แค่จากที่นั่นมาไม่กี่วัน เมืองไทย ...
"ชาริล...ชาริล ..มาดูๆควีนส์แพทริเซียแห่งราชอาณาจักรพริ๊นแลนด์ สวย..สวยมากจริงๆ"
"ชาริล ชาริล "
น้ำเสียงคนเรียกเริ่มเขียวขึ้น พร้อมกลับดวงตากลมโตของเธอจ้องเขม็งมาที่เค้า
"สวย...สวยจริงๆด้วย"
"จริงใจหน่อยชอบทำหน้าเซ็งๆตลอดเวลาเลย ตั้งแต่กลับมาจากไทยคราวนี้เศร้าเซ็งผิดปกติไปมั้ย "
"จับผิดอีกแระไม่ได้เป็นอะไรซักนิดดดดดดดดดเลยเนี่ย" เค้ายิ้มกว้างอย่างเซ็งๆ
"เค้ากลับบ้านนะ" หญิงสาวผลุนผลันออกไปจากบ้านหลังเล็กทันที ชาริลจะเรียกเท่าไหร่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยิน
"ทะเลาะกันอีกแล้ว" เดนนิสพูดพลางเอามือแตะไหล่ลูกชาย
"โซเฟียเค้าก็แบบนี้พ่อยังไม่ชินเหรอ..เค้าชอบบังคับ ชอบทำเหมือนผมเป็นลูก เหมือนไม่ใช่แฟน"
"ไม่ดีเหรอ..ได้แฟนแถมแม่ ฮ่าๆๆๆๆ"
"พ่อออออออ ผมไม่ตลกนะ " เค้าหน้างอใส่บิดาผู้คลั่งกีฬาฟุตบอลสุดๆ เดนนิส ชัปปุยส์ โคชคนแรก พ่อ เพื่อน พี่ชาย ผู้กุมความลับ ผู้ชายที่รู้จัก เค้าดีที่สุด
"ที่พูดนี่อยากให้ตลกไง มาถึงบ้านสามวัน ทะเลาะกันอีกล่ะเฮ้อออออ"
"บางทีผมก็สงสัย พวกนางแบบเค้าเป็นแบบนี้ทุกคนมั้ย "
"พ่อได้ข่าวว่า นาโอมิ แคมเปล เธอไม่ค่อยเหวียงไม่วีน ใจดี คนนั้น โอเคเลยนะ "
"นั่นรุ่นเดียวกับพ่อแล้ว..เค้าสวยขนาดนั้น จะมาสนนักฟุตบอลกระจอกๆแบบผมเหรอ "
"กระจอกที่ไหน ...ลูกพ่อออกจะหล่อ ออกจะฮ็อต เนอะ บั๊ดดี้ "
"หงิงงงงงงงง" บั๊ดดี้วิ่งปรู๊ดออกไปนอกบ้าน
บัดดี้น้องหมาของ ชาริล มันรู้ดีว่าตอนไหนเจ้านายมันอารมณ์จอยรึไม่จอย ในยามนี้มันควรออกไปเดินรับลมหน้าบ้าน ขื่นมันสารแน เสนอหน้า มันอาจจะโดนสันแข้งของชาริลก็เป็นได้
"พ่อ..ถ้าผมจะไปที่อื่นซักพัก..ไปไกลๆ..พ่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นมั้ย" เค้าถามลอยๆแบบไม่ต้องการคำตอบ
"ไกลแค่ไหน สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ดาวอังคาร รึว่า ดาวนาเม็ก" เดนนิสพูดไปขำไป
"พ่อออออออ อีกล่ะ ผมไม่ได้เล่นๆนะ นี่จีริงๆนะ "
"อยากทำอะไรก็ทำ โตแล้วนี่นา แม่ก็มีสองคน เอ้ย มีแฟนและก็มีแม่ในเวลาเดียวกัน "
"พ่ออออออออออออออ "
"เอออออออออ อยากำให้ขำอยากให้ยิ้มมม เครียดมากเดี๋ยวเป็นหมันนะ"
เช้าวันรุ่งขึ้น...เค้าพาตัวเองมาที่สนามบินกับวิกผมหัวฟูสีทอง...แว่น ดำ..ก็แค่อยากพลางตัวเองไม่ให้ใครจำได้ เป้ใบใหญ่ปลายทางของเค้าคือเกาะเล็กๆทางภาคตะวันออกของประเทศไทย
.........................
................................
โซเฟียที่รัก
."โซเฟียคือผู้หญิงคนแรกและคนเดียวของผมตลอดไป แต่ตอนนี้ ผมอยากพักจริงๆอยากพักให้หายจริงๆ เพื่องาน เพื่ออนาคตและก็เพื่อเรา ..เราจะได้ไปเที่ยวรอบโลกด้วยกันไง แล้วคุณจะซื้อของแบบที่ไม่ต้องดูราคา...ผมขอโทษนะ..
"รักมาก ชาริล ของเธอ"
..................................
เค้าเขียนข้อความสั้นๆไว้บนโต๊ะใกล้เตียงนอน...เค้านึกภาพโซเฟียตอนอ่านข้อความของเค้าได้
เธอต้องหัวเสียและโมโหเค้ามากอย่างแน่นอน...
อุปกรณ์สื่อสารทุกอย่างเค้าปิดหมด...อยากพักจริงๆ
รถแท็กซี่จากสุวรรณภูมิถึงแหลมงอบตอน เกือบบ่าย สาม สปี๊ดโบ๊ทเที่ยวสุดท้ายจะออกตอนบ่ายสามครึ่ง เค้าเดินไปซื้อตั๋วแล้วนั่งรอเวลา
"หัวฟู...หัวฟู...ไปขึ้นเรือได้แล้ว เรือจะออกแล้ว" เสียงใสๆของใครบางคนทำเค้าสะดุ้งเฮือก
"หัวฟู เธอหมายถึงชั้นเหรอ" เค้าพูดช้าจนอีกฝ่ายถอนหายใจ
"ก็เออดิ..นายนั่นล่ะไปขึ้นเรือได้แล้ว...ยืนเอ๋ออยู่ได้..."
"เอ๋อ...เอ๋อคืออะไร" เค้าถามเพราะไม่รู้จริงๆ
"คือหล่อมั้ง...." เด็กสาวหัวเราะคิก...ไอ้หมอนี่ถ้าจะบ๊องใส่วิกทำไม..น่าเกลียดได้อีก
"ผมรู้ตัวว่าผมเอ๋อมากๆครับ" เค้ายิ้มกรุ้มกริ่มอย่างภูมิใจ
"ฮ่าๆๆๆๆเอ๋อมากๆอ่ะช่ายยยชั้นหมายความว่างั้นแหละ ป่ะขึ้นเรือ"
"ขอบคุณมาก"
"เดี๋ยวววววววววววววว" เสียงสูงๆพ้อมหน้าตาที่บอกสงสัยมันทำให้เค้าตัวร้อนวูบบบ
"มีอะไร"
"นายเนี่ยมันหน้าคุ้นๆนะ "
"ไม่คุ้น บ้าเหรอ จะคุ้นได้ไงพึ่งเจอกัน "
"เออ..ลืมไป..."
ชาริลถอนหายใจเฮือก เกือบไปแล้ว ...
เด็กคนนี้อายุประมาณ 18 เห็นจะได้ ผมเปียสองข้าง กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อลายสก็อต..แววตาสดใสของเด็กหญิงที่บอกว่าเค้าหล่อมากๆทั้งๆที่ใส่วิกผม ทองหัวฟูทำให้ ชาริล ชัปปุยส์ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
"โอ้วพระเจ้าไม่นะ..อย่าบอกว่าเธอเป็นคนขับสปีดโบ๊ท"
"ใช่แล้วล่ะ...อันดามันแฟนชั้นเอง...แกอย่ามามองแฟนชั้นด้วยสายตาหวานเยิ้มแบบนั้นนะ"
ชายหนุ่มร่างอ้วนรุ่นน้องเค้าแน่นอน ดูเหมือนจะอายุไม่ถึง 15 ด้วยซ้ามองชัปปุยส์เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ...จนเค้าต้องหลบสายตา ..
"หน้าตาบ้านๆแบบแก ต้องเจียมตัว ไม่ใช่เห็นคนสวยแล้วตาถลนเลือดกำเดาไหล"
"คร๊าบบบบ ผมทราบครับบบบ"
"บอกดีๆ..ทำกวนตีน" เด็กชายตัวอ้วนค้อนเค้าอีก
ชัปปุยส์นึกชื่นชมเด็กสาวอยู่ในใจ...ตัวเล็กๆแค่นี้..ขับสปี๊ดโบ๊ทได้เก่งจริงๆ....
45 นาที ผ่านไป...เค้ามาถึงท่าเรือของเกาะเล็กๆจุดมุ่งหมายของเค้าตามคำแนะนำของ เพื่อนนักบอลคนไทย อยากสงบต้องมานี่...หาดทรายขาวราวกับค็อฟฟี่เมตก็ไม่ปาน..ตั้นมะพร้าวที่คด โค้งยื่นออกไปในทะเล น้ำทะเลสีเขียวมรกตจนมองเห็นตัวปลา...นี่คงเป็นครั้งแรกที่เค้าหนีแฟนสาวมา เที่ยว...
พอมาถึงรีสอร์ทเล็กที่พัก เค้ารีบถอดวิกทันที มันทั้งคันทั้งร้อน..
ท้องก็ร้องจ๊อกๆด้วยความหิว... วันนี้ต้องกินอาหารไทยแซ่บๆให้หนำใจ ...แค่คิดน้ำลายเค้าก็สอแล้ว
"มอไซค์ได้แล้วครับ" เจ้าของรีสอร์ทขับมาจอดที่หน้าห้องของเค้า
"ขอบคุณมากครับ"
"สต๊าทตรงนี้นะใช้เป็นใช่มั้ย" ชายแก่ถาม
"เป็นครับ"
"หน้าคุ้นๆนะเราหน้าเหมือนนักฟุตบอล" ชาริลตัวร้อนวูบ... ดีใจนะที่มีคนจำได้แต่เค้าไม่อยากให้ใครรู้จักที่นี่... อยากอยู่อย่างสงบ
"อ๋อ....... จำได้แล้ว ...." ชายแก่ตาวาวยิ้มกว้างสุดๆจนเห็นฟันหลอๆของแก
"ขอบคุณมากๆครับที่จำได้ "
"แหม..ลุงเนี่ยแฟนบอลลีซอเลยนะ ทำไมลุงจะจำลีซอไม่ได้ล่ะ ..เอ็งเคยยิงแมนยูได้ใครจะลืม "
"ลีซอ!!! "
"ไปเที่ยวให้สนุกเถอะลีซอเอ้ย โชคดีๆๆๆ "
"ครับๆๆๆ ขอบคุณครับ เอ่อลุงครับเดี๋ยวครับผมอยากบอกว่าผมไม่ได้ชื่อลีซอครับ"
"อ้าว..แล้วเอ็งเป็นใครชื่ออะไร..."
"ผมชื่ออีก้อครับ" เค้าแกล้งอำลุงเล่นๆ
"พ่อแม่เอ็งเนี่ยเข้าใจตั้งชื่อลูกนะ ..แล้วน้องสาวเอ็งชื่อแม้วล่ะสิ "
"ครับๆน้องสาวผมชื่อแม้ว"
เค้ายิ้มน้อยๆจะขำออกมาเดี๋ยวถูกลุงแกด่าซวยเลย
.........................................
"หัวเราะอะไร...ไม่เคยเห็นคนหล่อเผ็ดเหรอ "
ชาริล นึกแค้นใจที่เด็กคนนี้มาด่า จริงๆเค้าไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นโดยเฉพาะกับผู้หญิง
ทำไมเค้ารู้สึกอยากจะเอาคืนขึ้นมาก็ไม่รู้
"หล่อ...นายเนี่ยนะหล่อ ..." เด็กสาวเดินมานั่งลงตรงหน้าเค้า มือเรียวเล็กเอื้อมไปจับคางเค้าบิดไปมา
แต่เค้าสะบัดหน้า
"บังอาจ...รู้มั้ยผมเป็นใคร" ชาริลโมโหหน้าแดง คือจะอะไรก็ได้มาว่าไม่หล่อรับไม่ได้จริงๆก็หลักฐานมันมัดตัวซะขนาดนี้
"จะบอกอะไรให้นะ..ที่เกาะนี้..ทุกๆคนเดินเท้าเปล่าบนดินทรายเหมือนกันหมด....
พระอาทิตย์กำลังจะจมลงสู่พื้นน้ำ ... มันสวยงามอย่างที่เค้าไม่เคยเห็นมาก่อน ... บางทีถ้าโซเฟียอยู่ที่นี่
ก็คงดีนะ .. ป่านนี้โซเฟียจะทำอะไรอยู่ .. พ่อกับแม่จะทำอะไรอยู่ พี่สาวเค้า ญาติๆ
คนอื่นๆจะทำอะไรอยู่ ...
1 เดือนที่นี เค้าต้องดูแลตัวเองดีๆ อย่างน้อยๆก็ไม่ต้อง ออกไปเที่ยวกลางคืน ดื่มบ่อยๆแบบนั้นมันไม่ดีต่อสุขภาพเอาซะเลย ...เค้าเป็นนักฟุตบอล เค้ารักฟุตบอล และเค้ารักแฟนบอลของเค้าทุกๆคน ..
เค้าต้องกลับไปทำให้ที่ให้ดีที่สุด ... ได้แต่หวังว่าทุกๆคนที่เค้ารักและรักเค้าจะยังรอเค้าอยู่ ....
ด้วยเหตุผลที่ว่าเค้าต้องหยุดพักพื้นให้ร่างกายฟิตหายดีจากอากาบาดเจ็บ
...ถึงจะมีแฟนสาวถึงจะมีเพื่อนๆแต่ในฝันของเค้ามันยังได้ยินเสียงแว่วของแฟนบอล
เสียงโห่เชียร์ เสียงเรียก "ผัวๆๆๆๆ " เวลาเค้าไปไหนมาไหน ถึงจะแปลกๆแต่เค้าก็รู้สึกดี มันมีความสุขอย่างประหลาดมันอธิบายไม่ได้ เค้า่ไม่เคยคิดว่าเกิดมาจะมีคนมารักมายขาดนี้ ไม่รู้จะขอบคุณยังไงไม่รู้จะทำอะไรเพื่อตอบแทนความรู้สึกดีๆเหล่านั้น ถึงจะมากพอกับสิ่งที่ได้รับมา
...ถึงจะมีแฟนสาวถึงจะมีเพื่อนๆแต่ในฝันของเค้ามันยังได้ยินเสียงแว่วของแฟนบอล
เสียงโห่เชียร์ เสียงเรียก "ผัวๆๆๆๆ " เวลาเค้าไปไหนมาไหน ถึงจะแปลกๆแต่เค้าก็รู้สึกดี มันมีความสุขอย่างประหลาดมันอธิบายไม่ได้ เค้า่ไม่เคยคิดว่าเกิดมาจะมีคนมารักมายขาดนี้ ไม่รู้จะขอบคุณยังไงไม่รู้จะทำอะไรเพื่อตอบแทนความรู้สึกดีๆเหล่านั้น ถึงจะมากพอกับสิ่งที่ได้รับมา
"ชาริล...ชาริล ..มาดูๆควีนส์แพทริเซียแห่งราชอาณาจักรพริ๊นแลนด์ สวย..สวยมากจริงๆ"
"ชาริล ชาริล "
น้ำเสียงคนเรียกเริ่มเขียวขึ้น พร้อมกลับดวงตากลมโตของเธอจ้องเขม็งมาที่เค้า
"สวย...สวยจริงๆด้วย"
"จริงใจหน่อยชอบทำหน้าเซ็งๆตลอดเวลาเลย ตั้งแต่กลับมาจากไทยคราวนี้เศร้าเซ็งผิดปกติไปมั้ย "
"จับผิดอีกแระไม่ได้เป็นอะไรซักนิดดดดดดดดดเลยเนี่ย" เค้ายิ้มกว้างอย่างเซ็งๆ
"เค้ากลับบ้านนะ" หญิงสาวผลุนผลันออกไปจากบ้านหลังเล็กทันที ชาริลจะเรียกเท่าไหร่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยิน
"ทะเลาะกันอีกแล้ว" เดนนิสพูดพลางเอามือแตะไหล่ลูกชาย
"โซเฟียเค้าก็แบบนี้พ่อยังไม่ชินเหรอ..เค้าชอบบังคับ ชอบทำเหมือนผมเป็นลูก เหมือนไม่ใช่แฟน"
"ไม่ดีเหรอ..ได้แฟนแถมแม่ ฮ่าๆๆๆๆ"
"พ่อออออออ ผมไม่ตลกนะ " เค้าหน้างอใส่บิดาผู้คลั่งกีฬาฟุตบอลสุดๆ เดนนิส ชัปปุยส์ โคชคนแรก พ่อ เพื่อน พี่ชาย ผู้กุมความลับ ผู้ชายที่รู้จัก เค้าดีที่สุด
"ที่พูดนี่อยากให้ตลกไง มาถึงบ้านสามวัน ทะเลาะกันอีกล่ะเฮ้อออออ"
"บางทีผมก็สงสัย พวกนางแบบเค้าเป็นแบบนี้ทุกคนมั้ย "
"พ่อได้ข่าวว่า นาโอมิ แคมเปล เธอไม่ค่อยเหวียงไม่วีน ใจดี คนนั้น โอเคเลยนะ "
"นั่นรุ่นเดียวกับพ่อแล้ว..เค้าสวยขนาดนั้น จะมาสนนักฟุตบอลกระจอกๆแบบผมเหรอ "
"กระจอกที่ไหน ...ลูกพ่อออกจะหล่อ ออกจะฮ็อต เนอะ บั๊ดดี้ "
"หงิงงงงงงงง" บั๊ดดี้วิ่งปรู๊ดออกไปนอกบ้าน
บัดดี้น้องหมาของ ชาริล มันรู้ดีว่าตอนไหนเจ้านายมันอารมณ์จอยรึไม่จอย ในยามนี้มันควรออกไปเดินรับลมหน้าบ้าน ขื่นมันสารแน เสนอหน้า มันอาจจะโดนสันแข้งของชาริลก็เป็นได้
"พ่อ..ถ้าผมจะไปที่อื่นซักพัก..ไปไกลๆ..พ่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นมั้ย" เค้าถามลอยๆแบบไม่ต้องการคำตอบ
"ไกลแค่ไหน สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ดาวอังคาร รึว่า ดาวนาเม็ก" เดนนิสพูดไปขำไป
"พ่อออออออ อีกล่ะ ผมไม่ได้เล่นๆนะ นี่จีริงๆนะ "
"อยากทำอะไรก็ทำ โตแล้วนี่นา แม่ก็มีสองคน เอ้ย มีแฟนและก็มีแม่ในเวลาเดียวกัน "
"พ่ออออออออออออออ "
"เอออออออออ อยากำให้ขำอยากให้ยิ้มมม เครียดมากเดี๋ยวเป็นหมันนะ"
เช้าวันรุ่งขึ้น...เค้าพาตัวเองมาที่สนามบินกับวิกผมหัวฟูสีทอง...แว่น ดำ..ก็แค่อยากพลางตัวเองไม่ให้ใครจำได้ เป้ใบใหญ่ปลายทางของเค้าคือเกาะเล็กๆทางภาคตะวันออกของประเทศไทย
.........................
................................
โซเฟียที่รัก
."โซเฟียคือผู้หญิงคนแรกและคนเดียวของผมตลอดไป แต่ตอนนี้ ผมอยากพักจริงๆอยากพักให้หายจริงๆ เพื่องาน เพื่ออนาคตและก็เพื่อเรา ..เราจะได้ไปเที่ยวรอบโลกด้วยกันไง แล้วคุณจะซื้อของแบบที่ไม่ต้องดูราคา...ผมขอโทษนะ..
"รักมาก ชาริล ของเธอ"
..................................
เค้าเขียนข้อความสั้นๆไว้บนโต๊ะใกล้เตียงนอน...เค้านึกภาพโซเฟียตอนอ่านข้อความของเค้าได้
เธอต้องหัวเสียและโมโหเค้ามากอย่างแน่นอน...
อุปกรณ์สื่อสารทุกอย่างเค้าปิดหมด...อยากพักจริงๆ
รถแท็กซี่จากสุวรรณภูมิถึงแหลมงอบตอน เกือบบ่าย สาม สปี๊ดโบ๊ทเที่ยวสุดท้ายจะออกตอนบ่ายสามครึ่ง เค้าเดินไปซื้อตั๋วแล้วนั่งรอเวลา
"หัวฟู...หัวฟู...ไปขึ้นเรือได้แล้ว เรือจะออกแล้ว" เสียงใสๆของใครบางคนทำเค้าสะดุ้งเฮือก
"หัวฟู เธอหมายถึงชั้นเหรอ" เค้าพูดช้าจนอีกฝ่ายถอนหายใจ
"ก็เออดิ..นายนั่นล่ะไปขึ้นเรือได้แล้ว...ยืนเอ๋ออยู่ได้..."
"เอ๋อ...เอ๋อคืออะไร" เค้าถามเพราะไม่รู้จริงๆ
"คือหล่อมั้ง...." เด็กสาวหัวเราะคิก...ไอ้หมอนี่ถ้าจะบ๊องใส่วิกทำไม..น่าเกลียดได้อีก
"ผมรู้ตัวว่าผมเอ๋อมากๆครับ" เค้ายิ้มกรุ้มกริ่มอย่างภูมิใจ
"ฮ่าๆๆๆๆเอ๋อมากๆอ่ะช่ายยยชั้นหมายความว่างั้นแหละ ป่ะขึ้นเรือ"
"ขอบคุณมาก"
"เดี๋ยวววววววววววววว" เสียงสูงๆพ้อมหน้าตาที่บอกสงสัยมันทำให้เค้าตัวร้อนวูบบบ
"มีอะไร"
"นายเนี่ยมันหน้าคุ้นๆนะ "
"ไม่คุ้น บ้าเหรอ จะคุ้นได้ไงพึ่งเจอกัน "
"เออ..ลืมไป..."
ชาริลถอนหายใจเฮือก เกือบไปแล้ว ...
เด็กคนนี้อายุประมาณ 18 เห็นจะได้ ผมเปียสองข้าง กางเกงยีนส์ขาสั้น เสื้อลายสก็อต..แววตาสดใสของเด็กหญิงที่บอกว่าเค้าหล่อมากๆทั้งๆที่ใส่วิกผม ทองหัวฟูทำให้ ชาริล ชัปปุยส์ รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
"โอ้วพระเจ้าไม่นะ..อย่าบอกว่าเธอเป็นคนขับสปีดโบ๊ท"
"ใช่แล้วล่ะ...อันดามันแฟนชั้นเอง...แกอย่ามามองแฟนชั้นด้วยสายตาหวานเยิ้มแบบนั้นนะ"
ชายหนุ่มร่างอ้วนรุ่นน้องเค้าแน่นอน ดูเหมือนจะอายุไม่ถึง 15 ด้วยซ้ามองชัปปุยส์เหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ...จนเค้าต้องหลบสายตา ..
"หน้าตาบ้านๆแบบแก ต้องเจียมตัว ไม่ใช่เห็นคนสวยแล้วตาถลนเลือดกำเดาไหล"
"คร๊าบบบบ ผมทราบครับบบบ"
"บอกดีๆ..ทำกวนตีน" เด็กชายตัวอ้วนค้อนเค้าอีก
ชัปปุยส์นึกชื่นชมเด็กสาวอยู่ในใจ...ตัวเล็กๆแค่นี้..ขับสปี๊ดโบ๊ทได้เก่งจริงๆ....
45 นาที ผ่านไป...เค้ามาถึงท่าเรือของเกาะเล็กๆจุดมุ่งหมายของเค้าตามคำแนะนำของ เพื่อนนักบอลคนไทย อยากสงบต้องมานี่...หาดทรายขาวราวกับค็อฟฟี่เมตก็ไม่ปาน..ตั้นมะพร้าวที่คด โค้งยื่นออกไปในทะเล น้ำทะเลสีเขียวมรกตจนมองเห็นตัวปลา...นี่คงเป็นครั้งแรกที่เค้าหนีแฟนสาวมา เที่ยว...
พอมาถึงรีสอร์ทเล็กที่พัก เค้ารีบถอดวิกทันที มันทั้งคันทั้งร้อน..
ท้องก็ร้องจ๊อกๆด้วยความหิว... วันนี้ต้องกินอาหารไทยแซ่บๆให้หนำใจ ...แค่คิดน้ำลายเค้าก็สอแล้ว
"มอไซค์ได้แล้วครับ" เจ้าของรีสอร์ทขับมาจอดที่หน้าห้องของเค้า
"ขอบคุณมากครับ"
"สต๊าทตรงนี้นะใช้เป็นใช่มั้ย" ชายแก่ถาม
"เป็นครับ"
"หน้าคุ้นๆนะเราหน้าเหมือนนักฟุตบอล" ชาริลตัวร้อนวูบ... ดีใจนะที่มีคนจำได้แต่เค้าไม่อยากให้ใครรู้จักที่นี่... อยากอยู่อย่างสงบ
"อ๋อ....... จำได้แล้ว ...." ชายแก่ตาวาวยิ้มกว้างสุดๆจนเห็นฟันหลอๆของแก
"ขอบคุณมากๆครับที่จำได้ "
"แหม..ลุงเนี่ยแฟนบอลลีซอเลยนะ ทำไมลุงจะจำลีซอไม่ได้ล่ะ ..เอ็งเคยยิงแมนยูได้ใครจะลืม "
"ลีซอ!!! "
"ไปเที่ยวให้สนุกเถอะลีซอเอ้ย โชคดีๆๆๆ "
"ครับๆๆๆ ขอบคุณครับ เอ่อลุงครับเดี๋ยวครับผมอยากบอกว่าผมไม่ได้ชื่อลีซอครับ"
"อ้าว..แล้วเอ็งเป็นใครชื่ออะไร..."
"ผมชื่ออีก้อครับ" เค้าแกล้งอำลุงเล่นๆ
"พ่อแม่เอ็งเนี่ยเข้าใจตั้งชื่อลูกนะ ..แล้วน้องสาวเอ็งชื่อแม้วล่ะสิ "
"ครับๆน้องสาวผมชื่อแม้ว"
เค้ายิ้มน้อยๆจะขำออกมาเดี๋ยวถูกลุงแกด่าซวยเลย
.........................................
............................................
ลืมว่าตัวเองเป็นใคร
ลืมทุกๆอย่าง
ทั้งๆที่คิดถึง...
อยากอยู่กับตัวเอง...
ร้านอาหารร้านเดียวบนเกาะเล็กๆแห่งนี้มันชื่อเกาะพร้าว พี่อุ้มได้บอกเค้าว่า
"เอ็งไปเกาะนี้เลย..รับรองไม่มีคนรู้จักเอ็ง..
ลืมว่าตัวเองเป็นใคร
ลืมทุกๆอย่าง
ทั้งๆที่คิดถึง...
อยากอยู่กับตัวเอง...
ร้านอาหารร้านเดียวบนเกาะเล็กๆแห่งนี้มันชื่อเกาะพร้าว พี่อุ้มได้บอกเค้าว่า
"เอ็งไปเกาะนี้เลย..รับรองไม่มีคนรู้จักเอ็ง..
เพราะว่าที่นั่นพี่ดังสุดๆจริงๆนะทุกคนรู้จักอุ้ม
แต่ชาริล ชัปปุยส์ พี่ไม่แน่ใจนะ คาดว่าไม่มีคนรู้จักอ่ะ "
เค้านึกถึงคำพูดของพี่อุ้มนักฟุตบอลรุ่นพี่คนสนิทแล้วยิ้มออกมา พลางตักข้าวผัดกระเพราทะเลเข้าปาก
เค้านึกถึงคำพูดของพี่อุ้มนักฟุตบอลรุ่นพี่คนสนิทแล้วยิ้มออกมา พลางตักข้าวผัดกระเพราทะเลเข้าปาก
มันอร่อยและเผ็ดจนน้ำหูน้ำตาไหลเลยทีเดียว
"อุยยยยยยยยยยยย เผ็ด " "ขอน้ำหน่อยครับ " เค้าบอกป้าคนขาย
"หล่อนะพ่อน่ะ" ป้าคนขายเอาน้ำมาให้แถมส่งยิ้มหวานสุดๆให้เค้าด้วย
"ผมเข้าใจครับผมเอ๋อ" เค้ายิ้มกรุ้มกริ่ม
"เอ๋อ !! อ้าววว นี่พ่อเป็นคนปัญญาอ่อนรึ ตายๆๆ หน้าตาก็หล่อปานเทพบุตรเดินดินดันปัญญาอ่อน "
"ปัญญาอ่อน...คืออะไรครับเอ๋อแปลว่าหล่อไม่ใช่เหรอครับ"
"เอ๋อบ้านเอ็งสิหล่อ มันเป็นคำด่า แปลว่าปัญญาอ่อนสมองไม่สมประกอบ"
ชัปปุยส์ควันออกหู ทันที "ยัยตัวแสบ!!!" เค้านึกเจ็บใจเด็กขับเรือนั่นที่สุดบังอาจมาหลอกด่าเค้า
เค้าออกจะเป็นขวัญใจสาวๆทั่วเอเชีย ฉายา เทพบุตรเออีซีสามีล้านเมีย
สายตาเค้าไปสบกับใครคนนึงเข้าพอดี... คนที่บอกว่าเค้าปัญญาอ่อน ... เด็กสาวมองหน้าแดงๆเพราะ
อาการเผ็ดของเค้าแล้วหัวเราะออกมา
"อุยยยยยยยยยยยย เผ็ด " "ขอน้ำหน่อยครับ " เค้าบอกป้าคนขาย
"หล่อนะพ่อน่ะ" ป้าคนขายเอาน้ำมาให้แถมส่งยิ้มหวานสุดๆให้เค้าด้วย
"ผมเข้าใจครับผมเอ๋อ" เค้ายิ้มกรุ้มกริ่ม
"เอ๋อ !! อ้าววว นี่พ่อเป็นคนปัญญาอ่อนรึ ตายๆๆ หน้าตาก็หล่อปานเทพบุตรเดินดินดันปัญญาอ่อน "
"ปัญญาอ่อน...คืออะไรครับเอ๋อแปลว่าหล่อไม่ใช่เหรอครับ"
"เอ๋อบ้านเอ็งสิหล่อ มันเป็นคำด่า แปลว่าปัญญาอ่อนสมองไม่สมประกอบ"
ชัปปุยส์ควันออกหู ทันที "ยัยตัวแสบ!!!" เค้านึกเจ็บใจเด็กขับเรือนั่นที่สุดบังอาจมาหลอกด่าเค้า
เค้าออกจะเป็นขวัญใจสาวๆทั่วเอเชีย ฉายา เทพบุตรเออีซีสามีล้านเมีย
สายตาเค้าไปสบกับใครคนนึงเข้าพอดี... คนที่บอกว่าเค้าปัญญาอ่อน ... เด็กสาวมองหน้าแดงๆเพราะ
อาการเผ็ดของเค้าแล้วหัวเราะออกมา
"หัวเราะอะไร...ไม่เคยเห็นคนหล่อเผ็ดเหรอ "
ชาริล นึกแค้นใจที่เด็กคนนี้มาด่า จริงๆเค้าไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นโดยเฉพาะกับผู้หญิง
ทำไมเค้ารู้สึกอยากจะเอาคืนขึ้นมาก็ไม่รู้
"หล่อ...นายเนี่ยนะหล่อ ..." เด็กสาวเดินมานั่งลงตรงหน้าเค้า มือเรียวเล็กเอื้อมไปจับคางเค้าบิดไปมา
แต่เค้าสะบัดหน้า
"บังอาจ...รู้มั้ยผมเป็นใคร" ชาริลโมโหหน้าแดง คือจะอะไรก็ได้มาว่าไม่หล่อรับไม่ได้จริงๆก็หลักฐานมันมัดตัวซะขนาดนี้
"จะบอกอะไรให้นะ..ที่เกาะนี้..ทุกๆคนเดินเท้าเปล่าบนดินทรายเหมือนกันหมด....
แล้วชั้นก็ไม่สนด้วยว่านายจะเป็นใคร ..." เด็กสาวทำหน้ากวนๆเค้ายิ่งเจ็บใจหนักเข้าไปอีก
จากคนที่ไปไหนๆก็มีแต่สาวกรี๊ด แต่เด็กคนนี้ทำให้เค้ารู้สึกตัวเล็กลีบแบนอย่างบอกไม่ถูก
"เหงือก..บานมากๆรู้ตัวป่ะ ฮ่าๆๆๆ " เด็กสาวพูดก่อนจะเดินไปสตาร์ทรถเครื่อง แถมยังแลบลิ้นใส่เค้าอีก
"ยัยตัวแสบจำไว้เลย"
"รู้จักกันด้วยเหรอ .... คุณอันดามัน " ป้าคนขายตามสั่งถาม
"ป่าวครับ ...ผมหล่อขนาดนี้ไม่มีทางรู้จักคนไม่มีมารยาท ดูถูกคนอื่นแบบนั้นหรอก"
"คุณอันดามัน นิสัยดีน่ารัก ออกค่ะ ...ป้าว่าดูๆไปเคมีเข้ากั๊นเข้ากัน"
"โอยยไม่ล่ะครับผมมีแฟนแล้ว..แล้วผมก็ไม่มีวันจะไปชอบยัยตัวแสบปากเสียนั่นเด็ดขาด"
"อันดามัน" เค้าเอ่ยชื่อเด็กหญิงออกมา เออสินะนึกออกแล้ว เมื่อตอนนั่งสปี๊ดโบ้ทมา
เค้านั่งติดกับแฟน ของเด็กคนนี้ ...
"คุณอันดามันเป็นลูกสาว ..." ยังไม่ทันที่ป้าคนขายจะเล่าประวัติ
"พอๆๆๆป้าผมไม่อยากรู้เรื่องเด็กคนนี้ "
"อ้าว ...เป็นงั้นไป "
"เท่าไหร่ครับ "
"ข้าวผัดกระเพราทะเล 5 บาท โค้กขวดใหญ่ 3 บาท ทั้งหมดแปดบาท "
"ห๊า.!!!... 8 บาท ....ทำไมถูกจังเลยครับ " เค้าหูฟาดไปรึเปล่า
"8 บาทสำหรับคนหล่อจ้ะ ...แต่ถ้าไม่หล่อ 800 จ้า "
"ป้าครับผมให้ 100 นึงเลยครับ ขอบคุณมากๆครับ อร่อยมากๆ "
"หล่อไม่พอใจดีอีก มาทุกวันนะจ้ะพ่อ "
"ครับ ไปล่ะครับ "
เป็นเค้ามากิน ยังแค่แปดบาท ถ้าเป็นเพื่อนๆทีมชาติสุดหล่อ ของเค้า อย่างโด ตังค์ ตั้น เมสซี่ เจ ชนาธิป มิก้า พี่อุ้ม คือคงกินฟรีอ่ะ ... เพราะทุกๆคนในทีมหล่อกว่าเค้าหลายขุมทีเดียว
จากคนที่ไปไหนๆก็มีแต่สาวกรี๊ด แต่เด็กคนนี้ทำให้เค้ารู้สึกตัวเล็กลีบแบนอย่างบอกไม่ถูก
"เหงือก..บานมากๆรู้ตัวป่ะ ฮ่าๆๆๆ " เด็กสาวพูดก่อนจะเดินไปสตาร์ทรถเครื่อง แถมยังแลบลิ้นใส่เค้าอีก
"ยัยตัวแสบจำไว้เลย"
"รู้จักกันด้วยเหรอ .... คุณอันดามัน " ป้าคนขายตามสั่งถาม
"ป่าวครับ ...ผมหล่อขนาดนี้ไม่มีทางรู้จักคนไม่มีมารยาท ดูถูกคนอื่นแบบนั้นหรอก"
"คุณอันดามัน นิสัยดีน่ารัก ออกค่ะ ...ป้าว่าดูๆไปเคมีเข้ากั๊นเข้ากัน"
"โอยยไม่ล่ะครับผมมีแฟนแล้ว..แล้วผมก็ไม่มีวันจะไปชอบยัยตัวแสบปากเสียนั่นเด็ดขาด"
"อันดามัน" เค้าเอ่ยชื่อเด็กหญิงออกมา เออสินะนึกออกแล้ว เมื่อตอนนั่งสปี๊ดโบ้ทมา
เค้านั่งติดกับแฟน ของเด็กคนนี้ ...
"คุณอันดามันเป็นลูกสาว ..." ยังไม่ทันที่ป้าคนขายจะเล่าประวัติ
"พอๆๆๆป้าผมไม่อยากรู้เรื่องเด็กคนนี้ "
"อ้าว ...เป็นงั้นไป "
"เท่าไหร่ครับ "
"ข้าวผัดกระเพราทะเล 5 บาท โค้กขวดใหญ่ 3 บาท ทั้งหมดแปดบาท "
"ห๊า.!!!... 8 บาท ....ทำไมถูกจังเลยครับ " เค้าหูฟาดไปรึเปล่า
"8 บาทสำหรับคนหล่อจ้ะ ...แต่ถ้าไม่หล่อ 800 จ้า "
"ป้าครับผมให้ 100 นึงเลยครับ ขอบคุณมากๆครับ อร่อยมากๆ "
"หล่อไม่พอใจดีอีก มาทุกวันนะจ้ะพ่อ "
"ครับ ไปล่ะครับ "
เป็นเค้ามากิน ยังแค่แปดบาท ถ้าเป็นเพื่อนๆทีมชาติสุดหล่อ ของเค้า อย่างโด ตังค์ ตั้น เมสซี่ เจ ชนาธิป มิก้า พี่อุ้ม คือคงกินฟรีอ่ะ ... เพราะทุกๆคนในทีมหล่อกว่าเค้าหลายขุมทีเดียว
พระอาทิตย์กำลังจะจมลงสู่พื้นน้ำ ... มันสวยงามอย่างที่เค้าไม่เคยเห็นมาก่อน ... บางทีถ้าโซเฟียอยู่ที่นี่
ก็คงดีนะ .. ป่านนี้โซเฟียจะทำอะไรอยู่ .. พ่อกับแม่จะทำอะไรอยู่ พี่สาวเค้า ญาติๆ
คนอื่นๆจะทำอะไรอยู่ ...
1 เดือนที่นี เค้าต้องดูแลตัวเองดีๆ อย่างน้อยๆก็ไม่ต้อง ออกไปเที่ยวกลางคืน ดื่มบ่อยๆแบบนั้นมันไม่ดีต่อสุขภาพเอาซะเลย ...เค้าเป็นนักฟุตบอล เค้ารักฟุตบอล และเค้ารักแฟนบอลของเค้าทุกๆคน ..
เค้าต้องกลับไปทำให้ที่ให้ดีที่สุด ... ได้แต่หวังว่าทุกๆคนที่เค้ารักและรักเค้าจะยังรอเค้าอยู่ ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น