"สวยที่สุดเลยทะเลของเราบ้านของเรา"
ชัปปุยส์กับอันดามันนั่งคุยกันที่ เทอเรสหน้าบ้าน
"น่ารักด้วย "
"น่าอยู่ "
"บ้านของเรา " ชัปปุยส์กับอันดามันพูดขึ้นพร้อมกัน
"ไม่อยากคิดถึงวันที่เราต้องแยกกันเลย เธอต้องเรียนต่อ ชั้นต้องไปเล่นฟุตบอล " ชัปปุยส์หน้าเศร้า
"ชั้นต้องไปเพื่ออนาคต .. " หญิงสาวเสียงสั่น กุมมือที่เย็นๆของอีกฝ่ายไว้ด้วยความเข้าใจ
"เธอเรียนที่ไทยไม่ได้เหรอ เฮ้อ...... ชั้นไม่อยากนึกถึงเลย สก็อตแลนด์ ... นี่เธอไม่เคยคิดจะเรียนในไทยบ้างเหรอ " ชัปปุยส์ถอนหายใจถามออกไปลอยๆ
"มันจำเป็นนี่นา ราชวงศ์เค้าเรียนกันที่สก็อตแลนด์ซะส่วนใหญ่ จะให้ทำไงอ่ะ ..ชั้นไม่ได้อยากไปซักหน่อย "
"ชั้นพูดเล่นน่า.... ก็ชั้นคิดถึงเธอ "
"หอมชั้นซิ " อันดามันยิ้มหวานให้ชัปปุยส์
"แอ๊ะ เดี๋ยวนี้มีบอกให้หอมด้วย " เค้าล้อหญิงสาวจนหน้าแดง
"ก็.....................นายมันชอบลืมหน้าที่ ต้องให้บอก !!"
"ใครบอกว่าลืม ..." ชัปปุยส์เลยหอมแก้มแดงๆของอันดามันไปฝอดใหญ่ ..
"ชั้นอยากจะอยู่ที่นี่กับนายตลอดไปเลยชัปปุยส์ "
"ชั้นเหมือนกัน...ไม่อยากไปไหนเลย..อยู่กับเธอแล้วมีความสุข "
"นายห้ามนอกใจชั้นด้วย ...สาวๆยิ่งเยอะอยู่ "
"คิดว่าชั้นทำได้เหรอ..นอกใจเธอมีหวังพี่ริคาโด้ยิงหัวแบะแน่ๆ" เค้ายิ้มออกมา
"นายกลัวตายเลยไม่ทำ "
"คิดมากน่า...คนจะทำยังไงก็ทำ..ชั้นไม่ทำ..เพราะชั้นรักเธอต่างหาก "
"ถ้านายทำ..ชั้นต้องตายแน่ๆ...ชั้นรักนาย...รักที่สุดในโลกเลย"
"จูบชั้นหน่อยสิ....พูดว่ารักแล้วไม่จูบแสดงว่ามันยังไม่สมบูรณ์ " เค้ายิ้มเบาๆ
"ก็ได้ ......."
อันดามันแค่รู้สึกว่า ...อยากจะจูบชัปปุยส์แบบนี้ไปจนตลอดชีวิต ....รักชัปปุยส์ที่สุดในโลก ...
ชัปปุยส์ รู้สึกอิ่ม มีความสุขและสบายใจที่สุด มองเห็นอังเดรกำลัง นั่งเขียนเพลงเล่นกีตาร์ อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ริมธารน้ำตก ส่วนโซเฟียกับฮยอนอากลายเป็นเพื่อนสนิทกันไปแล้ว เพราะฮยอนอาหาน้ำผึ้งเก่ง ปีนต้นไม้คล่อง เดินป่าหาของกินบนเกาะทุกวัน
โซเฟียกินเก่งมากๆ โซเฟียเป็นคนรักษาหุ่น แต่ทำไมตอนนี้ กินเยอะ แถมยังนอนเยอะอีก ดูมีน้ำมีนวล ดูสวยขึ้น หน้าอิ่มขึ้น ..คงเป็นเพราะเธอมีความสุข ไม่เหมือนตอนที่เป็นแฟนเค้า โซเฟียมีแต่ความทุกข์ มีแต่ความเหงา มีแต่ความระแวง ...
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยสวยๆที่สุดเลยเกาะดอกไม้ " ร่างเล็กที่นั่งตรงหัวเรือใหญ่ ตาเป็นประกายตะลึงกับเกาะเล็กๆเบื้องหน้า แค่ยังไม่ถึงเกาะ ยังได้กลิ่นของดอกไม้ตลบอบอวลไปหมด
ซิโก้คิดในใจ...นี่ล่ะใช่เลยสถานที่เก็บตัวทีมช้างศึก มันทั้งสวยงาม สงบที่สุด แถมยังมีกลิ่นหอมของดอกไม้ตลอดเวลา เค้าต้องพา ภรรยากับลูกๆมาาเที่ยวบ้างแล้ว ...
"โค้ชครับ.....สุดยอดเลย นั่นมันสวรรค์ชัดๆ มิน่าชัปปุยส์ถึงได้คิดสร้างบ้านที่นี่ " กอล์ฟหันมาบอกโคชที่กำลัง ตลึงตาค้างเหมือนกัน
"ผมเนี่ยแหละครับ เป็นคนแนะนำให้เค้ามาที่เกาะพร้าว ..ไม่มาเกาะพร้าวก็คงไม่ได้มาเกาะดอกไม้หรอก เพราะผมครับ " อุ้มรีบพูดสวนขึ้นด้วยความภูมิใจ ก็เค้าเป็นคนแนะนำชัปปุยส์ ทั้งๆที่เค้าเองยังไม่เคยไปเกาะพร้าวด้วยซ้ำ และที่ทุกๆคนมาตามหาชัปปุยส์ เพราะว่า ตั้งแต่ได้แชมป์เอเชีย ยังไม่เจอหน้ากันเลย อยากกินข้าวด้วยกัน อย่ากเจอกัน ก่อนจะแยกย้ายไปอยู่กับสโมสรตั้นสังกัด ...
Let me take you far away
You'd like a holiday
Let me take you far away
You'd like a holiday
Exchange the cold days for the sun
A good time and fun
Let me take you far away
You'd like a holiday
Let me take you far away
You'd like a holiday
Let me take you far away
You'd like a holiday
Exchange your troubles for some love
Wherever you are
Let me take you far away
You'd like a holiday
Longing for the sun you will come
To the island without name
Longing for the sun be welcome
On the island many miles away from home
Be welcome on the island without name
Longing for the sun you will come
To the island many miles away from home
"ขอบคุณมากๆครับลุงแก่ " ทุกคนขอบคุณลุงแก่เจ้าของรีสอร์ทเกาะพร้าวที่ขับเรือมาส่ง
"โชคดีนะ.....ไว้เจอกัน คราวหลังพาลีซอมาด้วยนะ ลุงชอบลีซอ " ลุงแกโบกไม้โบกมือพร้อมยิ้มโชว์ฟันหลอๆก่อนจะติดเครื่องเรือ ขับกลับเกาะพร้าว
มิก้า บาส ตั้ม นิว มุ้ย ก้อง ตอง ต้น เจ กอล์ฟ วิ่งนำหน้าโคชได้แต่หัวเราะ ยังกะปล่อยลิงเข้าป่า
"สวยยยยยยยยยยยยยยยยย สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ต้นวิ่งร่าๆนำหน้าทุกคน เค้ามุ่งไปตรงทุ่งดอกไม้ เหล่าฝูงผีเสื้อแตกกระเจิงเพราะรัศมีความหล่อของเค้า
สามคนกำลังซุ่มดูกลุ่มคนหนุ่ม แปลกหน้าที่เดินทางมาถึงเกาะ
"พ่อ...แต่ละคนหน้าตาบ้านๆทั้งนั้นเลย มันมาทำอะไรกัน ? " ปลาวาฬถามแจ็คที่หมอบซุ่มอยู่ใกล้ๆ
"ผั๊วะ !! " แจ็คตบหัวปลาวาฬ " มึงเงียบๆได้มั้ย เดี๋ยวพวกมันก็รู้ตัวหรอก "
"อุยยยยยยยยยยยยพ่อ..ชอบตบหัวอยู่เรื่อยที่หนูเตี้ยก็เพราะพ่อชอบตบหัวนี่แหละ "
"คุณริคาโด้เอาไงครับ ผมไม่ไว้ใจนะ อยู่นั่นน่ะ เจ้าหญฺิงรัชทายาทของสเปนเลยนะครับ พวกมันหน้าตาไม่ใช่คนแถวนี้อยู่แล้ว เกิดพวกมัน มาทำอันตรายองค์หญิง แย่แน่ๆ"
แจ็คมองหน้าริคาโด้ สายตาเค้ากังวลอย่างเห็นได้ชัด
"ต้องตัดไฟแต่ต้นลม ...."
ริคาโด้ถือคติฆ่าคนผิดร้อยนยังดีกว่าปล่อยให้ศรัตรูหนีรอดได้คนเดียว ...
ปลาวาฬ ริคาโด้ และแจ็ค ช่วยกันหา เชือกเถาวัลย์ ป่า ที่อยู่ใกล้ตัว ... ยังไงเค้าก็ขอจับคนพวกนี้ส่งกลับไปฝั่งให้เร็วที่สุด ถ้ามีใครรู้ว่าเจ้าหญิง มาสร้างบ้านอยู่ที่นี่กับพระสหาย มันไม่เป็นการดีแน่นอน ถึงมันจะเป็นแค่ตำหนักเล็กๆที่ทรงสร้างไว้พักผ่อน มันก็ไม่ควรมีคนที่ไว้ใจไม่ได้ รู้
"ต้นรอเค้าด้วย รอเค้าด้วย " เมสซีเจย์วิ่งไปหาต้น ทุกคนเลยวิ่งตามไปจับผีเสื้อทำตัวน่ารักแอ๊บแบ้วกันสุดๆ เซลฟี่กันไม่หยุด
"ไอ้ลิง มึงเลิกแรดซักสองนาทีได้มั้ย แม่งทำยังกะไม่เคยเจอผีเสื้อ เดี๊ยะๆ" อุ้มเงื้อมือ จะตบหัวเจ ตากลมบ๊อกของเค้าก็ถลนออกมาครึ่งเบ้า
"โอ้ยยยยยยยยยอะไรนักหนาเนี่ยพี่อุ้ม ...ด่าแต่เค้าคนเดียว ด่าคนอื่นบ้างดิ ฮุยยยยยยยยยยยย "
เจทำหน้าเซ็งสุดขีด
"ว่าแต่ชัปปุยส์อยู่ไหนนะ ....เกาะไม่เล็กเลย ดูเหมือนจะเล็ก แถวด้านโน้นยังเป็นป่าทึบอีก " ก้อง เกริกฤทธิ์ บุ้ยปากไปทางป่า ทุกคนมองตาม
"ค่อยๆหาเดี๋ยวก็เจอ เกาะแค่นี้เดินไม่ถึงสองชั่วโมงหรอก " ตังค์บอก
"มึงเดินคนเดียวนะไอ้ตังค์กูไม่เดิน กูเหนื่อย กูอยากกินมะพร้าว " นิว เดินตรงไปที่ต้นมะพร้าวริมหาด
"บ๊ะไอ้นี่เห็นแต่แก่กิน " ตังค์บ่นขึ้น " เออ...มึงปีนเองนะกูไม่ช่วย " ตังค์ตะโกนบอก
"เออ ให้มันหากินเองมั่ง ชอบแย่งกับคนอื่นไอ้นิสัยเสีย ปล่อยให้มันขึ้นมะพร้าวเองเอาให้เข็ด อิอิ " ตั้ม ธนบูรณ์หัวเราะชอบใจ
"นี่....ทุกคนอย่าแตกกลุ่มกัน อย่าพึ่งเดินไปไหนไกล เราต้องหาให้เจอก่อน "
โคชตะโกนบอกทุกคน ริคาโด้มองหน้าแจ็คกับปลาวาฬ ปืนพกเล่มเล็กของเค้า ถูกชักออกมาจากกระเป๋ากางเกงอย่างรวดเร็ว ...
"............................................" ซิโก้แทบช็อกเมือหันหลังไปเจอปืนกระบอกเล็กเล็งอยู่ข้างๆขมับของเค้า
"ไปรวมกันที่ชายหาด !!!!" เสียงเค้าดังขึ้น
หนุ่มๆทีมช้างศึกที่กำลัง สนุกสนาน ก็หยุดกึก ...หันมามองโคชที่ถูกปืนจ่อหัวเป็นตาเดียวกัน
"โคช....ไม่นะ งืออออออออออออออ เค้าจัว " เจกระโดดกอดมิก้าทันที
"ใจเย็นๆ..พี่ว่าไม่มีอะไรหรอก "
"ไอ้เหี้ย.....แม่งใครวะ ไอ้สัตว์มึงไม่รู้จักกูซะล่ะ!!!!! " อุ้มพูดพลางถุยน้ำลาย เค้าจ้องตาคนที่เอาปืนจ่อหัวโคชอย่างเอาเรื่อง
"ผมบอกให้ไปรวมตัวกันที่หน้าหาด!!!! " เสียงตะคอกมาทีนึง พร้อม อีกสองคน ที่พึ่งโผล่ออกมาจากป่า
"ได้ยินรึยั๊งงงงงงงงงงงง" เด็กชายตัวอ้วนดำ เสียงดัง
"พวกมึงปล่อยพี่กูเดี๋ยวนี้ ....." อุ้มชี้หน้าพร้อม เดินอาดๆเข้ามาหาริคาโด้ เรื่องเตะต่อยเค้าไม่เคยกลัว
"ปัง !!" ปืนยิงไปที่ด้านหน้าของเค้าเฉียดนิ้วเท้าไปนิดเดียว กัปตันทีมช้างซึกสะดุ้งเฮือก
"ไอ้เหี้ย...มึงวางปืนลงเลยนะ มึงอย่ามาทำสันดานไม่แมนแถวนี้ " เค้ายังปากกล้าชี้หน้าอีกฝ่าย
"อุ้ม.....อุ้ม ...." โคชส่ายหัวประมาณว่าให้ถอยไป "เค้ามีปืน ทุกคน ไปรวมตัวกันที่หาด!! "
หนุ่มๆค่อยเดิน ไปที่ชายหาด "งือออออออออออออเราจะเอาชีวิตหล่อๆมาทิ้งไว้บนเกาะนี้ป่ะเนี่ย " เจร้องให้อยู่บนหลังของมิก้า
"มึงเงียบๆได้มั้ยคนอื่นเค้าไม่มีสมาธิ แม่งร้องอยู่ได้" บาสที่เดินตามลังพูดพลางเอามือ ตีก้น เจ
"เออน้องมันกลัว มึงก็อย่าว่ามันเลยวะไอ้บาส " มิก้า หันมาบอก
"เอาไงดีพี่อุ้ม " ต้นถามอุ้มที่เดินข้างๆเบาๆ สองหนุ่มเหลือบไปมองโคชที่เดินอยู่หลังสุด แล้วมีคนร้ายสามคน คุมท้ายขบวน
"นี่อย่าบอกนะว่าพวกเราเจอโจรสลัด !!" มุ้ยทำหน้าเลิ่กลั่ก "แล้วไอ้นิวไปไหน " เค้าไม่เห็นนิวฐิติพันธ์ อยู่ในกลุ่ม นึกเป็นห่วงขึ้นมา
"ก็แม่งห่วงแดก..โน่นอยู่บนต้นมะพร้าวโน่น " กอล์ฟสะกิดมุ้ย ให้ดูนิว ...
อุ้มใช้หัวคิด ..ทำยังไงดี ..ทุกคนมาตายที่นี่ไม่ได้ ...ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเค้าจะขอสู้...เรื่องชกต่อยเค้าไม่เคยกลัว แต่มันมีปืน .... ทุกคนคือบุคคลสำคัญของประเทศไทย ทุกคนคือขุนพลช้างศึก ...เราจะมาตายบนเกาะเล็กๆ ที่ไม่มีใครรู้จักไม่ได้ ...
พ่อแม่ แฟน พี่น้องครอบครัว .....ในฐานะกัปตันทีมชาติไทย ..เค้าจะปล่อยให้ทุกคนมาตายที่นี่ไม่ได้ สาเหตุมันมาจากเค้า ... ถ้าเค้าไม่บอกชัปปุยส์ให้มาที่เกาะพร้าว ชัปปุยส์คงไม่เจอเจ้าหญิงอันดามัน แล้วชัปปุยส์คงไม่มาที่เกาะดอกไม้ ..แล้วทุกๆคน คงไม่ต้องตามชัปปุยส์มาที่นี่ ... เพราะเค้าคนเดียว ..อุ้มน้ำตาจะไหลออกมา เค้าหันไปมองหน้าของเพื่อนๆน้องๆร่วมทีมแล้ว.... เสียใจที่สุด
"มึงคิดอะไรอยู่ไอ้อุ้ม.." กิตเอามือตบไหล่เค้า
"ขอโทษนะ..ไม่เพราะ...ไม่เพราะ " เค้าจะพูดแต่พูดไม่ออก
"เฮ้ย...ไม่มีใครอยากจะให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอก ...ตายก็ตายสิ ..คิดอะไรมาก อย่างน้อยก็ทำให้คนไทยดีใจไปแล้ว ใช่มั้ย " กิตยิ้มให้อุ้มทั้งน้ำตา
"แต่ก่อนตาย...อยากเห็นหน้าน้องชายสุดที่รักก่อน...ชัปปุยส์ ...อย่าบอกนะ..ว่าคนพวกนี้ฆ่าชัปปุยส์แล้ว "
อุ้ม ส่ายหน้า ..เค้าตื้อขึ้นมาในอกมันจะร้องให้ออกมาให้ได้ ป่านนี้ ชัปปุยส์กับเจ้าหญิงอันดามัน ..จะเป็นยังไงบ้าง ...
"ไม่หรอก...คิดในแง่ดีสิ ...นะ "
มุ้ยบอกอุ้ม แต่ตัวเค้าเอง ยังหวั่นใจ ... ขอให้ทุกๆคนปลอดภัยด้วยเถิดมุ้ยยกหลวงพ่อคูณที่ห้อยคอขึ้นมาพนมมือ ขอให้บารมีของหลวงพ่อคุ้มครองทุกคน
"ผมมีข้อเสนอ!! " อุ้มตะโกนขึ้น เค้าหันกลับมามองจ้องคนที่เอาปืนจ่อหัวโคช
"คุณอยากได้อะไรก็เอาไป แต่ปล่อยพวกเรา "
"ปัง !!" ริคาโด้ยิงปืนขึ้นฟ้าทำเอาทุกคน นั่งลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว
"พวกคุณต้องกลับขึ้นฝั่งไปตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ..!" ริคาโด้ ตะโกนเสียงเข้ม เมสซี่เจกลัวจนฉี่ราด
"ฮือออออออออออออ อย่ทำอะไรพวกเราน๊า ...อยากกลับ....แต่เรือไม่มี " เจร้องให้จ้า
"แจ็คไปเอาสปี๊ดโบ๊ท " ริคาโด้บอกแจ็ค
"ปลาวาฬ ....มัดทุกคนติดกับต้นมะพร้าวไว้ "
"ครับพี่ริคาโด้ "
ปลาวาฬจัดการมัดทุกคนไว้กับต้นมะพร้าว .... ซิโก้รู้สึกคุ้นๆหน้าแจ็ค ....แจ็ค ...เพื่อนเค้าสมัยประถมเคยเรียนด้วยกันที่ขอนแก่น เค้าเคยเล่นฟุตบอลทีมโรงเรียนด้วยกัน ถึงแม้ แจ็คจะดูเกรียมๆไป ..แต่ซิโก้มั่นใจว่า ไม่ผิดคนแน่ ... ตอนแรกคุ้นหน้า ..แต่พอ อีกคนเรียกว่าแจ็ค ...เค้ามั่นใจว่าเป็นเพื่อนตอนประถมของเค้าแน่นอน ... แจ็คศูนย์หน้าปลาร้าบอง
"ลงมาเลยครับคุณพี่...ลงมา " ปลาวาฬร้องบอกนิวที่อยู่บนยอดมะพร้าว นิวเลยทุ่มลูกมะพร้าวใส่หัว ปลาวาฬจนเห็นดาว
"โอ้ยยยยยยยยย ทุ่มลงมาได้ เจ็บนะ "
"ลงมาเลย ลงมา " เด็กชายยังเรียกบอก ... "ไม่กูไม่ลง มึงปล่อยทุกคนเลยนะ ไม่ปล่อยมึงโดนอีกแน่
"ปัง !!" ริคาโด้ยิงปืนใส่ลูกมะร้าวมันเลยร่วงลงมาถูกหัวของ ปลาวาฬอีกลูก
"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย " เด็กชายล้มลงกับทราย เห็นดาววิ๊งๆ
แจ็คขับเรือมาจอดแล้วเดินตรงมาหากลุ่มหนุมๆช้างศึก
(แจ็ค)"บักแจ็ค.....บักแจ็กศูนย์หน้าปลาร้าบองแม่นบ่อนั่น" (ไอ้แจ็ค ไอ้แจ็คศุนย์หน้าปลาร้าบองใช่มั้ย) ซิโก้ร้องถาม อีกฝ่ายตัวร้อนวูบ.... ใครบังอาจมารู้ฉายาตอนเด็กของเค้า
"จำกูไก้บ่อ ...มึงจำกูได้บ่อ " (มึงจำกูได้มั้ย ) ซิโก้ยังร้องถามอีก
แจ็คอึ้ง...ตายแล้ว...... เค้าเข่าอ่อนไปหมด ... เด็กชายตัวเล็กเพื่อนนักฟุตบอลตอนเด็กๆของเค้า..คนที่ตีลังกาได้เป็นสิบๆตลบ ....
"บักกกกกกกกกกกกกกกกกกโก้.....................มึงอิหลีบ่อนิ .....บักโก้ " (ไอ้โก้มึงจริงๆใช่มั้ย")
แจ็ควิ่งมาหาซิโก้ที่ถูกมัดอยู่กับต้นมะพร้าวน้ำตาเค้าไหลพราก ... หลังจบป.หก เค้าไม่ได้เรียนต่อ เพราะบ้านจน พ่อส่งมาเป็นลูกเรืออยู่เกาะพร้าว ตั้งแต่อายุ สิบสอง เค้าโชคดีได้เจอกับ ทะเล เจ้าของเกาะใจดี ที่รับเค้ามาทำงานในบ้าน ... เลยไม่ต้องเป็นลูกเรือ
ริคาโด้ และหนุ่มๆช้างศึก งง ไปตามๆกัน ... แต่อุ้มยิ้มออกมาได้ มันเป็นสัญญาณว่าพวกเค้าจะปลอดภัยตั้งแต่ แจ็คตะโกนกลับมาหาโค้ช แล้วคุยกันเป็นภาษาอิสานแล้ว
"บักห่ากินหัวมึงงงงงงงงงงงงงง บักแจ็ค ..กูคิดฮอดมึงหลาย กูคึดว่ามึงตายแล้ว ฮือออ " (ไอ้ห่าแจ็คกูคิดถึงมึงกูคิดว่ามึงตายแล้ว ) ซิโก้ร้องให้ออกมา
"มึงอีหลี...แมนมึงอิหลี .... " แจ็คยังละล่ำละลักพูดอย่างดีใจเค้าโผเข้ากอดซิโก้ ด้วยความคิดถึง
"ริคาโด้ นี่เพื่อนผม ปล่อยเค้า พวกเค้าเป็นคนดี เพื่อนผมตอนประถม ผมยืนยันได้ เค้าไม่ใช่คนร้ายแน่นอน " แจ็คบอกริคาโด้
"ถึงไม่ใช่คนร้ายก็ต้องให้กลับขึ้นฝั่งอยู่ดีครับ " ริคาโด้เสียงเรียบ
"ไอ้คนใจดำ....ปล่อยพวกเราเดี๋ยวนี้นะ " อุ้มตะโกนเท้าก็เตะทรายใส่หน้า ริคาโด้
"ฮือออออออออ แก...แกฆ่าชัปปุยส์เพื่อนชั้นแล้วใช่มั้ย ไอ้คนชั่ว " กอล์ฟร้องให้ออกมาอย่างสุดกลั้น เค้าคิดถึงชัปปุยส์ที่สุด อยากเห็นหน้า มาจนถึงที่นี่แล้ว ยังจะไม่เจออีก
"เพื่อน.... พี่เป็นเพื่อนพี่ชัปปุยส์เหรอ? " ปลาวาฬตาโต
"ช่ายยยยย พวกเรานักฟุตบอลทีมชาติไทย เพื่อนสนิทของชัปปุยส์ " ตังค์สารัช บอกออกไปด้วยความโกรธ ริคาโด้ขนหัวลุก เค้าทำอะไรลงไป ...
"พี่มิก้า ...พี่มิก้า !!!"
"โซเฟีย ช่วยพี่ด้วย โซเฟีย "
.ในบรรดาเพื่อนๆทีมชาติของชัปปุยส์ โซเฟียสนิทกับมิก้าที่สุด เห็นมิก้าถูกมัดติดกับต้นมะพร้าว เธอตกใจมากๆ โซเฟียกับฮยอนอา พึ่งจะกลับจากเก็บน้ำผึ้ง เก็บส้มแล้วก็ผลไม้ป่าอย่างอื่นอีก ...
"นั่นมัน นักฟุตบอลทีมชาติไทยนี่นา " ฮยอนอารู้จักทุกคน ทำไมพวกเค้าถูกมัด แล้วนั่นริคาโด้ ยืนกอดอก มองพวกเค้าด้วยสายตาไม่ไว้ใจ
"พี่ริคาโด้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะ ...พวกเค้าเป็น นักฟุตบอลทีมชาติไทย แล้วนั่นก็โคช สนิทกับชัปปุยส์ทุกคน ทำไมจับเค้ามามัดแบบนี้ "
"โซเฟียยยยยยยยยยยยย ช่วยเจด้วย ฮืออออออออออออ " เมสซี่เจโล่งอกที่เห็นโซเฟียกับฮนอนอา ...รอดตายแล้ว
ทุกคนถูกแก้มัด ... "ผมขอโทษจริงๆ
"ไอ้................." อุ้มชี้หน้า ริคาโด้คือถ้ามุ้ยไม่ห้ามเจอต่อยแน่ๆ
"แค่เรื่องเข้าใจผิดช่างเถอะ พวกเราขอแนะนำตัว เราคือนักฟุตบอลทีมชาติไทย ผมคือโค้ช ชื่อ เกียรติศักดิ์ " ซิโก้ยิ้มให้กับริคาโด้ ส่วนปลาวาฬ ตาถลน หัวจะจะวายนักฟุตบอลทีมชาติ
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดนักฟุตบอลทีมชาติ !!!!" ปลาวาฬกรี๊ดสุดๆวิ่งลงทะเลไปเลย ุไม่คิดว่าชาตินี้จะได้เจอนักฟุตบอลทีมชาติไทย นี่หมายความว่าพี่ชัปปุยส์ ก็คือนักฟุตบอลทีมชาติไทย
ปลาวาฬดีใจสุดขีด ดำผุดดำว่ายไปมา แก้ผ้าเปลือยทั้งตัว เค้าเคยได้เล่นฟุตบอลกับนักฟุตบอลทีมชาติไทย .. ฟินสุดๆ
"โก้เป็นเพื่อนสนิทของผมตอนอยู่ขอนแก่นเพื่อนเล่นฟุตบอลทีมโรงเรียนด้วยกันครับ " แจ็คบอกริคาโด้ เค้ายิ่งรู้สึกผิด
"ผมขอโทษจริงๆขอโทษอีกครั้ง "
"ไม่เป็นไรครับผมเข้าใจ " โคชยื่นมือไปจับมือของริคาโด้ ทุกคนถอนหายใจเฮือก ....
"คือท่านริคาโด้..ทำไปตามหน้าที่.... ทุกคนอย่าโกรธเลยนะ ... " แจ็คบอกอีก
"ผมต้องรักษาความปลอดภัยแก่เจ้าหญิงอันดามัน ขอทุกท่นได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย "
ฮยอนอาชอบเวลาที่ริคาโด้พูดอะไรแบบนี้ เค้าดูเท่ที่สุดเลย ... เค้าเป็นคนใช้ที่เท่ที่สุดในโลก
"โค้ชชชชชชชชชชชชครับ พี่อุ้ม กอล์ฟ เจ ทุกๆคน !!!! " เสียงร้องเรียกคุ้นๆดังขึ้น
"ชัปปปปปปปปปปปปปปปปปปปุยส์ ชัปปุยส์ "หนุ่มๆวิ่งกรูกันไปกอดชัปปุยส์ด้วยความคิดถึง
"มาได้ยังไงเนี่ย "
"ก็มาอย่างที่เห็นนี่แหละเกือบเอาชีวิตไม่รอด" ก้องรีบฟ้อง
"คิดถึงทุกคนมากๆเลย คิดถึงที่สุด "
"ม่ายยยยยยยยยยยยต้องเลยไอ้เหงือกบาน ...หลบมาตั้งฮาเร็มอยู่นี่เอง สามคนเลยนะนั่นน่ะ "
ตังค์ พูดพลางพลักหัวชัปปุยส์ด้วยความหมั่นใส้ คนอะไรเทพมากๆ ไทยฝรั่ง เกาหลี มีเมียทีเดียวสามสัญชาติเลย ...ให้มันได้แบบนี้
"แฝดพี่............ช่วยด้วย...แฝดพี่...เค้าลงไม่ได้ " นิวนั่นเอง ยังอยู่บนยอดพระพร้าว ตอนหิวปีนขึ้นไปได้ แต่ตอนลง ลงไม่ได้ ...
"นิว....ไปทำอะไรบนนั้น ลงมา " ชัปปุยส์ โบกมือให้นิว ฐิติพันธ์
"ปล่อยมัน..ให้แม่งลงมาเองตะกละดีนัก " บอล จักรพันธ์ บอกทุกคน
"งือออออออออออออออช่วยด้วย " นิวยังร้องขอความช่วยเหลือ พลางค่อยๆโอบต้นมะพร้าว ลงมา อย่างทุกลักทุเล
ทุกสายตา ....ต้องหยุดมองเมื่อ เจ้าหญิงที่พวกเค้าเคยเห็นแต่ในทีวี ในข่าว ในเน็ต ปรากฏตัวขึ้นพร้อมดอกไม้เต็มตระกร้า ....
"โอ้วววววววววว เจ้าหญิงอันดามัน " มิก้าอ้าปากหวอ ...
"น่าน....ตัว ตะ ตัว ตะ จะ จิ จริงๆใช่มั้ย " อุ้ม ติดอ่าง
"นางฟ้าเดินดินชัดๆ " กิตอุทานเบาๆ
"ทำไม....โลกไม่ยุติธรรมเลย ...คนหล่อๆแบบเราองค์หญิงไม่มองแต่กลับชอบคนเหงือกบาน " ต้นเอ่ยเบาๆ
"อยากตายในอ้อมกอดเธอ " กอล์ฟ พูดบ้าง ทุกคนเหมือนตกอยู่ในภวังค์ มนต์สะกด
"สวัสดีค่ะ " เสียงหวานใสกับใบหน้าเล็กเรียวสวย ยิ่งทำทุกคนฟิน ...
"ถวายบังคมฝ่าบาท " ซิโก้โค้งศรีษะ
"ฮืออออออออออออพวกเราเกือบจะไม่รอด ก็คนของฝ่าบาทจะยิงพวกเราแถมจับเรามัดอีก " เจฟ้องทันที
ริคาโด้หน้าเสีย อันดามันกับชัปปุยส์ก็ตกใจสุดๆ ... นี่ดีไมมีใครเป็นอะไร ...
"มันเป็นเรืองเข้าใจผิดเพคะองค์หญิง พี่ริคาโด้แค่ไม่อยากให้องค์หญฺงเป็นอันตราย " โซเฟียรีบบอก
"ฝ่าบาทกระหม่อมขอประทานอภัย ชัปปุยส์พี่ขอโทษนะไม่คิดจริงๆว่าทุกคนคือเพื่อนของชัปปุยส์ " ริคาโด้ โค้งศรีษะอีก
"พี่ริคาโด้ คงห่วงพวกเรา ยังไงขอโทษแทนพี่ริคาโด้ด้วยนะครับ " ชัปปุยส์บอกทุกๆคน
"คือ....นี่พันเอกริคาโด้ บาดีน ราชองค์รักษ์แห่งสมเด็จพระราชินีแพทริเซียและราชวงศ์สเปน.....ต้องขอโทษแทนท่านริคาโด้ด้วยนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ " อันดามันโค้งศรีษะ หนุ่มๆทุกคนให้อภัยแบบไม่ต้องคิดอะไร ... คือได้ยืนตรงหน้าเจ้าหญิงเป็นอะไรที่ฟินสุโค่ย....ลืมทุกอย่าง
ริคาโด้เห็นฮยอนอา หน้าซีดสุดๆ โซเฟียก็พูดไม่ออก ... เจ้าหญิงเองก็จำเป็นต้องบอกว่าริคาโด้เป็นใคร เพราะไม่บอก เค้าจะดูผิดมากๆ ...
ฮยอนอาน้ำตาเอ่อ ออกมา .... "ฮยอนอา ....ฮยอนอา !!! " ร่างบางตัวเบาโหวง ...รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวตลกของทุกคน เธอรีบเดินหนี ทั้งอาย ทั้งเสียใจ ในชีวิตคงเป็นได้แค่ตัวตลก สินะ
"ฮยอนอา รอด้วย รอผมก่อน "
เค้าสงสารฮยอนอาอะเเอด บางทีซับนี่ก้ไม่มีประโยชน์ เพราะว่ากระผมเป็นคนอีสาน อ่านรู้เรื่องยุเด้อจ้า แอดเป้นคนจังหวัดอะไรนั่น ข้าน้อยยุหนองคายเด้อ
ตอบลบแอดโคราชค่ะฮ่าๆๆ ญาติอยู่หนองคายเยอะมากๆค่ะ ไปหนองคายบ่อยด้วย จริงๆ เหมือนบ้านที่สองเลย เคยไปเดินที่ห้างบิ๊กเจียง อิอิ คนลาวเยอะสวยๆทั้งนั้นเลย ดีใจๆเจอคนบ้านเดียวกัน
ตอบลบ