ริคาโด้ทั้งเรียกและวิ่งตามหญิงสาวที่เค้ารักสุดหัวใจผู้หญิงคนแรกที่เค้ารัก...เธอคงโกรธสุดๆ
อันดามันไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกคนคงรู้สึกเหมือนๆกัน ..สงสารฮยอนอาที่สุด ..ใครจะรู้ว่าทีมช้างศึกจะมาเกาะดอกไม้ ใครจะรู้ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ....
"หวังว่าพี่ริคาโด้จะเคลียร์ได้นะ " ชัปปุยส์หน้าจ๋อยๆมองดูตาของอันดามันที่เหมือนจะร้องให้
"ชั้นเสียใจ...แล้วก็ห่วง....สงสารคุณฮยอนอา"
"ไม่มีใครผิดหรอกอันดามัน...ความลับมันไม่มีในโลกซักวันฮยอนอาก็ต้องรู้อยู่ดี ..ซักวันเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้ ..ไม่ช้าก็เร็ว..." โซเฟียจับมือของอันดามันไว้...
"ไปบ้านผมครับโคชพึ่งสร้างเสร็จ ไปกันทุกๆคน" ชัปปุยส์เชิญโคชและเพื่อนๆ ที่ทำหน้าเอ๋อๆ ...
"โคชอยากเห็นบ้านชัปปุยส์เต็มทีล่ะจะสวยขนาดไหน ..ว่าแต่...เกาะนี้สวยมากๆเลย หอมกลิ่นดอกไม้ตลอดเวลา เหมือนเดินอยู่ในดงน้ำหอมอ่ะ " โคชพูดพลางโอบไหล่ชัปุยส์
"ชอบก็มาอยู่ด้วยกันมั้ยครับ" เค้าชวน
"เค้ามาด้วย เค้าอยากมาอยู่ " เจเดินมาแทรกกลาง
"ผั๊วะ!!" มุ้ยตบหัวเจทีนึง "มึงมันชอบสารแนแรดไม่เข้าเรื่อง อยู่กรุงเทพดีแล้ว "
"พี่มุ้ย พูดดีๆก็ได้ชอบตบหัวอยู่ได้ ไม่ใช่ลูกเมียน้อยนะ" เจค้อนมุ้ย
อันดามันอดขำไม่ได้ แล้วดูเหมือนทุกคนจะจ้องมาที่เธอกันหมด จ้องแบบไม่วางตา โดยเฉพาะผู้เล่นหมายเลข 13 อันดามันจำได้ว่าเค้าชื่อ ต้น นฤบดินทร์ เค้าเล่นเก่งมากๆ
"ผั๊วะ!!! " กอล์ฟตบหัวต้น "แฟนเพื่อน.....แฟนเพื่อน ...มึงเลิกส่งสายตาได้แล้ว "
"พี่กอล์ฟ...เจ็บนะ ...แค่ยิ้มให้แค่นี้ ทำเป็นมาหวงแทนชัปปุยส์ นี่ถ้าเจ้าหญิงเจอต้นก่อนนะชัปปุยส์จ๋อยอ่ะจริงๆ เค้ามั่นใจ " ต้นเสียงหนักแน่น
"ไอ้หลงตัวเอง...กูหล่อกว่ามึงหลายช่วงตัวกูยังไม่กล้าพูดเลยไอ้ต้น " ตังค์ทำหน้ายักษ์ใส่ต้น
"คร๊าบบบบบบบบบบผมมันหล่อน้อยกว่าคุณตังค์ผมรู้ตัวครับ ไม่ต้องมาทับถม " ต้นค้อนตังค์
ต้นรู้สึกแปลกๆ...ไม่นะนั่นแฟนเพื่อน ...แต่...เจ้าหญิงสวยมากๆสวยจนเค้าตลึงแค่พระองค์ยิ้มตอบเค้าแบบมารยาท ยังทำเอาหัวใจเค้าตกไปอยู่ตาตุ่ม ... นี่...เค้าหล่อน้อยกว่าชัปปุยส์ตรงไหน เล่นฟุตบอลก็เล่นดีน้อยกว่าตรงไหน ... แล้วทำไม ...ตอนเห็นในทีวี ตอนนั้น เค้าไม่ได้ติดใจอะไรมากมาย แต่พอมาเจอตัวจริงใกล้ๆ เค้ารู้สึกบอกไม่ถูก .... เหมือนคนอกหัก ...อิจฉาชัปปุยส์ที่สุด ...
"มึงสองคน....อาจจะหล่อนะ...ส่วนพี่ไม่หล่อแต่เร้าใจฮ่าๆๆๆ" ก้องหัวเราะเย้ยต้นกับตังค์
"พี่ผมยิ่งเครียดๆนะ " ต้นหน้าหงิก
"ขี้ไม่ออกเหรอ....เดี๋ยวเหอะมาทำงอนเป็นผู้หญิง " ก้องผลักหัวต้น
"พี่ก้อง.....ผมถามอะไรตอบตรงๆได้มั้ย " ต้นสีหน้าจริงจัง
"อย่าถามยากละกันกลัวตอบไม่ได้ ไม่ได้เป็นนักจิตวิทยานะมึง นี่นักบอล "
"เออออออออออออ โอ้ยยยยย ยังไม่ทันจะถามเลย บ่นแระ "
"ผมกับชัปปุยส์ใครหล่อกว่ากัน " เค้ากระซิบถามก้อง
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้ต้น.....ไอ้ต้น ....มึงคิดอะไรอยู่ " ก้องหัวเราะเสียงดัง จนอุ้มต้องหันมามอง
"เบาๆพี่....โหยยยยยยยยยยยยย"
"เอาตรงๆมั้ย...."
"ขอตรงๆพี่ มันคาใจ " ต้นยืนรอคำตอบ ส่วนหนุ่มๆคนอื่นๆไปถึงบ้านชัปปุยส์กันหมดแล้ว
"พี่หล่อกว่า....หล่อกว่าเอ็งแล้วก็ไอ้ปุยส์ จบมั้ย ฮ่าๆๆๆๆ" ก้องเกริกฤทธิ์หัวเราะชอบใจที่แกล้งต้นได้
ชายหนุ่มอุตส่าห์อยากจะได้คำตอบแล้วดูตอบมาสิ.... จะถามทำไมให้เสียเวลาก็ไม่รู้....
"โซเฟีย...สบายดีนะ ดูอ้วนขึ้นนะเนี่ย " ซิโก้ทักโซเฟีย
"กินเก่งไปหน่อยค่ะ ...ดีใจที่เจอโคชอีกนะคะ " หญิงสาวยิ้มให้ด้วยความคิดถึง
"ชัปปุยส์ พี่ขอตัวโซเฟียแป๊บ " มิก้า เค้าเป็นห่วงหญิงสาวเหมือนน้องสาวคนนึง อยากคุยด้วย ...
"ตามสบายเลยพี่ชาย " ชัปปุยส์ยิ้มให้มิก้า
"หม่อมชั้นขอตัวนะฝ่าบาทพอดีอยากคุยกับน้องสาว " มิก้าโค้งศรีษะให้อันดามัน
"ตามสบายเลยค่ะ ...คุณมิก้า " อันดามันยิ้มให้มิก้า เค้าอ่อนระทวยทันที
"สวย....สวยมาก....." มิก้าสตั๊นไป 5 วิ จนต้นสะกิดหลัง
"พี่มิก้า ไป....ไปคุยกันให้หายคิดถึง " โซเฟียคล้องแขนมิก้า พลางหันมายิ้มให้อันดามันกับชัปปุยส์
ทุกคนก็ งง ตามระเบียบ นี่ชัปปุยส์บริหารภรรยาได้ดีสุดๆ ดูเข้ากันรักกัน ไม่มีหึงหวง สุดยอดมากๆ
"โคดแจ่มอ่ะดูมันทำ สามคนเลย...มีเมียสามคนพร้อมกัน " นิวกระซิบที่หูของตังค์
"มีเป็นล้านมันยังมีเลย อันนี้แค่สาม " ตังค์พยายามพูดให้เบาที่สุด เพราะกลัวเจ้าหญิงจะได้ยิน
"อันนั้นมันเมียมะโน "
"เออออออ แล้วมึงยุ่งอะไรกะเค้าเนี่ย...."
"ตังค์....กูพูดจริงๆนะ " นิวทำหน้าจริงจัง
"มึงจะพูดอะไรก็รีบพูดเหอะ..แม่งคนอื่นเค้าเดินไปไกลแระเดี๋ยวก็หลงทางหรอก " ตังค์คิ้วขมวดใส่นิว
"กูอยากกินส้มว่ะ..มึงเห็นโซเฟียเก็บมาป่ะ..ลูกโคดใหญ่อ่ะ..กูหิว " นิวแล็บลิ้นออกมา
"ไอ้เหี้ยยยยยยยยยย มึงเนี่ย...อะไรวะ...กูคิดว่าเรื่องคอขาดบาดตายสมองมึงเนี่ยมีแต่เรื่องแแดกจริงๆ...กูไปนะ ..มึงหิวมึงไปขอโซเฟียดิ "
ตังค์ไม่สนนิวรีบสาวเท้าให้ทันคนอื่นๆ
"กูไม่กล้าขอ....ขอให้กูหน่อยดิ โหยยยไอ้ตังค์.....ไอ้เพื่่อนเห็นแก่ตัว....ไอ้.....ไอ้เพื่อนคบไม่ได้....มึงจำไว้ ไอ้ตังค์ " นิวชี้ไม้ชี้มือด้วยความโมโห ตอนแรกกะจะกินมะพร้าว แต่ปีนขึ้นไปได้ ดันไม่มีมีด ..หิวก็หิว....อยากกินส้มก็ไม่กล้าขอ
"มึงช่วยตัวเองเลยไอ้นิว " ตั้ม ธนบูรณ์ ผลักหัวนิวก่อนจะวิ่งเยาะๆไปสมทบกับคนอื่นๆ ปล่อยให้นิวรั้งท้ายยืนหน้างออยู่คนเดียว
"พี่มิก้า...ดีใจที่เจอกันอีก คิดถึงมากๆค่ะ " โซเฟียกอดมิก้า
"เราโอเคนะ....โอเคใช่มั้ย " มิก้าเห็นชัปปุยส์กับเจ้าหญิงเดินอยู่ด้วยกันแล้วสงสารโซเฟีย เค้า รู้เรื่องที่เลิกกัน ยังอดเป็นห่วงโซเฟียไม่ได้ แล้วตอนนี้ โซเฟียยังมาอยู่กับชัปปุยส์ที่นี่ ...แถมมีฮยอนอาอีก ..โซเฟียทนได้ยังไง
"โอเคมากๆเลยพี่มิก้าไม่ต้องห่วง "
"น้องสาวของพี่ " มิก้าดึงตัวโซเฟียไปกอดด้วยความสงสาร
"เอ่อ พี่มิก้า..อย่าบอกใครนะ ... คือ " หญิงสาวเอามือลูบท้อง " พี่มิก้าเป็นลุงแล้วนะคะ "
มิก้าตัวร้อนฉ่า......เป็นลุง.................... "เธอ....." เค้าอ้าปากค้าง ทั้งดีใจตกใจ บอกไม่ถูก
"อย่าบอกใครนะคะสัญญานะ " โซเฟียกำชัปอีก ...
"แน่ใจนะ...ชัปปุยส์รู้รึยัง ..."
"ยังค่ะกะเซอร์ไพร๊ตอนคลอดทีเดียวเลย"
"โธ่โซเฟีย" มิก้าดึงโซเฟียไปกอดอีก
ชายหนุ่มสงสารโซเฟียสุดหัวใจ ...เลิกกันทั้งๆที่ลูกติดมาในท้อง...มิก้าคิดอะไรอยู่ในใจ เอาเถอะ ถ้าโซเฟียจะไม่บอกชัปปุยส์ เด็กคนนี้เค้าจะขอโซเฟียมาเป็นลูกของเค้าเอง ...ลูกของน้องชายกับน้องสาวก็เหมือนลูกของเค้า โซเฟียอยากเป็นางแบบ ตอนนี้อา่ยุ 22 เอง อนาคตยังไกล ... แฟนสาวของเค้าต้องดีใจแน่ๆ ถ้ารู้เรื่องนี้
"ผมไม่ได้ตั้ง......" ริคาโด้ยังพูดไม่จบมือของฮยอนอาก็ฟาดลงที่หน้าเค้าเต็มแรง
"สนุกมากใช่มั้ย....." หญิงสาวเสียงสั่นน้ำตาไหลออกมาด้วความน้อยใจ
"ผม....เสียใจ......" เค้ากำลังจะเอื้อมมือไปจับตัวของอีกฝ่ายแต่เธอก็ปัดมือเค้าออก
"รู้มั้ย....ตั้งแต่ชั้นเกิดมา ...ชั้นไม่มีเพื่อน...มีก็เหมือนไม่มี...ไม่มีใครจริงใจกับชั้นเลย ...ทุกคนคบชั้นเพราะชั้นรวย ....ผู้ชายที่เข้ามาในชีวิตชั้นก็มีแต่พวกหวังเงิน..."
ริคาโด้ผิด...เค้าไม่คิดว่าฮยอนอาที่ดูโก๊ะๆตลกๆจะคิดมากแล้วก็มีเรื่องอะไรในชีวิตที่มันซีเรียสๆ เค้ารู้แค่ว่าแม่เธอเสียเพราะพ่อมีเมียน้อย รู้แค่นั้น หลังจากที่ตกลงเป็นแฟนกัน...เค้าก็เห็นเธอมีความสุขดี ร่าเริง
"รู้มั้ยทำไมชั้นวิ่งตามชัปปุยส์ เพราะเค้าไม่เคยสนเงินของชั้น เค้าท้าทาย น่าค้นหา แต่มันเป็นไปไม่ได้ อีกอย่างเค้าเป็นคนดี ...ผู้หญิงที่เค้ารักก็เป็นคนดี เค้าเหมาะสมกัน ....ชั้นมันแค่ตัวตลกสำหรับชีวิตชัปปุยส์ ตอนนั้นมีแต่คนด่าชั้น มีแต่คนเกลียดชั้น" ฮยอนอาสะอึ้นขึ้นมาอีก
"ตอนเจอนายชั้นเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ ...นายเหมือนเรือชูชีพที่มาช่วยชีวิตชั้น .ชั้นคิดว่านายจะเป็นคนที่จริงใจกับชั้นที่สุด รักชั้นที่สุด ...แต่เปล่าเลย ...นาย...เห็นชั้นเป็นตัวตลก ...นายมัน....เหมือนทุกคน ...."
"ผมขอโทษ....ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นแบบนั้น "
"ต่อไป..ชั้นจะไม่วิ่งตามผู้ชายคนไหนอีก..จะไม่เป็นตัวตลกของใครอีก..รวมถึง.....นายด้วย "
ฮยอนอาปาดน้ำตาได้ก็เดินหนี
"ฮยอนอา....ฟังผมก่อน คุณกำลังเข้าใจผิดนะ " ริคาโด้วิ่งมาขวางหน้า
"หลีกไป...."
"ไม่...จนกว่าคุณจะฟังผม "
ฮยอนอาจ้องตาของชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้าด้วยความเสียใจ "ฮึ.......พันเอกริคาโด้ บาดีน ราชองค์รักษ์ของสมเด็จพระราชินี แพทริเซีย แห่งสเปน " ฮยอนอา เบ้ปาก
"ผมขอโทษนะ ได้โปรดเถอะ " สายตาอ้อนวอนของริคาโด้ ดูจะไม่เป็นผล
"แฟนชั้น....เป็นคนใช้ แต่นายเป็น.....นายมันไม่ใช่...." หญิงสาวสะอึ้นหนักขึ้น "รุ้มั้ยชั้นคิดอะไรไว้ตั้งมากมาย พอขึ้นฝั่งชั้นจะพานายไปหาพ่อ ..จะบอกว่าชั้นจะแต่งงานกับนาย นายเป็นคนดีรักชั้นจริงๆถึงนายจะจน เราก็จะช่วยกันสร้างครอบครัวของเรา ...แล้วดูนายตอนนี้สิ "
"หยุดเถอะ....ผมขอร้อง ผมเสียใจ "
"ชั้นมันโง่จริงๆเหมือนที่คนเค้าว่ากัน รวยแต่โง่ ...ถูกหลอกซ้ำๆซากๆ ชั้นไปสเปนออกจะบ่อย นี่รู้มั้ย พ่อนายกับพ่อชั้นรู้จักัน อดีตผู้บัญชาการทหารสูงสุดของสเปน ท่านโรมิโอ บาดีน ตอนงานศพพ่อนาย พ่อก็ชวนชั้นไปนะ แต่ชั้นติดธุระ ...ไม่งั้น...ชั้นคงไม่ถูกนายหลอกแบบนี้หรอก "
ริคาโดัตัวชาไปหมด นี่เค้าคงไม่เสียเธอไปจริงๆนะ ...สายตาน่ารักสดใสของฮยอนอาที่เค้าเห็นทุกวัน ตอนนี้ มันดูดุจนเค้ากลัว...
"นายเองก็รู้จักกันกับพ่อชั้นใช่มั้ย !!!" หญิงสาวตะคอกใส่เค้าเสียงดังจนเค้าสะดุ้ง "นายทำได้ยังไง....นี่ถ้าชั้นพานายไปหาพ่อ....นายรู้มั้ยพ่อต้องด่าชั้นอีก ว่าโง่ .... "
"ทำยังไงคุณถึงจะหยุดฟังผมบ้าง....ขอโอกาสอธิบายบ้างจะได้มั้ย" ริคาโด้เสียงอ่อย ใช่เค้ารู้จักพ่อของเธอ... แต่เค้าไม่รู้ว่า ประธานปาร์คมีลูกสาว ... เค้าไม่รู้จริงๆ
"มันเป็นแผนสินะ แผนดึงตัวชั้นออกมาจากเจ้าหญิงและชัปปุยส์ ...เลวมากๆ เลวที่สุด ..นี่นายลงทุนทำลายชีวิตผู้หญิงคนนึงเพื่องานตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ ..." ฮยอนอายิ้มออกมาทั้งน้ำตา หญิงสาวจ้องตาของริคาโด้ แล้วปรบมือ เบาๆประชด "สุดยอดมากๆ....จงรักภักดีต่อราชวงศ์และราชบัลลัง ทำได้ทุกอย่าง เพื่อปกป้องราชวงศ์ แม้แต่จะยอมทำลายหัวใจใครก็ไม่สน!! "
"ไปกันใหญ่แล้ว.คุณดูถูกผมเกินไปแล้วนะ ....!"
"อย่ามาขึ้นเสียงกับชั้นนะ !!"
ริคาโด้เอามือลูบหน้าตัวเองด้วยความเสียใจ ...เค้าไม่รู้จะทำยังไงดีเธอถึงจะยอมฟัง เค้าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอพูดและที่เธอกำลังเข้าใจ ... ความรักครั้งแรกของเค้า ...ไม่ใช่เฉพาะฮยอนอาหรอกนะที่คิดว่าจะแต่งงานกับเค้า ..ตั้งแต่มีอะไรกันครั้งแรก เค้าก็ตั้งใจแล้วว่าจะปกป้องผู้หญิงคนนี้ไปจนกว่าวันที่เค้าจะหมดลมหายใจ ...เค้ารักฮยอนอาจริงๆ
"คุณไม่ได้โง่นะฮยอนอา คุณฉลาดจิตใจดี คุณน่ารักที่สุด ผมรักคุณจริงๆนะ "
ไม่มีใครจะมีความสุขเท่าโคชซิโก้อีกแล้ว เค้าคิดแค่ว่าอยากพาหนุ่มๆหนีแฟนมาเที่ยวเกาะ ถือโอกาสเยี่ยมชัปปุยส์ด้วย แต่ไม่คิดว่าจะมาเจอเพื่อนสมัยเด็กๆอย่าง แจ็คศูนย์หน้าปลาร้าบอง มันมีความสุขสุดจะบรรยาย ... เค้าเกิดไอเดียที่จะใช้ที่นี่เป็นสถานที่เก็บตัวทีมช้างศึก.. มันเหมือนสวรรค์ มันจะมีกี่ที่ในโลกที่สวยขนาดนี้ แถมดอกไม้บานเต็มเกาะ หอมโดยไม่ต้องฉีดน้ำหอม กลิ่นดอกไม้หอมติดเสื้อผ้าเลยทีเดียว ยื่งฝูงปลาโลมาที่เค้าเองพึ่งเคยเห็นมันในทะเลเป็นครั้งแรก ... มันสุดจะประทับใจจริงๆ
"โฮ้ววววววววววววววววววว้าวววววววววววววววว " บ้านหลังเล็กๆที่ด้านข้างมีน้ำตก ด้านหน้ามองเห็นชายหาดและทะเลสีเขียวมรกต ทุกคนได้แต่ฟิน มันสวยน่ารักมากๆ
"มีอะไรกินมั่งแฝดพี่เค้าหิว " นิวถามหาของกินทันทีที่ถึงบ้านของชัปปุยส์
"งานกินจริงๆนะมึงไอ้นิว.." บอลผลักหัวนิว
"คนมันหิวอ่ะพี่จะให้ทำไง ยังไม่มีอะไรถึงท้องตั้งแต่เช้า "
"ของกินเพียบเลยนิวพวกอาหารทะเลรับรองนายกินสะใจพุงกางแน่ๆ " ชัปปุยส์รีบบอก นิวได้ยินแค่นั้นน้ำลายไหลยืดออกมา
"โอ้ยยยยยอย่าพูด ...อยากกิน " นิวฟินสุดๆกับเรื่องกิน
"อย่าไปตามใจมันมากนะปุยส์ แดกจนแก้มป่องหมดแระ " ตั้มพูด
"ก็ไม่กินไง....เลยผอมเป็นกุ้งแห้งไม้เสียบผีผลักทีจะหักกลางเอาง่ายๆ" นิวแว๊ดใส่ตั้ม
"ปากดีนะมึงไอ้นิว " ตั้มชี้หน้านิว
"หิววววววววววววววว "
เกิดเป็นนิวก็ดีอยู่อย่าง กิน แต่งตัว เรื่องหญิง ไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ขนาดแฟนนิว นิวยังไม่ค่อยสนใจเลย
"น้ำค่ะ " สองสาวเดินเอาน้ำมาเสิร์ฟ หนุ่มๆถึงกับตาค้าง ก็ป้าบัวแดงกับป้าวุ้นเส้นน่ะสิ ... สวยนางงามอายเลยทีเดียว
"เค้าว่าช้างเผือกมักอยู่ในป่า เชื่อแล้วว่ะ " กิตกระซิบกระซาบกับอุ้ม
"พี่...สวยมากเลยนะนั่น " อุ้มตาถลนออกมานอกเบ้า
"เชิญดื่มน้ำค่ะทุกคน แล้วก็รอซักครู่นะคะจะทำอาหารให้ " เจ้าหญิงอันดามบอก ทุกคนดีใจสุดๆจะได้กินอาหารฝีมือเจ้าหญิง
"หิวหลายบ่อโก้ " แจ็คถามโก้ด้วยความเป็นห่วง
"บ่อเลย....เฮาอื่มแล้วเจอหน้า แจ็คเฮาอิ่มเลยเสี่ยวเอ้ย "
แจ็คกุลีกุจอเข้าครัวช่วย เจ้าหญิง ป้าบัวแดงกับป้าวุ้นเส้นด้วย
"ชัปปุยส์ทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ยโชคดีชมัดเลย โคดอิจฉาอ่ะ " กอล์ฟโอบไหล่เพื่อนรัก แล้วทำหน้าเซ็งน้อยใจวาสนาตัวเอง
"คิดมากน่า แฟนนายบึ้มกว่าแฟนเราตั้งเยอะ " ชัปปุยส์หยอกกอล์ฟเล่นๆ
"โหยยยยไอ้หื่นสะท้านโลก " กอล์ฟเลยพลักชัปปุยส์ที่หน้าแดงๆ เค้าเซไปโดนต้นที่กำลังยืนคุยกับเจ
"ขอโทษๆ" ต้นมองหน้าชัปปุยส์แต่ยิ้มเจื่อนๆให้
"นาย...ไม่สบายป่ะต้น เป็นอะไรป่ะ "
"เปล่า...." ต้นตอบสั้นๆ ชัปปุยส์ได้แต่คิดว่าต้นคงหิว คงเหนื่อยเลยสีหน้าไม่ค่อยดี ความจริงต้นใจไม่ค่อยดีต่างหาก ...
ช่วยด้วยเค้าตกหลุมรักเจ้าหญิงอันดามัน ...ต้นรู้สึกไม่ดีเลย ....
ชายหนุ่มสุดเท่ปรากฏตัวขึ้นพร้อมสีตาร์สีน้ำตาล ทุกคนหันไปมองตาเดียวกัน ชัปปุยส์เลยรีบแนะนำ
"ทุกๆคนครับ นี่เพื่อนผมครับ อังเดร มาจากโปรตุเกส "
"สวัสดีค๊าบบบบบบบบบบบบบบ" หนุ่มๆช้างศึกทักทายเสียงดัง
"สวัสดีครับทุกๆคน ยินดีที่ได้รู้จักครับ " อังเดรเดินจับมือทุกๆคน
"ผมบาสครับหล่อสุดในทีม ฮ่าๆๆ" บาสรีบชิงบอกก่อนคนอื่นเลยถูกโห่เสียงดัง
"ว้ายยยยยยยยยย เค้าเจเหอะ เค้าไม่หล่อ แต่อร่อยสุดในทีมเคอะ ฮ่าๆๆๆๆๆ" อังเดรสะดุ้งโหยงเกย์ป่ะเนี่ย เพราะ เจดันเล่นหูเล่นตากระตุ้งกระติ้งใส่ นักบอลเค้ามีเป็นเกย์มั้ย อังเดรตกใจ ทุกคนเลยได้เแต่ขำๆ
"คะ ครับ ยินดีครับ " อังเดรหน้าซีด "ว้ายยยยยยยยยยยมือนุ่มมากกกกเคอะ " เจเอามือไปดมอีก
"เลิกเล่นทีไอ้ลิงคุณอังเดรเค้ากลัวเอ็งจนเอากีตาร์ปิดประตูหลังแล้วนั่นน่ะ " อุ้มตบหัวลิงทีนึง
"คนนี้กอล์ฟเพื่อนสนิทเราอังเดร " ชัปปุยส์โอบไหล่กอล์ฟ
"หวัดดีครับ " กอล์ฟรู้สึกชอบอังเดรทันที หล่อมากๆ ดูท่าทางจะนิสัยดี แต่เอ๊ะ ..เพื่อนชัปปุยส์ก็หล่อทุกคนนี่นา ...งั้นแสดงวา่ เค้าเองก็หล่อ ... อิอิ กอล์ฟหัวเราะกระหยิ่มในใจ ...
หนุ่มๆช้างศึกช่วยกัน ตั้งแคมป์ใกล้ๆกับน้ำตก..เพราะลำพังบ้านของชัปปุยส์คงไม่พอ มีแค่สองห้องนอน
คนเกือบสามสิบคน ดวงตาสองคู่ที่กำลังจ้องมองหนุ่มๆทีมช้างศึกที่เปลือยท่อนบนแล้วเลือดกำเดาไหลออกมา
"ขุ่นพระอยากกลับไปเป็นแบบเดิมอีกจะไล่จับทำผัวให้หมดเลย" วุ้นเส้นพูดพลางเช็ดเลือดกำเดา
"ผั๊วะ!!" บัวแดงตบหัววุ้นเส้นเต็มแรง "มึงจะมองใครก็ได้แต่ไอ้ตากลมๆแก้มป่องๆหน้าแบนๆนั่นของกู กูเห็นก่อน" บัวแดงหมายถึงอุ้ม
"เอออออออออ มึงจะกินใครก็กินเถอะ กูใครก็ได้ อิอิ " สองป้าหัวเราะคิก ตอนนี้จะแสดงออกมากก็ไม่ได้เพราะถอดรูปเป็นคนสวยแล้ว ต้องรักษาลุค ....เลยได้แต่แอบหื่น ...น่าสงสารที่สุด
"ชัปปุยส์เอาไงดีเรื่องพี่ริคาโด้กับฮยอนอา ..เราทุกคนมีส่วนผิดนะ .." อังเดรพูดเปรยขึ้น
"ก็ต้องขอโทษตรงๆแหละ...ทำได้แค่นั้น ..." ชัปปุยส์มองริคาโด้ที่กำลังเดินคอตกมาจากหาด ..นั่นเค้าคงทำไม่สำเร็จสินะ ...
"ฮยอนอายังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลยนะ นี่จะมืดแล้วคงหิวแย่ " โซเฟียเป็นห่วงเธอสุดๆ
"พี่โซเฟียเราไปตามกันเถอะหนูเป็นห่วง "
"ไปกันอันดามัน ..แล้วก็นายสองคนดูพี่ริคาโด้ด้วย ท่าทางจะแย่น่ะ " โซเฟียกำชัปสองหนุ่ม ก่อนจะเดินชายหาด
"เฮ้ยยยยย ทำไมเรื่องมันเป็นแบบนี้เนี่ยเรากำลังมีความสุขกันเนอะ " ชัปปุยส์ถอนหายใจ
"เดี๋ยวให้พี่ริคาโด้ใช้ท่าไม้ตาย เอ้ยไม่ใช่ใช้วิธีสุดท้าย " อังเดรทำหน้าหื่น
"นั้นแน่ะ..ใช้บ่อยอ่ะดิ ... " ชัปปุยส์หล่ออังเดรเค้าเลยหน้าแดงขึ้นมาด้วยความเขิน
"นายล้อเราเหรอ ...เดี๊ยะๆเดี๋ยวจะโดน " อันเดรทำท่าจะเตะชัปปุยส์ แต่มีร่างเล็กแว๊บเข้ามาขวางไว้
"ว้ายยยยยยยยยยย ทำอะไรกันอยู่เตงเค้าทำด้วยได้มั้ย " เจนั่นเอง อังเดรตกใจหมด ยิ่งสายตาอ่านกินโลมเลียของ เจ เค้ายิ่งกลัว
"ตั้งแคมปฺ์เสร็จแล้วเหรอเจ " ชัปปุยส์ถามยิ้มๆ
"ก็ใช่สิยะ ...แม่หล่อนอ่ะไม่ยอมไปช่วยเลย ..มัวยืนคุยกับผู้ชายอยู่ด้ายยยยย " เจค้อนชัปปุยส์ นิ้วก้อยเค้ากางออก ... โอ้ววว ใช่แน่ ไม่ใช่เกย์นี่มันตุ๊ดชัดๆ อังเดรหายใจไม่ค่อยทั่วท้อง ชัปปุยส์กับเจรู้ไลน์กันดีเรื่องช่วยกันอำคน อังเดรกำลังเป็นเหยื่อของ ชัปปุยส์กับเมสซี่เจ
"ต๊ายยยยยยยยยย กะอิงานแค่นี้ แม่หล่อนต้องมาเกี่ยงเราด้วยหรา " ชัปปุยส์ แอ่นมือขึ้นแล้วตบไหล่ของเจ เค้ายืนส่ายนิดๆ .... อังเดรเห็นแล้วขนหัวลุก นี่ชัปปุยส์ก็......
"เริ่ดย่ะ ...... นางเอาใส้ติ่งส่วนไหนคิดยะ ...ร่างของชั้นเนี่ยสแลนเดอร์บอบบาง ไม่ใช่ช้างลากเหมือนนางนี่...จะได้ใช้กำลังหักโหมได้ ..." เจ้ค้อนใส่ชัปปุยส์แล้วส่งสายตาหวานให้อังเดร
"ว้ายยยยยยยยยยยอิเจกะอิปุยส์ มัวยืนอ่อยผู้ชายอยู่นั่นแหละ ไปช่วยด้านโน้นเลยเค้าต้องการกำลังตุ๊ดถึกอย่างพวกนางสองคน ...ไวๆเรรยยยย " บาสเดินมาตาม อังเดรเลยเชื่อสนิท นี่นักฟุตบอลทีมชาติไทย
เป็นตุ๊ดกันทั้งทีมแน่ๆ
"อังเดร....เค้าไปก่อนน๊า....รักนะเตง...จุ๊บบบบบบบบบบบบบ " เจพยายามเขย่งจะจูบอังเดร อีกฝ่ายก็ถลาหลบ ด้วยความกลัว
"อังเดร ...เดี๋ยวเราไปช่วยเค้าตั้งแคมป์ก่อน นายจะไปด้วยกันมั้ย " ชัปปุยส์ชวน
"เอ่อ ..คือเรา ..เรา ....ปวดท้องน่ะ " อังเดรรีบปฏิเสธ ชัปปุยส์แทบจะหลุดก๊ากออกมา ก็หน้าของสิเหมือนคนจะร้องให้ คงกลัวตุ๊ดสุดๆ
"ไปกันอิปุยส์อิบาส ....อยู่ในสนามเราแมน...อยู่นอกสนามเราฟรุ๊งฟริ๊ง อิอิ " เจพูดด้วยเสียงแหลมปี๊ดแล้วส่ายก้นไปมา
"อิแรด .....แรดทั้งในสนามนอกสนาม " บาสถีบก้นเจส่ง จนเค้าแทบล้มหัวคมำ
"อ้ายยยยยยยยยยยยยใครถีบกู อิปุยส์รึอิบาสสสสสสสสสสส อิเลวอิกระเทยควาย อิตุ๊ดเถื่อน" เจด่าเสียงดัง
ชัปปุยส์หันมาโบกมือให้อังเดร ชายหนุ่มรีบหลบเข้าไปในห้อง อังเดรกลัวที่สุด คือ กะเทย ตุ๊ด ป่านนี้จะจิ้นไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้ อังเดรนะอังเดร ชัปปุยส์ได้แต่นึกขำเพื่อนรักของเค้า
"ฮยอนอา เธออยู่ไหน ฮยอนอา "
"คุณฮยอนอาค่ะ คุณฮยอนอา "
"ทำไงดีคะพี่โซเฟีย "
"อันดามันพี่นึกออกแล้ว ว่าฮยอนอาอยู่ที่ไหน "
โซเฟียนึกถึงต้นดอกปีปต้นใหญ่ที่มีรังผึ้งเยอะๆ ... ทุ่งดอกไม้ตรงเนินเขาที่สามารถมองเห็นพระอาทิตย์ตกได้ ฮยอนอาต้องอยู่ที่นั่นแน่นอน .. โซเฟียมั่นใจ
"พี่โซเฟียนั่น คุณฮยอนอาจริงๆด้วย " อันดามันกอดโซเฟีด้วยความดีใจ ในที่สุดก็เจอ
"ยัยบ้าเอ้ย ...ห่วงแทบแย่ มานั่งอยู่ตรงนี้นี่เอง " โซเฟียส่ายหัว
หญิงสาวเด็ดเอาดอกไม้ป้าสีส้มที่ก้านยาวๆติดมือไปด้วย ฮยอนอานั่งหันหลังมองเหม่อไปยังทะเลกว้าง คุณหนูฮยอนอา ในชุดผ้าถุงชาวเลย์ เสื้อกร้ามสีขาวตัวจิ๋ว .. ถึงจะใส่อะไรเธอก็ดูน่ารัก
"นี่.....นี่....." โซเฟียเอาดอกไม้เขี่ยหัวของฮยอนอา แต่อีกฝ่ายยังนั่งนิ่งเหมือนไม่ได้ยิน
"คุณฮยอนอาค่ะ " พอได้ยินเสียงของอันดามัน หญิงสาวก็หันหน้าหนี
"ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น....ชั้นมันตัวตลก " ฮยอนอาน้ำตาไหลออกมา หญิงสาวลุกขึ้น
"เธอกำลังเข้าใจผิดนะฮยอนอา ..." โซเฟียจ้องตาที่รื้นไปด้วยน้ำตาของ ฮยอนอาแล้ว สงสารสุดๆ
"คือ....ขอโทษจริงๆนะคะ พวกเรา ..ไม่ได้จะตั้งใจ แล้วก็พี่ริคาโด้ เค้าก็รักคุณมากๆนะคะ " อันดามันรีบบอก
"คนรักกันคงไม่ทำแบบนี้หรอก "
"เฮ้อ.....เธอมันคิดมากเกินไปป่ะ "
"ไม่ได้คิดมากแค่คิดถูกแล้วต่างหาก " ฮยอนอาปาดน้ำตา "ไม่มีใครจริงใจกับชั้นหรอก เธอรู้อะไรมั้ย ชั้นมีเพื่อนคนเดียวชื่อซอนมี ซอนมีชอบเอาเรื่องชั้นไปบอกคนนั้นคนนี้ แต่ชั้นก็ยังคบซอนมี เพราะชั้นอยากมีเพื่อน " หญิงสาวสะอึ้นขึ้นมา
"เธอสองคน ...คงเกลียดชั้นมาก ก็ชั้นพยายามจะแย่งแฟนพวกเธอ .... ชั้นไม่น่ารักเลย ...คิดย้อนกลับไป มีแต่คนเกลียดชั้น "
"ใช่....ชั้นเกลียดเธอมาก เห็นเมื่อไหร่คันมืออยากตบทุกทีเลย " โซเฟีย พูดขึ้น อันดามันก็หน้าจ๋อยๆอันดามันไม่เคยเกลียด ฮยอนอา แค่ไม่เข้าใจสิ่งที่เธอทำ
"ฮืออออออออออชั้นรู้ ใครก็อยากจะตบชั้นทั้งนั้นแหละ ฮือออ "
"นั่นมันเมื่อก่อน ...." โซเฟียพูดออกมา ฮยอนอาเลยหยุดร้องให้ "ตอนนี้ ชั้นอยาก .... อยากกกก " โซเฟียเสียงสั่น หญิงสาวดึงตัว ฮยอนอาเข้ามากอดแน่น น้ำตาไหลออกมา
"ไม่มีใครทำอะไรให้ชั้นได้เท่าเธอนะฮยอนอา .. เธอปีนต้นไม้ที่สูงสุดๆโดยไม่กลัวอันตราย ขอแค่ชั้นอยากจะกิน ผึ้งจะต่อยเธอแค่ไหน เธอก็ไม่เคยบ่น "
อันดามันโอบสองสาวแล้วสะอึ้นตาม รู้สึกรักผู้หญิงสองคนนี้มากๆ "เธอน่ารักที่่สุดเลยรู้มั้ยไม่ใช่ตัวตลกซักหน่อย " โซเฟียเช็ดน้ำตาให้ฮยอนอา
"ฮืออออออออออ " ฮยอนอาร้องอีก "ขอบคุณมากๆคัมซาฮัมนีดา ...ขอบคุณเจ้าหญิงที่มาตาม "
"ไม่ตามได้ไงก็เธอเป็นเพื่อนชั้นนี่ " โซเฟียยิ้มทั้งน้ำตา
"แล้ว...อันเดามันก็เป็นน้องสาวของเธอนะ .. น้องชั้นก็เหมือนน้องเธอ ..." ยิ่งโซเฟียพูด อีกฝ่ายยิ่งร้อง
"พี่ฮยอนอา ไม่ต้องร้องแล้วนะคะ " อันดามันดึงตัวฮยอนอาไปกอด " ฝ่าบาท หม่อมชั้นเป็นพี่สาวได้เหรอ...เกิดมาไม่มีใครมาเรียกพี่สาวเลย "
"เป็นได้ค่ะ ...เป็นได้ดีที่สุดเลยด้วย "
"ไม่ต้องร้องแล้วนะออนนีของอันดามัน " ออนนีเป็นภาษาเกาหลีที่เด็กผู้หญิงใช้เรียกคนที่เป็นพี่สาว ฮยอนอาซึ้งจนบรรยายไม่ได้
"ชั้นดีใจ ชั้นมีเพื่อน แล้วก็มีน้องสาวด้วย ชั้นไม่ได้ตัวคนเดียว "
"เลิกคิดมากได้แล้วนะ ..แล้วก็นังซอนมี...มันเจอตบแน่ ..อย่าให้เจอนะ " โซเฟียนึกโกรธแทนฮยอนอา เพื่อนทุเรศๆแบบนี้จะมีไปทำไม
"ไปกินข้าวกันดีกว่าค่ะ พี่ฮยอนอายังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลยไม่ใช่เหรอคะ "
"ขอบพระทัยฝ่าบาท ...หม่อมชั้น ....หม่อมชั้น " ฮยอนอานึกถึงเรื่องเมื่อตอนแย่งชัปปุยส์จากอันดามันแล้ว เสียใจมากๆ ดูเด็กผู้หญิงคนนี้สิ น่ารักยังกะนางฟ้า ทั้งสวยทั้งจิตใจดี ฮยอนอาบาปที่สุด
"ออนนี ...ไม่เอานะคะ เลิกร้องให้ ..."
"พี่ขอโทษนะ ...พี่ขอโทษจริงๆ "
โซเฟียอดร้องให้ตามไม่ได่้ ตอนเธอขอโทษอันดามันก็แบบนี้ อันดามันเป็นคนดีจริงๆ เป็นคนอื่นเค้าคงไม่ให้อภัย แล้วนี่อันดามันเป็นตั้งเจ้าหญิง ทำอะไรเธอสองคนได้สบายๆ แต่อันดามันไม่เคยโกรธ
"ไปกินข้าวกันเพื่อนรัก "
"ฮือออออออออออออโซเฟีย "
"พอแล้ว ไม่ต้องซึ้งมาก ชั้นหิวข้าว "
"ออนนีทั้งสองไปทานข้าวกันค่ะ "
ทั้งสามยิ้มให้กันด้วยความรัก ...พระอาทิตย์ดวงโตกำลังจมหายไปในทะเล ไม่มีใครรู้ว่าผู้หญิงสามคนมาเจอกันได้ เพราะผู้ชายคนเดียว ...ตอนแรกเกลียด แต่จบลงด้วยมิตรภาพและความรัก .. ฮยอนอาดีใจที่สุดที่มีเพื่อนรัก แล้วก็น้องสาวในเวลาเดียวกัน ต่อไปถ้ามีใครมาว่าอะไร เธอจะมีคนคอยปกป้อง ไม่จำเป็นต้องพึ่งบอดี้การ์ดไม่มีประโยชน์ แค่ตาดุๆของโซเฟียคนก็กลัวขี้ขึ้นสมองแล้ว ...
"แล้ว...เธอยกโทษให้ให้พี่ริคาโด้ด้วยนะ ชั้นขอร้องล่ะ " โซเฟียเปรยขึ้น
"ไม่มีทางหรอก ... "
"พี่ฮยอนอาทุกคนมีส่วนผิดนะคะ ไม่ใช่ท่านริคาโด้คนเดียว หนูขอร้องได้โปรดยกโทษให้ท่านริคาโด้ด้วย "
อันดามันอ้อนสุดๆ แต่ฮยอนอาก็ยังใจแข็ง "ไม่...จะอะไรก็ได้เรื่องอีตาทหารนั่นไม่ยอมยกโทษให้ง่ายๆแน่แค้นใจที่สุด " ฮยอนอาเสียงเข้ม
"อย่างอนมากแล้วกัน ..สาวๆสเปนสวยเยอะนะ ..พี่ริคาโด้ออกจะหล่อเข้ม ระวังสาวอื่นมาเสียบแทนล่ะ "
โซเฟีย แกล้งพูดให้ฮยอนอา เสียดาย
"เชิญเลย ...ชั้นไม่เห็นจะสนใจ "
"เฮ้อ...คนปากแข็ง....พี่โซเฟียปล่อยพี่ฮยอนอาเถอะ ..แต่ว่า ..เสียดายแทนถ้าผู้ชายดีๆหล่อๆสมาร์ท เก่ง สุดเปอร์เฟ็คแบบท่านริคาโด้จะต้องแต่งงานกับคนอื่น เสียดายแย่เลย " อันดามันขยิบตาให้โซเฟีย
"ช่ายยย พี่ก็ว่างั้นแหละ "
"ชิส์ชั้นไม่สนหรอก .... "
ฮยอนอาสะบัดหน้าทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่รักริคาโด้แทบตาย หญิงสาวแค่เจ็บใจที่ถูกหลอก จะให้อภัยตอนนี้ง่ายๆ ทำไม่ได้หรอก ...เสียฟอร์มหมด ....
หนุ่มๆช้างศึกได้กินข้าวด้วยกัน ครบพร้อมหน้าซักที ชัปปุยส์มองดูเพื่อนๆพี่ๆน้องๆแล้วมีความสุขที่สุดไม่คิดว่า ทุกคนจะเดินทางมาหาเค้า ไม่คิดว่า โคชจะมาหาเค้า .. วันนี้ มิก้าแปลกๆ ต้นก็แปลกๆ สองคนมองเค้าแปลกๆ .. รึว่าเค้าคิดมากไปเอง
เมสซี่เจย์ ก็ร้องเพลงเสียงดัง ดูจะชอบใจสุดๆมีคนเล่นกีตาร์ให้ด้วย อังเดรเล่นได้หมดทั้งเพลงสนุกเพลงเศร้า เจเลยปลื้มอังเดรไปเลย ...
"วันนี้..ชั้นเลยอด...." ชัปปุยส์บีบมืออันดามัน
"นี่..นายต้องนอนกับเพื่อนๆนะ .." หญิงสาวหน้าดุ
"รู้แล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ " ชัปปุยส์เอาคางมาเกยไหล่ของหญิงสาว ... เค้าหัวเราะท่าทางตลกๆของ เจ ส่วนอังเดรก็ทำหน้าบอกไม่ถูก
"คนนี้ของหนู...คนนี้ของหนู .... มันแน่นอก ..ต้องยกออก " เค้าทั้งร้องทั้งเต้น คนอื่นๆเลยเต้นตาม มีนิวที่มีความสุขกับการกิน ต้นดูซึมๆไปหน่อย.. ส่วนโซเฟียกินข้าวเย็นเสร็จก็ไปหายขึ้นไปบนบ้าน
ฮยอนอา ..ก็หายไปในห้อง .. ริคาโด้ นั่งกินข้าวอยู่กับโคช แล้วก็น้าแจ็คแล้วก็ปลาวาฬ .. สีหน้าเค้าไม่ดีเลย ...
"ชัปปุยส์ พี่มีอะไรจะคุยด้วย " มิก้านั่นเอง
"งั้นชั้นขอตัวนะคะ ตามสบายเลยค่ะ " อันดามันยิ้มให้มิก้า
"ขอบพระทัยฝ่าบาท " เค้าโค้งศรีษะ
อันดามันลุกขึ้น สายตาหญิงสาวไปสบกับ ...ผู้เล่นหมายเลข 13 พอดี เค้าส่งยิ้มหวานมาให้ แล้วโค้งศรีษะ .. อันดามันสงสัยว่า ทำไมต้องสบตากับคนๆนี้บ่อยจังเลย .. เจ้าหญิงเดินไปตักอาหารมาเพิ่ม
มีป้าบัวแดงกับป้าวุ้นเส้นคอยย่าง กุ้งย่างปลาหมึก ไว้ให้
"ให้กระหม่อมถือให้มั้ยพ่ะย่ะค่ะ " ต้นยิ้มหวานเค้าแย่ง จานอาหารมาถือ ... เพื่อนๆคนอื่นๆเลยโห่ต้นกันใหญ่
"ขอบคุณมากๆค่ะ แต่ถือได้ไม่เป็นไรค่ะ "
"ให้ผมช่วยนะครับ " เค้าแย่งจาน..แต่อีกฝ่ายยังถือไว้ .. พอปล่อยมือก็ปล่อยพร้อมกัน ทั้งกุ้งทั้งปลาหมึกเลย คว่ำจากจาน .. ชายหนุ่มนั่งลงเก็บพร้อมๆกับหญิงสาว ทั้งสองเลยหัวโขกกัน ...
"ขอโทษครับ...ผมขอโทษ!!! " ตาเค้าสบกันทำเอาใจเค้าต้นตึกๆ
"ไม่เป็นไรค่ะไม่เป็นไร " อันดามันยิ้มให้
ชัปปุยส์มองเห็นพอดี ... นั่น ...ต้นทำไมมองอันดามันแบบนั้น ... เค้ารู้สึกแปลกๆ ..อารมณ์ลูกผู้ชายเหมือนกันเค้า รู้แล้วว่าต้นเป็นอะไร ...
"อย่าหาว่าพี่ยุ่งเลยนะ ... พี่พูดอ้อมๆไม่เป็น " มิก้าจ้องตาชัปปุยส์
"พี่มีอะไรพูดมาเลย ทำเป็นเกรงใจ .. แต่... เรื่องเงิน อย่าพึ่งทวงนะ ..ยังไม่มี .. " ชัปปุยส์ล้อเล่น
"ไม่ขำๆเดี๋ยวเอ็งจะโดนไม่ใช่น้อย ... โซเฟียท้องนะ .." คำพูดของมิก้าทำเอาชัปปุยส์ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
"จริงๆเหรอพี่มิก้า ทำไมโซเฟียไม่บอกผม โคดดีใจเลย พี่มิก้าผมดีใจ ...ดีใจที่สุดเลย " ชัปปุยส์กอดมิก้า
"ไม่ต้องมาดีใจ ...เด็กที่มันจะเกิดมาแล้้วไม่มีพ่อ ..มันคงไม่ดีใจนะพี่ว่า " มิก้าสีหน้าเครียด
"อ้าววว ทำไมพี่พูดแบบนั้น ..ลูกโซเฟียก็ต้องมีพ่อดิพี่ ..ไม่มีพ่อ .. แล้วจะเกิดมาได้ไง "
"ยังทำตีมึน ...นี่กูถามมึงตรงๆ..ลูกมึง มึงจะยอมรับมั้ย มึงไม่เอา กูจะกระทืบมึงเดี๋ยวนี้แหละ " มิก้ากระชากคอเสื้อชัปปุยส์
"อย่าพี่ มีอะไรๆค่อยๆคุยกัน " เจวิ่งมาห้าม คนอื่นๆเลยกรูกันมา ตกใจกันหมด มิก้ากับชัปปุยส์รักกันมากๆจะต่อยกันเรื่องอะไร อันดามัน เห็นแล้วห่วงชัปปุยส์ที่สุด เห็นตอนถูกอังเดรต่อย คราวนั้นแล้ว ยังสยองไม่หาย นี่มิก้า ตัวบึ๊กกว่าอังเดรอีก ..ชัปปุยส์ตายแน่ๆ
"มิก้า ..มิก้า !! โคช เสียงดัง ห้ามมิก้าที่กำลังเงื้อหมัด
"บอกพี่มา ...ลูกในท้องโซเฟียจะรับรึไม่รับ อย่ามาทำทุเรศๆแบบนี้นะ ไม่ใช่ลูกผู้ชายพี่ไม่ชอบ " มิก้าเสียงดัง เค้าจ้องตาเขม็ง
"จะยอมรับมั้ย !! "
"ชัปปุยส์เค้ารับไม่ได้หรอกครับ เพราะเค้าไม่ใช่พ่อของเด็ก " เสียงนึงดังขึ้น
"อังเดร !!" มิก้าปล่อยมือจากชัปปุยส์ "หมายความว่ายังไง "
โซเฟียเดินมา "โซเฟียขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่มิก้า ว่าพ่อของเด็ก คือ คนนี้ไม่ใช่คนนั้น " ทุกคนหันไปมาตามมือของโซเฟีย
"ผมกับโซเฟียเรามีลูกด้วยกันแล้วก็จะแต่งงานกันเร็วๆนี้ครับ " อังเดรบอกทุกๆคนโซเฟียก็หน้าแดง ด้วยความอาย อันดามันได้ยินว่า โซเฟียท้อง ดีใจก็กอดกับ ป้าวุ้นเส้นกับป้าบัวแดง
"ดีใจด้วยนะเพื่อน ดีใจด้วยจริงๆ " ชัปปุยส์กอดอังเดร "แล้วก็ไม่บอก "
"ดีใจด้วยนะโซเฟีย " ชัปปุยส์ดึงโซเฟียไปกอด "นายต้องเป็นพ่อทูลหัวลูกเรานะชัปปุยส์ " โซเฟียน้ำตาจะไหล
"แน่นอนเลย อยู่แล้วแหละ ... ดีใจอ่ะ " ชัปปุยส์ยิ้มจนเหงือกแห้ง ทุกคนเลย รุมแสดงความยินดีกับอังเดรและโซเฟีย กันยกใหญ่
"ห๊า.................โซเฟียมีแฟนใหม่ไวจังแถมท้องแล้วด้วย " เจอ้าปากค้าง
"ไม่ใช่แฟน ..แต่นี่..สามีของโซเฟียเองค่ะ " หญิงสาวพูดพลางจุ๊บแก้มของอังเดร
"งือออออออออออออออออออออ อกหักเลย ....กูอกหักเลย ฮือออออออออออออ " เจร้องให้จ้า
"มึงปล่อยโซเฟียเค้าไปมีอนาคตเหอะเจเอ้ย กูรู้มึงแอบชอบโซเฟียมานาน " อุ้มเอามือลูบหัวเจ
"บ้าเหรอพี่อุ้ม .......... เค้าอกหักจากอังเดรตะหาก ............งือ โซเฟียแย่งเค้าาาาาาาาาาาาาาา "
เจยังทำตลกได้อีก ..ทุกคนเลยหัวเราะกันตัวงอ ... อังเดรก็ทำหน้าผอืดผอม ...
ริคาโด้ยิ้มออกมา .. เค้าเห็นชัปปุยส์กอดโซเฟียกับอังเดรแล้วน้ำตาจะไหล ..อยากให้ถึงวันที่โซเฟียคลอดเร็วๆอยากเห็นหน้าหลาน ...
"พี่ขอโทษนะชัปปุยส์ หน้าแตกเลย " มิก้าเอามือเกาหัว
"ไม่เป็นไรพี่ ...แค่นี้เอง ผมล่ะเสียว ถ้าพี่ต่อยผม ผมตายอย่างเดียวเลย ฮ่าๆๆ "ชัปปุยส์หัวเราะออกมาด้วยความโล่งอก
"แกไม่ทำให้พี่ผิดหวังจริงๆ ถ้าแกทำโซเฟียท้อง ไม่ใช่เฉพาะโซเฟียนะ จะผู้หญิงคนไหนก็ตามแล้วแกไม่ยอมรับพี่กระทืบเอ็งตายคาตีนแน่ๆ " มิก้า พูดยิ้มๆ
"โห...........มีพี่เป็นสุภาพบุรุษเนี่ยโคดลำบากเลย " ชัปปุยส์ หัวเราะเบาๆ เค้าส่งยิ้มหวานให้กับอันเดามัน
"ดีใจด้วยนะ ..มีแฟนสวยน่ารัก เป็นตั้งเจ้าหญิง ..สุดๆเลยน้อง "
"ขอบคุณครับ..กว่าจะได้มารักกันแบบนี้ก็แทบตายอ่ะพี่ อุปสรรคโคดเยอะ "
"อย่าไปทำเค้าท้องล่ะ ... สิบแปดรึยังนั่น ..ระวังคุก "
"พี่อ่ะ " ชัปปุยส์เขินหน้าแดง
"ไอ้หื่นฟ้าประทานเหงือกบานสุดเซ็กส์จัด เอ้ยเซ็กซี่ ฮ่าๆๆๆ " มิก้า ผลักหัว ชัปปุยส์ด้วยความเอ็นดู
แจ็คเอาสปีดโบ้ทไปส่ง ฮยอนอา อังเดรแล้วก็ โซเฟียที่บ้านของอันดามัน รวมป้าบัวแดงกับ ป้าวุ้นเส้น และปลาวาฬด้วย ริคาโด้ ต้องอยู่ ถวายการอารักขาเจ้าหญิงอยู่แล้ว .. เค้าสบตากับฮยอนอาแล้ว ใจไม่ดีเลย เค้าอยากคุยด้วย อยากอธิบาย แต่อีกฝ่ายก็ไม่ฟังเลย .. เกิดมาเค้าไม่เคยมีแฟน เค้าเองทำตัวไม่ถูก
"พ่อ...ผมอยากอยู่คุยกับพี่ๆทีมชาติไทย ผมไม่อยากกลับเกาะพร้าว " ปลาวาฬหน้างอ
"มึงอย่าวอนโดนตีนให้มันมาก ผู้ใหญ่เค้าจะอยู่ด้วยกัน เด็กส่วนเด็ก "
"โห้ยยยยยยยยยยยยเมื่อไหร่จะโต้เนี่ย เบื่อคำว่าเด็ก "
ปลาวาฬยังหันไปมองนักฟุตบอลทีมชาติด้วยความปลื้ม พรุ่งนี้จะชวนเพื่อนๆนักฟุตบอลเกาะพร้าวมาด้วย ทุกคนต้องดีใจแน่ๆ ที่จะได้เจอนักฟุตบอลทีมชาติไทยตัวจริงๆ
ชัปปุยส์นอนเต้นท์เดียวกับมิก้า กอล์ฟแล้วก็เจ เค้านอนไม่หลับ ขนาดอันดามันอยู่ใกล้ๆ อยู่บนบ้านห่างจากเค้าไม่กี่ เมตร เค้ายังคิดถึงสุดๆ ...
"ปู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด " เสียงตดของกอล์ฟดังสุดๆ
"คร๊อกกกกกกกกกกกกกกกก ฟี่ .................. ฟี่ ................ฟี่ ............ฟี๊ดดดดดดดดดด " มิก้าก็กรนดังสนั่น
"อย่านะ ...อย่านะ ..แม่งเย็ด ..ไอ้สัด เอากะกูมั้ยมึง ไอ้เหี้ยยยยยย " จริงๆแล้ว เจเป็นคนแมนมากๆ เห็นจากตอนละเมอ เค้าแมนยิ่งกว่าอุ้ม มือไม้เท้าออกหมด
"ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดด " กอล์ฟตดอีก ... ชัปปุยส์เหม็นจนแทบอ๊วกออกมา ก็คนอื่นหลับหมด เลยไม่รู้เรื่อง ... เค้าไม่ไหวจริงๆ
ร่างสูงค่อยๆคลานออกมาจากเต้นท์ ...... เค้าค่อยๆย่องขึ้นบ้าน .. ริคาโด้มองเห็นแล้ว ส่ายหัว ...ชัปปุยส์นะชัปปุยส์ ออกมาหาเจ้าหญิงจนได้ ....
"ชัปปุยส์!! " อันดามันสะดุ้งเฮือก ถูกรวบกอดจากจากชายหนุ่ม "คิดถึงน่ะ ..." เค้าหอมที่ผม
"นายมาได้ยังไง ..ทำไมไม่นอนกับเพื่อน " อันดามันดุเค้าเบาๆ
"นอนไม่ไหว ...." ปากเค้าก็พูดแต่มือของเค้า...ลูบไล้เรียวขาของอีกฝ่ายเบาๆ ....
"ชัปปุยส์ " อันดามันเรียกชื่อเค้า ....
"คิดถึงมั้ย " เค้าจูบเบาๆที่ซอกคอ ... มือเรียว...ควานหา .... "อุยยยยยยยยย "
ของหวานของหญิงสาว มันขยายใหญ่พร้อมกินแล้ว.... "ชัปปุยส์"
"ครับ...." เค้าพูดแล้วก้มลงดูด ยอดดอกบัวตูมของอันดามัน ร่างเล็กเสียวซ่านจนเกร็งไปหมด
เค้าดูดข้างซ้ายแล้วก็ ย้ายมาข้างขวา ... มือเค้า ค่อยลูบ นิ้วค่อยๆไล้ ... น้ำหวานไหลออกมมาจนเปื้อนมือของเค้า .... นิ้วชี้ของเค้าค่อยบดบี้ต่อมน้ำหวานน้อยๆของเธอ..จนเธอครางออกมา เบาๆ .. เค้ารีบเอามือปิดปากของเธอไว้เพราะกลัวคนอื่นได้ยิน ... ลิ้นของเค้า เลียไปทุกส่วนของร่างกาย ... อันดามันรู้สึกมีความสุข ที่สุด .. เท้าของเธอเหยีบที่ไหล่ของเค้า .... มือลูบหัวของเค้าเอาไว้แน่น ...
"ชัปปุยส์ .... ชัปปุยส์ " เสียงหวานใสที่เรียกเค้าเบาๆ ยิ่งทำให้ลิ้นของเค้าดันลึกเข้าไปในตัวของเธอ ..
มือเค้าบีบสะโพกเบาๆ ... เค้าช้อนตัวเธอเอาไว้ ...ริมฝีปากน่มของเค้า ค่อยไล้เลียอย่างแผ่วเบา น้ำหวานหลั่งรินตลอดเวลา ... ร่างใหญ่ค่อยๆดัน..... ดัน .... ดัน "อุยยยยยย ชัปปุยส์ ชัปปุยส์ "
ชายหนุ่มค่อย ขยับตัวอย่างเนิบช้าแต่ว่าหนักหน่วง ... มือเค้าบีบเค้นหน้าอกสวย ... ปากก็จูบ ไซ้ที่ซอกคอ ... เค้าค่อยเร่ง ความเร็วขึ้น ... เพะราะทนไม่ไหว ... มันไม่ไหวจริงๆ
จูบเร่าร้อน ของเค้าพร้อมกับ จังหวะขยับตัวไปมา ... ไอติมสุดรักของอันดามัน กำลัง เข้าออกไปมา ..ในตัวเธออย่างลื่นไหล ....
"อ๊ะ .....ชัปปุยส์ " อีกฝ่ายขยับตัวแรง หญิงสาว เจ็บนิดๆ ... "รู้มั้ย..ชั้นหึงเธอนะวันนี้ ... " เค้าพูดพร้อม จูบสุดแรง
"หึงอะไร ....."
"......... "
ชัปปุยส์นึกถึงหน้าต้น ตอนมองอันดามันแล้ว เค้ายิ่งดันไอติมเค้าแรงสุดๆ จนหญิงสาว ทุบที่ไหล่ของเค้า
"เจ็บนะ .... ชั้นเจ็บ ....." อันดามันดันไหล่ของชัปปุยส์
"ขอโทษ...... " เค้าเปลี่ยนจากดันช่วงล่างแรงสุด ...มาเป็นดูดทรวงอกแรงสุด ... "ชัปปุยส์ ชั้นเจ็บ...พอเถอะ "
"ชั้นรักเธอ ..อันดามัน ..ชั้นรักเธอ ...ชั้นรักเธอ .... " เค้าโยกตัวแรงสุด ถี่ขึ้น เร็วขึ้น ... มือใหญ่ช้อนหัวของอีกฝ่ายไว้ เค้า จูบแรงสุด ... เค้ารู้ว่าเธอเจ็บ ... แต่เค้าก็ชอบแรงๆแบบนี้ ... และเค้ารู้วิธีลดความเจ็บของ เธอ ... ปากเค้าค่อยขบหัวนมเล็ก.... เมื่อลิ้นเค้าตวัดเลีย .. ความเจ็บก็กลายเป็นความสุข เสียวซ่าน
ปากเค้า ตรงนั้นเค้า ลิ้นเค้า ... กับร่างกายที่ร้อนสวาทของเธอ ... ในตอนนี้ ..มันเข้ากันได้ดี ..
จน..พาทั้งสองขึ้นสวรรค์แบบไม่รู้ตัว ... เค้าส่งเธอขึ้นไปก่อน ..เหมือนทุกๆครั้ง ..แล้วเค้าก็ตามไป ...
"ฮื่ออออออ ......ชั้นรักเธออันดามัน ...ชั้นรักเธอ " เค้าจูบที่หน้าผาก ก่อนจะนอนแผ่ลงข้างๆเธอ
"นายเป็นอะไรไป..." อันดามันถามอย่างสงสัย ก็เค้าบอกว่าหึง
"เปล่าหรอก ....ขอโทษนะ..ทำเธอเจ็บ " เค้าพูดแล้วเอื้อมมือมาจับกล่องน้ำหวานของเธอ
"เจ็บจนจุกเลย ..." หญิงสาว ขยับมานอนหนุนแขนของเค้า มือเค้าลูบผมเธอเบาๆ
"ชั้นแค่ ...หวงเธอ..ไม่อยากให้ใครมองเธอ ... "
"ชั้นรักนายนะชัปปุยส์ ต่อให้ใครมองชั้นยังไง ..ชั้นก็รักใครไม่ได้อีกแล้ว ... " อันดามันน้ำตาไหลออกมา
"ชั้นรู้....ชั้นขอโทษนะ " เค้าจูบเบาๆ "เอาอีกมั้ย "
"พอแล้ว ....ไม่เหนื่อยรึไง .... "
"ไม่.....นะ ...เอาอีก ....นะ ...."
ชัปปุยส์ยังซุกไซ้อันดามันไม่หยุด ... เค้าหวงเธอ หึงต้น ..ใช่ ก็สายตาเพื่อนร่วมทีม มองคนรักเค้าเหมือนจะกลืนกิน ใครจะไปชอบ ... เค้าคงไม่ได้คิดมากหรอก ... แต่เค้ารู้สึกว่า เค้าคิดไม่ผิด
