว่าโอเคนะ นี่เค้ายังซื้อของมาฝากพวกเราด้วยนะ พวกขนม แต่เสร็จนิวหมดแล้วล่ะ กินไม่ทัน "
อันดามันนึกถึงนิว แล้วหัวเราะออกมา นึกถึงเวลาเค้ากิน และหิว
"พี่นิวยังกินเก่งเหมือนเดิมเนอะ แล้วทุกคนเป็นไงบ้าง "
"แป๊บนะ "
"ทุกคนๆๆๆๆคน ....เจ้าหญิงอันดามันถามว่า สบายดีมั้ยคะ ? "
ชัปปุยส์ตะโกนถาม ...เจกับมิก้าวิ่งมาแย่งกันคว้าโทรศัพท์จากชัปปุยส์ หนุ่มๆคนอื่นๆที่คิดถึงอันดามันเลยกรูตามมาด้วย
"ฝ่าบาท คิดถึงนะครับบบบบ "เจรีบพูด ....
"มิก้าครับ พีมิก้า "
"เฮียธรครับพี่อุ้ม ๆๆๆๆ "
"กอล์ครับ "
"บาสครับหล่อสุดครับ "
"ตังค์ครับ "
"พี่มุ้ยไม่หล่อแต่เร้าใจครับ "
"พี่มุ้ยช่างกล้าเนอะ "ต้นเบ้ปากใส่มุ้ย
"มึงมีปัญหาเหรอไอ้ต้น พูดมากเดี๋ยวกูจีบน้องสาวมึงนะ"
"อย่านะพี่ ...!!"
"อย่ามาวอน ฮ่าๆๆๆ"
ต้นกลัวที่สุด คือกลัวคนจีบน้องสาว เค้ารักและหวงน้องสาวเค้าสุดๆใครก็รู้
"พี่นิวครับ ฝ่าบาทคิดถึงต้มยำปลาหมึกของฝ่าบาทที่สุดเลยครับ" นิวตะโกนดังสุด ชัปปุยส์อดขำแต่ละคนไม่ได้ ส่วนเดือนดารา ถึงกับ ทำหน้าบอกไม่ถูก นี่ดูทุกคนจะสนิทกับเจ้าหญิงอันดามันแล้วก็ดูจะรักเจ้าหญิงกันสุดๆด้วย ...
"ไอ้นิว...มึงยังจะพูดเรื่องของกินอีกนะมึงไอ้ตะกละ " ตั้มตบหัวนิวไปด้วย
"กะฝ่าบาททรงทำอร่อยจริงๆนี่พี่ตั้ม รึพี่ตั้มว่าไม่อร่อย " นิวค้อนให้ มันก็จริงตั้มพูดไม่ออก
ชัปปุยส์รับโทรศัพท์มาจาก เพื่อนๆแล้วเค้าก็คุยกับอันดามันต่อ ก่อนจะวิ่งลงสนามไปซ้อม เค้าโบกมือให้เดือนดาราด้วย ....
เดือนดารายังคิดไม่ออกจะทำยังไงดี ...เหมือนหนทางมันมืดไปหมด ... รึว่าจะเป็นแค่คนแอบรักเค้าแบบนี้ไปจนตลอดชีวิต เหรอ ..เธอมีสิทธิ์จะเลือกผู้ชายที่เธอรัก ..เค้าอยู่ตรงหน้าแล้ว ....แต่เค้า.....
"หัวใจของพี่..ทุกลมหายใจของพี่..มีแต่เจ้าหญิงอันดามันคนเดียวสินะ " เดือนดาราน้ำตาไหลออกมา ...
หญิงสาวนั่งดูชัปปุยส์ซ้อมจนจะเย็น โดยที่ไม่รู้เลยว่า มีใครกำลังจ้องดูพฤติกรรมของเธออยู่ ..
"เจอตัวแล้วครับคุณหนู " บอดี้การ์ดของฮยอนอารายงาน
"ดีมาก..มันทำอะไรอยู่"
"เป็นอย่างที่คุณหนูสงสัย มันมาเฝ้าคุณชัปปุยส์ที่สนาม "
"อึยยยยยยยยยยยยยยยย นังบ้า ..อยากตบมันจริงๆ" ฮยอนอาเดือดทันที อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด
"ดี คอยจับตามันแล้วรายงานชั้นตลอด อย่าปล่อยให้มันอยู่กับชัปปุยส์สองต่อสอง เข้าใจมั้ย "
"ครับคุณหนู "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น