Charyl Chappuis Fan Fiction สะดุดรักนักฟุตบอล Part 31

ก่อนเข้าพาร์ตนี้ขอแนะนำ ตัวนักแสดงรับเชิญค่ะ   ปาร์ค ชินเฮ กับบท ยี่หวามินตรา ติดตามเป็นกำลังใจให้เธอได้ ในพาร์ตนี้และต่อๆไปได้เลยค่ะ :)

ชัปปุยส์รู้สึกตัวตอนเกือบจะสว่าง เค้าถอนหายใจเฮือก ก้มลงหอมอันดามัน

..นอนเกินเวลานี่โชคดีว่าเค้ารู้สึกตัวง่ายไม่งั้นตายแน่ๆเลย

"ชัปปุยส์  ชัปปุยส์ "  

"อันดามัน ..."

เค้าคลานกลับมากอดหญิงสาวที่กำลังงัวเงียอีกรอบ  "นอนนะ...เค้าต้องไปล่ะเดี๋ยวพวกตัวแสบตื่นมาไม่เจอเค้าตายแน่เลย" 

"อื้อ....รักนะ "

"รักเธอ..ที่สุด "  เค้าจูบเบาๆไม่อยากจะไปแต่ต้องไป

ชายหนุ่มเห็นริคาโด้นั่งหลับอยู่ใกล้ๆกองไฟใต้ต้นไม้ริมน้ำตกแล้วสงสารมากๆ ถ้าไม่เพราะเรื่องอำฮยอนอาป่านนี้ พี่ริคาโด้คงนอนกอดสาวสบายใจเหมือนทุกคืนแล้ว ไม่ต้องมานอนข้างกองไฟในป่าแบบนี้ 

คิดแล้วยังแทบไม่อยากจะเชื่อว่า ผู้หญิงที่ทวิ่งตามเค้าสุดๆ อยากเป็นแฟนเค้าขนาดต้องใช้ปืนขู่ ทำทุกๆอย่าง อย่างฮยอนอา จะเปลี่ยนไปได้มากจนแทบเหมือนคนละคน ตอนนี้ยังกลายเป็นเพื่อนสนิทของโซเฟียอีก โซเฟีย สนิทกับใครง่ายๆที่ไหน ถ้าไม่ดีจริงนางไม่คบ นางตบอย่างเดียว   

"ผั๊ว!!"   

"อุยยยยยยยยยยยย  "ชัปปุยส์เอามือลูบหัวซี๊ดปากด้วยความเจ็บ 

"ไปไหนมา " เสียงเข้มๆของคนที่ตบหัวเอ่ยขึ้น

"พี่มิก้า ..!!!.."  มิก้าจ้องหน้าชัปปุยส์ยิ้มๆ

"ผั๊วะ!!!"    " "หายไปทั้งคืนเลยน๊า ฟ้าไม่เหลืองไม่กลับลงมาหรอก   "  เจเขย่งตัวขึ้นตบหัวของชัปปุยส์เต็มแรง

"ผัวะ!!!"   กอล์ฟตบอีกที  จนชัปปุยส์ต้องรีบโยกตัวหลบแต่ก็ไม่ทันโดนเข้าไปเต็มๆ  "เผลอไม่ได้....จะนอนกับเพื่อนซักคืนเนี่ยจะตายรึไง "

"โฮ้ยยยยยยยยยยยยยเลิกตบที!!!! ..สมองจะบวมแล้วเนี่ย " ชัปปุยส์ทำหน้ายักษ์ใส่

"ดีต่อมหื่นจะได้เลิกทำงานซักวัน ฮ่าๆๆๆ"  มิก้าหัวเราะเสียงดัง ชัปปุยส์ก็หน้าจ๋อยไปตามระเบียบ ดูเหมือนทุกคนจะตื่นหมดแล้ว ทำไมตื่นเช้ากันจังเลย

"ไปวิ่งกันหนุ่มๆ" โคชตะโกนเรียก


"โค้ชครับ ...ทุกคนวิ่งไหวครับ แต่ชัปปุยส์ไม่ไหวแล้ว "   กอล์ฟตะโกนบอกโคช  ชัปปุยส์เขินสุดๆเค้าได้แต่ล็อกคอกอล์ฟตีเข่า


สายตาของชัปปุยส์ สบกับต้น ... ต้นไม่ยิ้มแต่เหมือนงอนๆเค้า  ...เป็นอะไรไป  รึว่าต้นหิวข้าว

"เจ ....เจ ไปเดินเล่นกัน  "  ต้นเดินมาชวนเจ

"เฮ้ยยยยยยยยอยู่กันตั้งหลายคน ชวนไอ้เจคนเดียว"  มิก้าผลักหัวต้น

"ว้ายยยยยยยยยยยยช่วยไม่ได้นะเคอะ เค้าหน้าตาดีสุดอ่ะ เป็นคนถูกเลือก "  เมสเซี่เจกระตุ้งกระติ้งเย้ยคนอื่น   ตองนึกหมั่นใส้ ทีเจส่ายก้นไปมา เลยถีบส่งเข้าให้

"อ้ายยยยยยยยยยยยยย  ใครถีบกู"

"กูถีบมึงเอง วอนจริงๆเค้ายิ่งเขียนข่าวว่าเราเป็นเกย์อยู่  "

"พี่ตอง...ดีดิเป็นเกย์แม่งฝ่ายตรงข้ามจะได้ไม่กล้าหันหลังมาบังบอล อิอิ  "  เจหัวเราะยักคิ้วแล้วรีบวิ่งตามต้นไปหน้าหาด

"เดี๋ยวมึงจะโดนไอ้ลิง วอนแต่เช้า "  ตองตะโกนตามหลัง  เจยังหันมาแล่บลิ้นใส่เค้าอีก




พระอาทิตย์กำลังโผล่ขึ้นพ้นพื้นน้ำ สองหนุ่มยืนกอดคอกันดูพระอาทิตย์ขึ้น กลิ่นหอมของดอกไม้นานาพันธ์โชยมาเข้าจมูก มันมีความสุขจนนึกอยากจะมีบ้านอยู่ที่นี่เหมือนกับชัปปุยส์แล้ว เมสซี่เจได้แต่คิด

"ไอ้หยิว   ไอ้หยิว   ไอ้หยิว "  เสียงหวานๆที่ร้องเรียกอะไรบางอย่าง ทำเจกับต้นหันไปมอง  เด็กผู้ชายอะไรเสียงหวานยังกะผู้หญิง

"โฮ่งๆๆๆๆ"

"ไอ้หยิว อยู่นี่เอง ...."  เด็กชายที่โพกผมด้วยผ้าไหมสีน้ำเงิน อายุน่าจะราวๆ 18 หน้าหวานเหมือนผู้หญิงตกลงผู้หญิงรึว่าผู้ชาย รึว่า ทอม เมสซี่เจมองหน้าต้น  สองหนุ่มหลบวูบไปอยู่หลังต้นไม้ใหญ่


"โฮ่งๆ โฮ่ง " เจ้าหมาน้อยสีขาวลายจุดยังเห่าไม่หยุด ก็มันได้กลิ่นคน มันเลยไม่ยอมหยุดเห่า

"เป็นอะไรไป เห่าไม่หยุดเลย  ไปเรากลับบ้าน นี่รู้มั้ยทุกคนรอแกอยู่นะหยิว เราต้องรีบเอาดอกไม้ กลับไปที่เรือ แกเข้าใจมั้ย "  มือน้อยลูบหัวมันเบาๆมันเลยแล็บลิ้นออกมาเลียมือ


มันกระโดดโลดเต้นไปมา   ตายแล้ว  มันวิ่งตรงดิ่งมาแล้ว สองหนุ่มที่แอบอยู่หลังต้นไม้หัวใจจะวาย

"โฮ่งๆ โฮ่ง ๆๆๆ"


"หยิว  หยิว " ร่างบางตามไปดู    

"ฮือออออออออออ มันจะกัดรึเปล่า   ต้น ฮือออออออออออง๊ากกกกกกกกกกก" เจร้องให้เค้าพยายามจะปีนขึ้นต้นไม้ ทั้งสองหนุ่มดันตัวกัน แต่เจ้าหมา ยังกระโดดงับกางกางของ เจจนขาด


"ไอ้หยิวหยุด พี่บอกให้หยุด ได้ยินมั้ย!!!  หมาน้อยหยุดเห่า มันมอบลงกับพื้นกระดิกหาง   ต้นกับเจ ร่วงลงมากองทับกัน

"นายน้อยครับ มีอะไรครับ!!!

แต่งตัวแปลกๆ ใส่โสร่ง โพกหัว เหมือน หลุดอยู่ในหนังยุคโบราณเลย  มากันเป็นสิบเลย นี่โจรสลัดของจริงแน่นอน ต้นหัวใจจะวาย ตายแน่ๆ

"พวกแกเป็นใคร มาอยู่ที่นี่ได้ยัง "

"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย เจ็บ"   เท้าของเจ้า ของหมา เหยียบสองหนุ่ม ไว้

"บอกมานะ พวกนายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หน้าตาไม่คุ้นเลย "

"ฮืออออออออออ เธอจะคุ้นได้ไงเราพึ่งมาเมื่อวาน " เจยังร้องให้

"พวกเราไม่ใช่คนร้ายนะ พวกเรามาเที่ยว "  ต้นช่วยเสริม

"นายน้อยจัดการพวกมันเลยดีมั้ย มันอาจจะมาทำอันตรายชาวเกาะแถวๆนี้ก็ได้ "

"ฮือออออออออ พวกเราเป็นคนดีนะ " เจร้องขึ้นมา

"ไม่มีใครบอกว่าตัวเองชั่วหรอก "

"นายน้อยครับ เดี๋ยวพวกผมจะเอาดอกไม้ไปขึ้นเรือ  นายน้อยฆ่ามันสองคนแล้ว รีบตามไปนะครับ "

"ได้ ... "

"อย่าทำอะไรพวกเราเลย พวกเรายังไม่อยากตาย "

"คุณกำลังเข้าใจผิดนะพวกเราเป็นคนดี ไม่ใช่คนร้าย " ต้นรีบบอก แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล มีดเล่มเล็ก ถูกชักออกมาจากเอว

"ดีใจจัง ฉลามที่ชั้นเลี้ยงไว้มันจะได้กินเนื้อคนบ้างอ่ะนะ มันกินแต่ปลาด้วยกัน ขาดวิตามินแย่แล้ว "  

เค้าพูดพลางเอามีดมาเลียเบาๆ เจกับต้นเห็นแล้ว สยองสุดๆ  อยู่ดีๆจะมาเป็นอาหารปลาฉลาม




ร่างเล็ก เอามือจับคางของเจ  ดวงตาสวยหวานของเด็กผู้ชายคนนี้ทำเอาเจ ใจสั่น เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายที่ไหนจะหน้าหวาน  แบบนี้ นี่ไม่นะ รึว่า จริงๆ เค้าชอบผู้ชายด้วยกัน เอ๊ะ ไม่น่าจะเป็นผู้ชาย รึว่าทอมเค้าคิดพลางมองตาสวย

"ผั๊วะ ! มือเรียวฟาดหัวเค้าเต็มแรง   "ใครใช้ให้นายจ้องตาชั้น "

"ฮือออออออออออออ  "  ต้นสะกิดเจที่กำลังร้องให้ เค้าใช้มือผลักหญิงทอมบอย จนหงายหลัง

"เจ วิ่ง เร็วๆๆ " สองหนุ่มรีบวิ่งฝ่าทุ่งดอกไม้ ต้องกลับไป ที่บ้านของชัปปุยส์ให้เร็วที่สุด

"โฮ่งๆๆๆ"  เจ้าหมานั่นก็วิ่งไล่สองหนุ่มด้วย


"ตามจับตัวมันให้ได้ !!!"   ร่างเล็กร้องเรียกผู้ติดตามที่กำลังจะขนดอกไม้สวยไปขึ้นเรือ


"หยุดเดี๋ยวนี้ นะ หยุด  "

"หยุดให้โง่ดิ  "  เจวิ่งเร็วสุดๆ  ต้นก็เหมือนกัน  พระเจ้ารอดตายแล้ว นั่น อันดามันกับชัปปุยส์

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย "




"เกิดอะไรขึ้น!! ชัปปุยส์ถามด้วยความตกใจ

"เราเจอโจรสลัด "  ต้นบอกเสียงกระหื่นกระหอบ

"โจรสลัดทอม มันจะฆ่าเรา เจ้าหญิงอันดามันช่วยเราด้วย ฮืออออ "

"โจรสลัดทอม!! "

"ช่ายยยยยยยยยยยย เจ้าหญิงเรียกพี่ริคาโด้มาจัดการพวกมันด่วนเลย "  เจหลบไปอยู่หลังชัปปุยส์

"แถวนี้มีโจรสลัดด้วยเหรอ " ชัปปุยส์ถามอันดามัน

"ไม่นะ ...ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยเจอโจรสลัดเลย  "

"นั้่นพวกมันมาแล้ว ฮือออออออออออออออ" เจเห็นกลุ่มคนที่พึ่งจะฆ่าเค้ากับต้น กำลังวิ่งตรงมา ชายหนุ่มหลับตาปี๋


"นั่น ...!! อันดามันยิ้มออกมาด้วยความดีใจ  เมื่อเห็น กลุ่มคนที่เจกับต้นบอกว่าเป็นโจรสลัด

"ยี่หวามินตรา!!!   "  อันดามันรำพึงออกมาเบาๆ   "ยี่หวามินตรา !!"


"โฮ่งๆๆๆๆ"

"อันดามัน  อันดามันจริงๆด้วย "

"อันดามัน อันดามัน!!!!!  "

สองคนโผเข้ากอดกัน ส่วนสามหนุ่มก็ตลึง รู้จักกันด้วย   "คิดถึงเธอที่สุดเลย อันดามัน "  น้ำตาของอีกฝ่ายไหลออกมา

"เหมือนกัน คิดถึงมาก เธอเป็นไงบ้าง  "

"เราพึ่งกลับจากอังกฤษเมื่อวาน เห็นข่าวเธอแล้ว ดีใจด้วยนะ เจอแม่แล้วนี่ "

"อื้อ ..เจอแล้ว  ไม่ยอมติดต่อเลยนะ ปล่อยให้เราคิดถึงอยู่ได้  "  อันดามันต่อว่านิดๆ เจมองฉงนๆ ชัปปุยส์งานเข้าแน่นอน กิ๊กเก่าเจ้าหญิงเป็นทอม

"นี่..ชัปปุยส์ ชาริลชัปปุยส์    " อันดามันแนะนำ   "ยินดีที่ได้รู้จักครับ " ชัปปุยส์ ยื่นมือไปจับมืออีกฝ่าย

"ยินดีค่ะ "  เธอยิ้มหวานมากๆ แต่พอ เจสบตา เธอกลับทำตาดุใส่จนเค้าตัวหด

"แล้วนี่ เพื่อนของชัปปุยส์  คุณเจ กับคุณต้น  "

"เพื่อนๆเธอเหรอ เฮ้อออออออ ค่อยยังชั่วหน่อย ชั้นคิดว่าเป็นคนร้าย เกือบจะฆ่าโยนลงทะเลไปแล้ว "


"เจ้าหญิงอันดามัน "  กลุ่มชายหนุ่มที่สวมโสร่ง โค้งหัวให้กับอันดามัน

"หวัดดีค่ะทุกๆคน"

"ฮือออออออออออ โชคดี ตอนแรกคิดว่าจะตายซะแล้ว พวกเราออกจะหล่อ จะเป็นคนร้ายได้ไง "  เจยังจะร้องให้


"ห๊า .!!..นายเนี่ยนะหล่อ เตี้ยม่อต้อ ปากแบะแบนยังกะกบ หล่อตรงไหน "   อีกฝ่ายพูดขึ้นทำเอาทุกคนหัวเราะ


"เธอมันตาต่ำ ..ฮืออออออ ." เจรำพึงเบาๆด้วยความน้อยใจ


"เอาล่ะขอแนะนำอย่างเป็นทางการนะคะทุกคน ไม่มีใครเป็นคนร้ายทั้งนั้น  นี่ยี่หวามินตา เพื่อนสนิทของอันดามัน คนที่ช่วยอันดามันตามหาแม่ ไปทุกๆเกาะในทะเลอ่าวไทยเลยก็ว่าได้  "  เจ้าหญิงยิ้มภูมิใจ

"รึอีกชื่อ เจ้าหญิงยี่หวามินตราแห่งรัฐนารา รัฐเล็กๆที่อยู่ชายแดนไทยกับกัมพูชา มีแร่รัตนชาติและน้ำมันเยอะที่สุดในเอเชีย"   อันดามันเอ่ยแนะนำด้วยความชื่นชม


"เจ้าหญิง ยี่หวามินตรา!!"  ต้นกับเจอ้าปากค้าง เพราะอีกฝ่ายดึงผ้าโผกผมออก ผมยาวสลวยไปถึงกลางหลัง ... ตาโตดำ แบบไม่ต้องใส่บิ๊กอาย ขนตางอน จมูกโด่งเล็กได้รูป ริมฝีปากบางๆแดงระเรื่อ .. สวยน่ารักจนสองหนุ่มตลึง


"ไม่ต้องบอกเยอะขนาดนั้นก็ได้ เราอายนะ " ยี่หวาหน้าแดง

"อายทำไม เราออกจะภูมิใจมีเพื่อนดีๆแล้วก็เก่งๆแบบเธอ  เจ้าหญิงยี่หวามินตราแห่งรัฐนาราเชียวนะ"

"ชมเกินไปล่ะ สู้เจ้าหญิงรัชทายาทแห่งสเปนไม่ได้หรอก " ยี่หวายิ้มให้อันดามัน ส่วนต้นกับเจ ยังอ้าปากค้างอยู่ ชัปปุยส์เลยช่วยจับมันงับลง เพราะกลัวแมงวันจะบินเข้า




"แฟนเหรอ " ยี่หวากระซิบถาม

"อื้อ ...แฟน " อันดามันเขินหน้าแดง ชัปปุยส์ก็เขิน  "เธอล่่ะเมื่อไหร่จะมีแฟนรึว่าแอบมีไปแล้ว "

"โห...ไม่มีเวลาหรอก เราเรียนอย่างเดียว อีกอย่างปิดเทอมยังต้องมาช่วยพ่อดูทีมฟุตบอลอีก  "

"ดีใจด้วยนะ ทีมนาราได้แชมป์ดิวิชั่นหนึ่งชาวเกาะ เก่งสุดๆ "  อันดามันยิ้มให้กลุ่มหนุ่มๆที่ ใส่โสร่ง เพราะพวกเค้าทุกคน คือนักฟุตบอลของรัฐนารา

"เจ้าหญิงชมเกินไปแล้วครับ "  กัปตันทีมนารา โค้งศรีษะ

"พวกเราไม่เก่งเท่าทีมชาติไทยหรอกครับ " กัปตัน จำพวกเค้า่ได้แล้ว ทำเอาเจ รีบยืนยืดกอดอก

"รู้จักพวกเราด้วยเหรอครับ ดีใจจังเลย  " ชัปปุยส์ยิ้มออกมา

"ชาริล ชัปปุยส์  เมสซี่เจ   ต้น นฤบดินทร์   "  กัปตันทีมนารา บอกชื่อได้ครบ  แต่เจ้าหญิงยี่หวาไม่รู้จักพวกเค้าเลย   ยี่หวามินตรา เพื่อนสนิทตอนเด็กๆของอันดามัน สนิทกันเพราะพ่อ รู้จักกัน  ตอนอันดามันตามหาแม่ช่วงเด็กๆ ยี่หวาก็ช่วยตามด้วย  พอโตขึ้น อันดามันไปเรียนที่รัสเซีย ส่วนยี่หวาไปอังกฤษต่างคนต่างเรียน ไม่ค่อยได้ติดต่อกัน นี่เป็น การพบกันในรอบสามปี

"แล้วทำไมมาถึงเกาะดอกไม้ได้  "

"เรามาหาที่เก็บตัวนักฟุตบอลน่ะ พอดีนึกถึงที่นี่ อีกอย่าง เราคิดถึงเธอด้วย นึกถึงตอนเด็กๆที่เราแอบพ่อมาวิ่งเล่นกับเธอ...ไม่คิดว่าจะได้เจอเธอที่นี่ ขอบคุณพระเจ้า "

"ดีใจนะที่เธอยังจำได้ คิดว่า มัวแต่กรี๊ด หนุ่มๆ One Direction จนลืมเราไปล่ะ  "  อันดามันแซวถึงบอยแบนด์วงโปรดของยี่หวา


"เซ็งเลยบังเซนออกจากวงล่ะ ไม่น่าจริงๆ แต่ถ้าเค้าเลิกกับเพอรี่เรามีหวังนะ "  ยี่หวายิ้มออกมา่  สายตาของเธอไปสบกับ คนที่ยืนใกล้ๆชัปปุยส์เค้าตัวเล็กไปนิดนึงแต่เค้าเป็นอะไร อ้าปากค้างอยู่ได้ นั่นไม่ยอมจะหุบลงซักที


"เธอเนี่ยพูดเล่นอยู่เรื่อยเลย แต่ถ้าเซนรู้ว่ามีคนสวยๆแบบเธอ ปลื้มเค้าล่ะก็ เค้าคงฟินสุดอ่ะว่ามั้ย"




"โฮ่งๆๆๆๆ "เจ้าตูบหมาของยี่หวายังเห่าไม่หยุด มันก็คิดถึงอันดามันเหมือนกัน

"งัยสยิว โตขึ้นเยอะเลยนะ  " อันดามัน ลูบหัวของมัน ชัปปุยส์เลย นั่งลงลูบหัวมันด้วย

"มันน่ารักมั้ยชัปปุยส์ ชั้นเป็นคนตั้งชื่อให้มันเองล่ะ "

"น่ารักที่สุดเลย ทำไม ชื่อ สยิวล่ะ ฮ่าๆๆ" ชัปปุยส์ขำชื่อของมัน ต้นกับเจ ยังจ้อง ยี่หวามินตรา ตาไม่กระพริบ หมาเหมออะไรไม่สนใจแล้ว

"อันดามันเค้าชอบคิดอะไรแปลกๆแบบนี้เสมอ แม้แต่ชื่อหมา แต่เราเรียกหยิวเฉยๆ " ยี่หวาบอก

"นายน้อยครับ เราต้องกลับแล้วนะครับ "  กัปตัน ทีมนาราบอก

"อันดามัน ไว้เราคุยกันนะ พรุ่งนี้จะมาเกาะดอกไม้อีกป่ะ ถ้าไม่มาเราจะไปหาที่เกาะพร้าว "

"มาสิ มาหาเรานะ เราคิดถึง " อันดามันกอดยี่หวาน้ำตาก็เอ่อๆจะไหลให้ได้

"มาแน่นอน.....  คิดถึงเธอที่สุดเลยเพื่อนรัก "  ยี่หวาน้ำตาไหล"แซ่บดีนะแฟนเธออ่ะ "  ยี่หวาระซิบเบาๆแต่ชัปปุยส์ ยังได้ยิน เค้าเขินสุดๆ


"ไอ้หยิวๆๆๆๆ "เจเกิดรักสยิวขึ้นมาในทันที คงเป็นเพราะเค้าปิ๊งเจ้าของมันด้วย  เลยลูบหัวมัน มันก็กระดิกหางสุดๆ


"เอ่อ....เรียกไอ้ไม่ได้นะครับ !!"  หนุ่มอีกคนในทีมนักฟุตบอลนารารีบบอก

"ทำไมอ่ะ " เจคิ้วผูกโบวส์ทันที

"คุณสยิวเป็นสุนัขทรงเลี้ยงของเจ้าหญิงยี่หวามินตรา จะเรียกไอ้ไม่ได้ต้องคุณเท่านั้น !!"

"อ้อ...ไม่เป็นไรค่ะเรียกได้ " ยี่หวายิ้มให้เจ ....เค้าเหมือนสติสตังค์ไม่อยู่กับตัวแทบอยากจะหงายหลังไปเลย  คนอะไร สวยที่สุดในโลกเลย ....


"ขอบคุณมากกกกกกกกกกกคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ" เจยิ้มหวานทำเอายี่หวาอดขำไม่ได้ คนอะไร ปากแบนๆเหมือนกบเลย ตัวเล็กแบบนี้เป็นนักฟุตบอลได้ด้วยเหรอถูกประทะทีคงล้มกระเด็น คงเป็นพวกตัวสำรองอะไรแบบนั้น  ตลกดี

"ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะ ที่เข้าใจผิดทำให้คุณเจกับคุณต้นตกใจ " ยี่หวา โค้งหัว

"อ๋อเรื่องแค่นี้เองครับไม่เป็นไร  " เจรีบบอก เค้าส่งยิ้มหวานด้วย

"หวังว่าพวกเราจะมีโอกาสได้เล่นฟุตบอลกับทีมนารานะครับ " ต้นบอก

"มีแน่นอนค่ะพรุ่งนี้เลยดีมั้ย "  

"แล้วจะรอนะครับ "   เจส่งยิื้มอีก ยี่หวาคิดในใจ นี่นักบอลรึเด็กส่งโอเลี้ยง เล่่นบอลได้เหรอ ตัวเล็กมากๆ




"โชดีนะครับ " เจตะโกนตามหลัง

"เจ้าหญิงยี่หวามินตราโชคดีเจอกันพรุ่งนี้นะครับ"  ต้นเอามั่ง

เจ้าหญิงยี่หวามินตราเดินจากไป พร้อมเอาหัวใจของ เจไปด้วย .... เค้ารู้สึกร้อนๆไปทั้งตัว ...คิดถึงยี่หวามินตราขึ้นมา ทั้งๆที่เห็นหลังของเธออยู่ไวๆ พรุ่งนี้เธอจะมาที่นี่อีก ...เจไม่อยากให้เธอจากไปเลย ...ชื่อของเธอเพราะที่สุดในโลก เสียงเพราะที่สุดในโลก สวยที่สุดในโลก

"สวยว่ะ โคดสวย น่ารักอ่ะ น่ารักที่สุด  "  ต้นเอ่ยขึ้น เจเลยมองค้อนต้น

"ผั๊วะ!!" เค้าเขย่งขึ้นตบหัวต้นเต็มแรง

"โอ้ยยยยยยยยยยย  ตบมัยเนี่ย เจ็บนะ " ต้นแยกเขี้ยวใส่เจ

"กูเห็นก่อน คนนี้ของกู " เจขบเขี้ยวขบฟัน

"ใครดีใครได้เว้ย "

"ไอ้ต้น.....มึงจะแข่งกะกูหรา มึงกล้าหรา!!!

"มึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย ขี้หูกูเต้นระบำหมดแระ แม่งพูดเบาๆก็ได้ "

"ต้น....คนนี้กูขอ !"  เจเดินหนี      ต้นเองก็ งง ทำไมต้องซีเรียสขนาดนี้ด้วย

"เจรอกูด้วย เจ  เฮ้ยยยยยยยยยย รอด้วยยยยยยยยยย"

อันดามันกับชัปปุยส์ปล่อยให้ต้นกับเจเถียงกันเรื่องยี่หวาต่อไป ...  ชัปปุยส์ไม่เคยเห็น เจจีบสาวแล้วก็ไม่เคยเห็นเค้า จะชมใครสวยอะไรมากมาย ขนาดนี้มาก่อน แต่ เจ้าหญิงยี่หวามินตราเพื่อนของอันดามันก็สวยจริงๆ..สวยน่ารัก ท่าทางนิสัยดีอีกด้วย

"สงสัยเจจะชอบเพื่อนเธอจริงๆแล้วนั่นน่ะ "

"ใครๆก็ชอบยี่หวาทั้งนั้นแหละชั้นเป็นผู้หญิงยังชอบยี่หวาเลย ทั้งสวยทั้งเก่ง เปอร์เฟ็คที่สุด เป็นเจ้าหญิงอีก โอ้ยย คนอะไรจะเกิดมาสมบูรณ์แบบขนาดนี้ "

"แต่สวยน้อยกว่าเธอนะ "  ชัปปุยส์ยิ้มหวาน มือเค้าก็เด็ดดอกไม้มาเสียบผมให้อันดามัน

"ไม่ต้องมาปากหวานเลย ...สวยไม่สวยนายก็หมดสิทธิ์มองคนอื่นแล้ว ...ชั้นเอาตายจริงๆด้วย "

"รู้แล้วน่า ...ชั้นไม่กล้าหรอก ...ชั้นกลัวเธอจับตอน ฮ่าๆๆๆ"

"รู้ก็ดีแล้ว "

"พึ่งรู้เหมือนกันว่า เค้ามีแข่งฟุตบอลชาวเกาะด้วยเหรอคิดว่าปลาวาฬพูดเล่นซะอีก "

"มีมานานแล้วล่ะ รัฐนาราเค้าเป็นรัฐปิดนะจริงๆนักฟุตบอลประเทศนั้นมีแต่เก่งๆนะแต่เค้าไม่ไปเล่นที่อื่นไม่อะไร เล่นแค่ในประเทศ แข่งกันแค่ระหว่างเกาะ แต่รัฐนาราเป็นเจ้าภาพ "

"ชั้นพึ่งจะรู้ว่ามีรัฐนี้อยู่ในโลกอีกแหละ "

"ชั้นเคยไปสองครั้งน่ะพ่อยี่หวากับพ่อชั้นเคยเรียนด้วยกันที่อังกฤษ แล้วชั้นกับยี่หวาก็มาเป็นเพื่อนกันอีก ไม่แน่นะ ลูกชั้นกับลูกของยี่หวาอาจจะต้องเป็นเพื่อนกันอีก "

"อยากมีลูกเนอะ " ชัปปุยส์ดึงตัวอันดามันไปกอด

"ชั้น 18 เองนะ ชั้นต้องเรียน ...ยังมีลูกไม่ได้  "

"งั้นเธอเรียนจบเราแต่งงานกันนะ ..แล้วเราก็มีลูก เอาซัก 11 คนเลย ครบทีม ฮ่าๆๆ"

"ชั้นอาจจะตายได้ 11 คน "

"เดี๋ยวชั้นช่วยเธอตั้งท้องดีมั้ยเราแบ่งกันคนละครึ่ง เธอ 5 คนชั้น 6 คน "

"ชอบพูดเล่นอยู่เรื่อย "

"จูบชั้นหน่อยสิ .....คราวนี้พูดจริงๆนะ "  ชัปปุยส์ยิ้มหวานเค้าหลับตาลง อยากหยุดเวลาไว้แบบนี้ตลอดไป... อยาก...เห็นอันดามัน จูบเค้าแบบนี้ตลอดไป อีกฝ่ายลืมตาขึ้น

"นายลืมตาทำไม "  อันดามันตกใจ

"ก็....อยากเห็นตอนเธอจูบชั้นนี่ ฮ่าๆๆๆ"

"นายปล่อยชั้นหลับตาอยู่คนเดียว ขี้โกง "  อันดามันทุบอั๊กไปท้องทำเอาชัปปุยส์จุก

"เจ็บนะ ดูหน่อยก็ไม่ได้  "

"มันเขินนี่นา ...."

"อะๆให้ขึ้นหลัง ขี่คอก็ได้เอา ...."

ชัปปุยส์แบกอันดามันขึ้นหลัง .... "เดินดีๆซินายมันชอบแกล้งตลอดเลย "

"ขาสั่นอ่ะ....เฮ้อ....เหนื่อย ฮ่าๆๆ" เค้าหันมายิ้มให้

"รักนะ "

"รักเหมือนกัน รักอันดามันที่สุดในโลกเลย "

"ชั้นรักนายมากกว่า รักมากที่สุดในสามโลก "

โคชซิโก้คุยกับแจ็คเรื่องทำแคมป์ เก็บตัวนักฟุตบอล เค้าจะของบประมาณทางสมาคมอีกที แต่แจ็คบอกว่าไม่ต้อง อยากให้ทำอะไรบอกได้เลย เพราะ ทะเล นายของแจ็ค จัดการให้ได้ แค่ทำค่ายฝึกซ้อมมันเรื่องเล็กมากๆ ชาวเกาะต้องยินดีเป็นที่สุดที่จะมี นักฟุตบอลทีมชาติมาเก็บตัวที่นี่

"ผมเห็นด้วยนะครับโคชเรื่องทำแคมป์เก็บตัวที่นี่ มันสวย สวยมากๆ  อีกอย่างมันไม่มีเน็ต ฮ่าๆๆๆ ได้พวกติดเน็ตจะได้ใจขาดตายไปตามๆกัน " อุ้มเสนอ เค้ามอง มายัง บาส เจ ตั้ม ต้น  กอล์ฟ และชัปปุยส์ หนุ่มๆเลยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

"ผมคนนึงไม่ติดเน็ตครับโคช สบายใจได้  " นิวยกมือขึ้น ทุกคนเลยโห่นิว

"เน็ตไม่ติด แต่ติดแดก ฮ่าๆๆๆ"   บอลจักรพันธ์พูดแล้วผลักหัวนิว

"ผมไม่สนครับโคช ของแปลกผมแดกหมดอ่ะ "   นิวพูดด้วยความเคืองกะคนมันชอบกิน

"เอาล่ะๆเราตกลงกันตามนี้นะ โคชจะขออนุญาตทางสมาคมเรื่อง สถานที่เก็บตัว "

ทุกคนเค้าเฮฮากันสุดๆ แต่มี ชายหนุ่ม ร่างเล็กที่เคยเป็นตัวโจ๊กตลอดเวลากลับนิ่งเงียบ เหมือนใจลอยๆ
แล้วก็ยิ้มคนเดียว ...  โคชขว้างลูกฟุตบอลใส่เค้า  เค้ายังไม่รู้สึกอะไร ..

"เจ เจ "  กอล์ฟสะกิดเรียก

"มีไร พี่ใครเป็นไร " เค้าหน้าเหรอหรา

"ใจอยู่กับตัวหน่อยเจ คิดอะไรอยู่  ยิ้มคนเดียว "โคชดุเจเข้าให้  " สนใจเรื่องที่โคชพูดหน่อยสิ มันเป็นประโยชน์ของพวกนายนะ"


"ผมขอโทษคร๊าบบบบบบบบบ ขอโทษจริงๆ"  เค้าลุกขึ้นโค้งหัวแล้วยกมือไหว้ไปรอบๆทิศ
ชัปปุยส์รู้แล้วเจเป็นอะไร อาการแบบนี้ ตกหลุมรักชัวร์ ๆ

อังเดรมาที่เกาะดอกไม้คนเดียว แล้ว ฮยอนอากับโซเฟียล่ะ ทำไมไม่มาด้วย  ริคาโด้เห็นอังเดร พายเรือคายักมาคนเดียว เค้าใจไม่ดีเลย

"อังเดร ....แล้ว  " ริคาโด้เอ่ยถาม


"ฮยอนอาเหรอ " เค้ามองหน้าพี่ชายยิ้มๆ

"เปล่า ...โซเฟียล่ะไม่มาด้วยเหรอ "

"พี่ริคาโด้ ไม่ต้องมาฟอร์มหรอก จะถามถึงฮยอนอา ดันมาทำเป็นถามหาน้องสะใภ้ "

"เดี๋ยวแกจะโดนอังเดร มาล้อพี่ "

"พี่ผมจะมาบอกว่า เดี๋ยวผมจะกลับโปรตุเกสล่ะจะพาโซเฟียไปหาพ่อกับแม่ ต้องคุยเรื่องงานแต่ง "

"จะทำอะไรก็รีบทำเถอะ ปล่อยไว้นานผู้หญิงเค้าเสียหาย "

"ว่าแต่ ...พี่ไม่ไปง้อฮยอนอาเหรอ ..เค้าจะกลับพร้อมพวกผมนะ "

"จะกลับแล้วเหรอ  "

"ก็ใช่น่ะสิ "

"อยากกลับก็กลับไปเลย พี่พยายามอธิบายแล้ว ทำทุกอย่างแล้ว ในเมื่อเค้าอยากจะคิดว่าพี่จงใจจะหลอกเค้าก็จะให้ทำไงได้ล่ะ " ริคาโด้น้ำตาเอ่อ

"เอาน่าเดี๋ยวโซเฟียเคลียร์ให้เอง ตอนนี้คนเค้ากำลังโกรธ พี่ก็ลองปล่อยไปซักพัก คุยไม่รู้เรื่องคราวนี้ ปล้ำเลย ทางสุดท้าย ผมแนะนำ ฮ่้าๆๆๆ"


"ไม่ต้องมาหัวเราะพี่ไม่ขำนะอังเดร "

"อ้าววววววชัปปุยส์มาพอดีเลย "

"อังเดร โซเฟียกับฮยอนอาล่ะ"




"โซเฟียแพ้ท้องมาไม่ไหวแล้วอาเจียนตลอดเราจะพากลับบ้านล่ะ เลยมาบอกนี่แหละ ไว้เจอกันที่สเปนตอนนายไปส่งอันดามันแล้วกัน เราต้องพาโซเฟียไปหาหมอ ฮยอนอาก็จะกลับด้วย "

"ฮยอนอาด้วยเหรอ "  ชัปปุยส์เหลือบมองหน้าริคาโด้ที่เจื่อนๆในตอนนี้แล้วสงสารมากๆ

"อื้อฮยอนอาด้วย ..เรา่ต้องรีบกลับแล้วนะเดี๋ยวไม่ทันเรือเที่ยว 10.30 "

"โชคดีเพื่อน ฝากโซเฟียด้วยนะ "

"ไม่ต้องห่วง ฝากอันดามันด้วย "

ขณะที่สองหนุ่มกำลังกอดกัน ริคาโด้ก็เดินหนีไปซะงั้น .. อังเดรได้แต่ส่ายหัว ..คนแก่มีความรักก็งี้ มีแฟนคนแรกง้อสาว จีบสาวก็เป็น จู่ๆไปนอนกับเค้าเลย ...


"อ้าว..นั่นแฟนนายกับเพื่อนนาย ...."  อังเดรบุ้ยปากให้ชัปปุยส์ดู ต้นที่กำลัง ยื่นดอกไม้ให้อันดามัน

"........................................."   ชัปปุยส์พูดไม่ออก

"ชั้นว่าไอ้หมอนั่นมันชอบอันดามันแน่ๆ ฮ่าๆๆ"  

"ไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมากเลย เพื่อนๆกันทั้งนั้นแหละ "ชัปปุยส์ บอกไปแบบนั้น แต่หัวใจเค้าร้อนสุดๆ




อังเดรพายเรือคายักจากไปแล้ว ชัปปุยส์รู้สึกตัวเบาๆบอกไม่ถูก ...เค้ารักอังเดรมาก เพื่อนดีๆแบบนี้หาที่ไหนไม่ได้แล้ว ....

"ชัปปุยส์  "

"อันดามัน "

"เป็นอะไรหน้าตาซีดๆ "

"เปล่า "  เค้าตอบสั้นๆ

"ดอกไม้สวยดีนะ "

"อ๋อ...คุณต้นเก็บให้น่ะ "

"คราวหลัง..เค้าไม่เก็บให้แล้วนะ มีคนเก็บให้แล้ว " ชัปปุยส์แอบน้อยใจ

"ชัปปุยส์ เป็นอะไรไป ....ชัปปุยส์  รอก่อน ..."

"นายคิดมากเกินไปแล้วนะ " อันดามันคว้าแขนของเค้าไว้  หญิงสาวกอดเค้าจากด้านหลัง หัวใจของเค้าเต้นตึกๆ เต้นแรงมากๆ  มือก็พยายามจะแกะมือเธอออก

"ชั้นขอโทษ " ชัปปุยส์หันมากอดร่างเล็กที่ใกล้จะสะอื้นขึ้นมา

"นายกำลังไม่เชื่อใจชั้นนะ "

"ชั้นขอโทษ..นะ ...ขอโทษจริงๆ"  เค้าประคองใบหน้าเล็กๆไว้ด้วยความรัก   "ชั้นรักเธอมาก...ชั้นกลัว กลัวคนอื่นจะแย่งเธอไป"

"ชัปปุยส์ ......" อันดามันน้ำตาไหลออกมา   "ชั้นเป็นของนายนะ...ทังตัว  ทั้งหัวใจ และวิญญาณ "

"อันดามัน "   ชัปปุยส์กอดหญิงสาวแน่นด้วยความรัก ..

. ต้นที่แอบฟังอยู่ใกล้ๆ ถึงกลับรู้สึกผิด .. นี่เค้าทำอะไรลงไป ..ชายหนุ่มล้วงกระเป๋าสตางค์ขึ้นมา เปิดออกดูแล้วน้ำตาไหล..

"ขอโทษนะ  ขอโทษจริงๆ"  แฟนสาวของเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย เค้าเองยังคิดอะไรกับคนอื่นที่สำคัญผู้หญิงคนนั้น เป็นแฟนเพือนร่วมทีมอีกต่างหาก  ...

ต้นยิ่งคิดยิ่งเสียใจ  เค้าต้องขอโทษชัปปุยส์  เค้าผิด ...