"ลูกพาใครมาด้วย " แม่ของโซเฟียมองชายหนุ่มนักดนตรี ที่กำลังยิ้มและโค้งศรีษะให้นางอย่างสำรวจ
"อังเดรค่ะคุณแม่ ...เค้า ...เป็นเพื่อนของชัปปุยส์ "
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ " อังเดรยื่นถุงของฝากให้นาง "ผมซื้อมาฝากไม่รู้คุณแม่จะชอบรึเปล่า"
"ขอบคุณมากๆจ้ะ " นางยิ้มนิดๆ โซเฟียรู้ว่าแม่ยังทำใจเรื่องที่เธอเลิกกับชัปปุยส์ไม่ได้ เลยยังไม่กล้าบอกว่าอังเดรเป็นแฟน
"โซเฟีย "
"พ่อคะ ...คิดถึงที่สุดเลยค่ะ " หญิงสาวโผกอดบิดาน้ำตาไหลออกมา นี่พ่อยังไม่รู้ แม่ยังไม่รู้ว่าพวกท่านกำลังมีหลานและเป็นตากับยายแล้ว
"ไม่เป็นไรนะลูก..ไม่เป็นไร "
"พ่อคะ นี่อังเดร ค่ะ " อังเดรโค้งศรีษะ พ่อของโซเฟียยิ้มให้เค้า ค่อยรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อย
"เข้าบ้านกันกันลูก เดี๋ยวทานข้าว แล้วก็แม่จะไปจัดห้องให้เพื่อนของลูก "
อังเดร เหมือนจะร้องให้ ..คำว่าเพื่อนของลูก ...เค้าเป็นคนรักของโซเฟียนะ ได้แต่รู้สึกน้อยใจ
"โซเฟีย ..คุณจะไม่บอกพวกท่านเหรอว่า เรา..."
"อังเดร แม่รักชัปปุยส์มากๆ ท่านยังทำใจไม่ได้ ขอเวลาอีกหน่อยนะ "
"เวลาอะไร คุณท้องสองเดือนแล้วนะ เรามีลูกด้วยกันแล้ว "
"...................................."
"โซเฟีย ..หมายความว่ายังไง ฮือออออ แม่อยากรู้ความจริง !!!!" แม่ของโซเฟียเดินผ่านมาได้ยินเข้าพอดี
"แม่ ....!!!."
"คือ...ผม...ผม...ขอดูแลโซเฟียได้มั้ยครับ " อังเดรเสียงสั่น
"ไม่นะ ...โซเฟียต้องอยู่กับชัปปุยส์เท่านั้น กับเจ้าหญิงนั่นคงแค่รักฉาบฉวยเค้ายังเด็กอยู่เลย ชัปปุยส์ก็แค่หลง เดี๋ยวเค้าก็กลับมาหาโซเฟียเค้ารักกันมาก "
"แม่คะ ....
"มันไม่จริงใช่มั้ย แกบอกแม่มา " นางบีบแขนโซเฟียจนเธอเจ็บ
"คุณทำงานอะไรจะมาดูแลลูกชั้น เงินเดือนเท่าไหร่ ครอบครัวคุณเป็นใคร เราไม่รู้จัก..."
"คุณแม่ครับ ....แต่. เรารักกันนะครับ "
"แม่คะ....ได้โปรดเถอะค่ะ...เรารักกัน ..หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกแม่ " โซเฟียน้ำตาร่วง
"..แกฉลาดรึโง่ แกต้องท้องกับชัปปุยส์ไม่ใช่ ...!!!."
"ฮืออออออ แม่คะ ....หนูขอโทษ "
"ออกไปเลยนะ พาผัวของแกออกไปจากบ้านได้แล้ว ดูสารรูปของมันสิ ติดยารึเปล่าก็ไม่รู้ "
"แม่ค่ะ....อังเดรเค้าเป็นคนดีนะคะ "
"ชัปปุยส์ต่างหากที่เป็นคนดี ...ถ้าแกไม่เลิกกับมันไม่ต้องมาเรียกชั้นว่าแม่ ...แกจะไปไหนก็ไป "
แม่ของโซเฟียไม่พูดเปล่าแต่กลับเอาของที่ อังเดรซื้อมาฝาก โยนลงจากบนบ้านด้วย นางโกรธจนตัวสั่นไปหมด อายุ 22 พึ่งเรียนจบ ยังไม่ทันจะได้พึ่งพาอาศัย ท้องแล้ว แทนที่จะท้องกับคนที่เค้าจะดูแลได้ ดันไปคว้าไอ้ขี้ยาที่ไหนมาเป็นผัวก็ไม่รู้ คิดแล้วนางเจ็๋บใจจนอยากจะฆ่าอังเดรทิ้งซะ
"นี่มันคงไปนอนกับไอ้ผู้ชายคนนี้จนท้อง ชัปปุยส์เค้าถึงได้ไม่เอามัน นังลูกไม่รักดี "
พ่อของโซเฟียมองดูลูกสาวที่กำลังยืนกอดกับชายหนุ่มชาวโปรตุเกสด้วยความโกรธ
"ฮือออออออออออออออออชั้นแค้นใจที่สุดเลย ทำไมนะ ทำไม "
"หลานน่ะ เราเลี้ยงได้ แต่พ่อมัน ไม่เอาเด็ดขาด รับไม่ได้จริงๆ "
"คุณ..ทำยังไงกันดี แต่โซเฟียมันท้องนะ มันต้องแต่งงาน ปล่อยไว้ ขายหน้าแย่เลย นี่ล่ะนะมีลูกผู้หญิงเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน"
"อยากจะบ้าตายจริงๆ โซเฟียนะโซเฟีย "
อังเดรเสียใจที่สุด ...เค้ายิ่งเป็นคนอ่อนไหวอารมณ์ศิลปิน ...เจอแบบนี้เข้า แทบอยากจะตาย สิิ่งที่เค้าคิดไว้มันไม่เหมือนกับเรื่องจริงเลย พ่อกับแม่ของโซเฟียพวกท่านเกลียดเค้า ...
"ผมจะทำให้พ่อกับแม่คุณเห็นว่าผมดูแลคุณได้ ผมดูแลลูกได้ "
"ชั้นรู้ค่ะอังเดร ฉันรู้ " โซเฟียร้องให้สะอึกสะอึ้น " ชั้นขอโทษแทนพ่อกับแม่ด้วยนะ ที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ "
"ไม่เป็นไรที่รัก...ไม่เป็นไร ผมเข้าใจ "
ยี่หวามินตรา พาทีมนักฟุตบอลจากรัฐนารา ซึ่งเป็นแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งชาวเกาะ มาเกาะดอกไม้ ทุกคนตื่นเต้นสุดๆที่จะได้ดวลฝีเท้ากับแชมป์เอเชียหมาดๆอย่างทีมชาติไทย ซิโก้เจอเฮดโคชของทีมชาตินารา เค้าถึงกับสะอึก ...นั่นมัน ....อังตวน คานาวาโร่ อดีตศูนย์หน้าทีมชาติบราซิล ผู้หายสาปสูญภายหลังได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการแข่งขันฟุตบอลโคป้าอเมริกา เมื่อ 15 ปีที่แล้ว ไม่เคยมีใครได้ข่าวเค้าอีกเลย ..
"ยินดีที่ได้รู้จักนะครับโคช " ซิโก้ยื่นมือไปจับอีกฝ่าย
"ยินดีครับ ดีใจด้วยที่ทีมชาติไทยคว้าแชมป์เอเชีย " เค้าเอ่ยชื่นชม
"ขอบคุณมากๆครับ ยังไงวันนี้ขอเรียนรู้กับทีมฟุตบอลแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งชาวเกาะด้วยนะครับ "
"ยินดีครับไม่ต้องออมฝีเท้านะครับเต็มที่เลย "
"ผม...ดีใจจริงๆที่เจอคุณ จริงๆผมเป็นแฟนบอลของคุณนะ " คำพูดของซิโก้ทำให้อังตวนยิ้มไม่หุบ
"เป็นเกียรติมากๆครับ ดีใจสุดๆเลย "
ทีมชาติไทยต้องเตะฟุตบอลกับทีมนาราที่ผู้เล่นแต่ละคน สวมโสร่งและมีผ้าโพกหัว ซึ่งมันเป็นชุดประจำชาติของรัฐนารา ซิโก้รู้ว่า มันงานหินแน่นอน โคชเป็นอดีตศูนย์หน้าจอมทะลวงยิง ของบราซิล ซิโก้รู้สึกตื่นเต้นพอๆกับการแข่งขันชิงชนะเลิศฟุตบอลเอเชีย อะไรแบบนั้น
"อันดามัน ...ดู...จะไหวเหรอ เค้าเป็นตัวสำรองใช่มั้ย? " เจ้าหญิงยี่หวามินตราพูดกับอันดามันแต่สายตาก็มอง ชายหนุ่มนักฟุตบอลร่างเล็กที่กำลังวอร์มกับเพื่อนๆอยู่ใต้ต้นไม้
"พี่เจน่ะเหรอ ...ไม่ใช่นะเค้าเป็นตัวจริง "
"ห๊า ...เค้าเล่นบอลได้เหรอ ..ตัวเล็กมากๆ "
"รอดูซิว่าเค้าจะเล่นๆได้มั้ย " อันดามันพูดพลางยิ้มและยกนิ้วให้ชัปปุยส์ที่มองมาพอดี
"แหม อิจฉาจังคนมีแฟน " ยี่หวาเลยแซว
"เธอก็มีสิ เธอไม่เปิดใจรับใครซักที ใครมาจีบเธอก็จะฆ่าเค้าโยนทะเลให้ฉลามกินถึงไม่มีแฟนซักที
"ก็........... มันไม่โอเคน่ะ มีแล้วมันไม่ดีเราว่าอยู่คนเดียวดีกว่า ฮ่าๆๆ " ยี่หวาหัวเราะออกมา สายตาไปสบกับ นักฟุตบอลร่างเล็กของทีมชาติไทยพอดี ... เค้าตลกๆดี ดูเค้าโบกไม้โบกมือใหญ่เลย
"พี่เจเค้าชอบเธอแน่ๆเลยยี่หวา "
"ไม่นะ ชั้นไม่ชอบผู้ชายอ่อนแอ เอาแต่ร้องให้ ... เป็นเกย์ป่ะไม่รู้ " ก็ยี่หวาสังเกตเห็น เจ ตัวติดกันกับต้น บางทีก็กับชัปปุยส์
"ไม่หรอก เค้าแค่ขำๆน่ะ ไป หนุ่มๆลงสนามกันแล้ว... ไปเราไปนั่งดูใกล้ๆกัน "อันดามันจูงแขนยี่หวมินตรา ไปนั่ง ดูใต้ต้นไม้ มีพวก ชาวเลย์ จอดเรือมาดูด้วย คนที่ออกเรืออยู่แถวๆนี้พอเห็น จะมีแข่งฟุตบอลก็ นั่งรอกัน
"พี่อันดามัน ช่วยด้วย " ปลาวาฬกำลังเข็ญรถเข็ญที่มีถังน้ำ แล้วก็พวกผ้าเช็ดหน้า ที่เตรียม มาจากเกาะพร้าว พร้อมนักฟุตบอล เกาะพร้าว น้องๆ เยาวชน อายุ ไม่เกิน 15 ปี แถม เกาะหมาก ก็มา เรียกว่า บอกปากต่อปากในคืนเดียวรู้ไปสองสามเกาะเลย
"เป็นแฟนนักบอลต้องทำตัวให้เป็นประโยชน์นะคร๊าบบบบบบ"
"ไม่เป็นไรฝ่าบาทกระหม่อมจัดการเอง " ริคาโด้รีบทูล
"ขอบคุณมากๆค่ะเดี๋ยวเราช่วยๆกันแหละ "
ริคาโด้โค้งศรีษะให้เจ้าหญิงยี่หวามินตรา วันนี้เค้าดูร่าเริงขึ้นมาหน่อย แต่อันดามันรู้ว่า ในใจลึกๆของริคาโด้ ยังคงคิดถึง ฮยอนอาแน่ๆ วันนี้อันดามันจะบอกให้เค้ากลับสเปนก่อน รึจะไปเกาหลีใต้ตามหาฮยอนอา ก็สุดแล้วแต่ ... ที่นี่อันดามันอยู่มาตั้งแต่เกิด ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องมาอารักขา ...
"ปลาวาฬยังอ้วนเหมือนเดิมนะ " ยี่หวาพูดออกมา ปลาวาฬเลยหน้ามุ่ย
"พี่หยี่หวา นานๆเจอกัน แทนที่จะชม เค้าเป็นหนุ่มแล้วนะออกจะหล่อ อ้วนแต่เค้าพลิ้วน๊าอ้วนพลิ้ว "
"จ้าฮ่าๆๆๆ หล่อม๊วกกกกกกกกกกก จ้า "
ก่อนจะลงสนามชัปปุยส์ วิ่งมาหาอันดามัน ....แล้ว เจก็วิ่งตามมาด้วย ...
"ขอกำลังใจหน่อยดิ " เค้าพูดแล้วยื่นแก้มมา .... "คนเต็มเลย...." อันดามันพูดเบาๆ เขินก็เขิน
"พี่...พวกผมหลับตาล่ะจะทำอะไรก็ทำ " ปลาวาฬแซว ชัปปุยส์เลยตบหัวไปทีนึง
"อุยยยยยยยยยยยยยยยย พูดแค่นี่ต้องตบหัว "
"สู้ๆนะ " อันดามันจุ๊บแก้มชัปปุยส์เบาๆด้วยความเร็ว น้องๆนักฟุตบอลเลยพากันปรบมือเป่าปากด้วยความชอบใจ
"พี่ชัปปุยส์สู้ๆๆๆๆๆ !!" ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันใหญ่ ก็ชัปปุยส์เป็นฮีโร่ของน้องๆเกาะพร้าวอยู่แล้ว
ยี่หวา เห็นคนที่กำลังหน้าแดงๆยืนยิ้มแป้นแล้นอยู่ใกล้ชัปปุยส์แล้วอดขำไม่ได้ นี่เค้าให้ลงด้วยเหรอ รึว่าคนขาด
"เอ่อ เจ้าหญิงครับ ผม ผม ผม " เค้าตะกุกตะกัก มือก็ยื่นโทรศัพท์มือถือ ให้เจ้าหญืง อีกฝ่ายก็รับไปแบบ งงๆ
"ผมฝากโทรศัพท์ด้วยนะครับ เดี๋ยวแข่งเสร็จจะมาเอาคืน เชียร์ผมด้วยนะคร๊าบบบบบบบบบ "
เค้าโค้งหัวสก่อนจะวิ่งตามชัปปุยส์ไปรวมกลุ่มกับเพืื่อนๆ" เค้ายังหันมายิ้มให้ยี่หวาอีก เค้ามัวแต่หันมายิ้ม เลย
"โอ้วววววววววววววววว พระเจ้า !!!!"เค้าชนต้นมะพร้าวเข้าเต็มๆ น็อคจนเพื่อนๆต้องมาหาม
"พี่เจ....น่าสงสารน่ะ "
"เค้าดูบ๊องๆเนอะ " ยี่หวาทั้งสงสารทั้งขำ
"ก็เค้ามัวแต่มองเธออ่ะแหละ เธอผิดนะยี่หวา "
"เกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย "
เพื่อนๆช่วยกัน ปฐมพยาบาล จนเค้า โอเค
"สติสตังค์มีหน่อยเจ ถึงจะเป็นนัดกระชับมิตร เป็นแมชที่ไม่มีใครรู้ เป็นแมชที่ไม่มีนักข่าว แต่มันเป็นแมชแห่งศักดิ์ศรีของทีมชาติไทย นั่นทีมดิวิชั่นหนึ่งชาวเกาะเลยนะ ประมาทไม่ได้ ...ทำให้เต็มที่ ...สู้ๆ อุ้ม รู้นะบราซิลเล่นลูกเลียด เราต้องจัดลูกโด่ง วันนี้ขอวิญญาณนักบอลเยอรมันเข้าสิง เรา่ต้องโหม่งเท่านั้นถึงจะชนะได้ ทำให้เต็มที่ เจ คอนเซ็นเทรดกับเกมส์หน่อยอย่าลอย "
"ครับโค้ช ขอโทษครับ " เจยังเจ็บหัวไม่หาย แถมตอนนี้หัวที่ชนเข้ากับต้นมะพร้าวจังๆเริ่มจะปูดๆออกมาแล้ว
โคชอดจะดุเจไม่ได้ ... หนุ่มๆวิ่งเข้าสนาม สนาม ที่พึ่งจะช่วยกัน ตัดหญ้าออกเมื่อวานตอนเย็นๆ โกลถูกสร้้างขึ้นมาด้วย เสาไม้ไผ่
อุ้มไปยืนอยู่กลางสนาม กับ กับตัน ทีมนารา กรรมการในสนามเป็น แจ็ค ไลน์แมน คือ ซิโก้ อีกฝั่ง คือ อังตวน
ครึ่งแรกเริ่มขึ้น .... เมสซี่เจรับลูกมาจากอุ้ม เค้าเลี้ยงหลบลีก ผู้เล่นของทีมนารา เค้ารวดเร็วเหมือนสายลมกรด ..ยี่หวายืนตลึงตาค้าง นั่นเค้า ...เก่งมาก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นนักฟุตบอลคนไหนจะเลี้ยงหลบผู้เล่นได้ เก่งและรวดเร็วแบบเค้ามาก่อน อันดามันมองหน้ายี่หวาแล้วยิ้มออกมา ประมาณว่า เป็นไงล่ะ ว่าพี่เจไว้ซะเยอะ นี่คือผู้เล่นที่ดีที่สุดอีกคนของทีมชาติไทย รับรางวัลเยอะที่สุด ทำประตูเยอะที่สุด
และ ....ตัวเล็กที่สุด ...
และลูกแรก ถูกโหม่งเข้าประตูไปโดย บาสพีรพัฒน์ โน้ตไชยา หนุ่มๆกรูกันมาล้มทับเค้าด้วยความดีใจ ไทยขึ้นนำ 1-0
ทีมนาราก็แก้เกมส์ไดั้ทันควัน พวกเค้าวิ่งเร็วสุดๆ และขึ้นยิงตีเสมอ จากลูกเตะมุม ไซ้โค้งสุดสวย เหมือนใบไม้ร่วง เข้าประตูไปแบบที่ ตองกวิน สุดปัญญาจะป้องกันไว้ได้
อุ้ม วิ่งมากระซิบชัปปุยส์ งานหินแล้ว ทีมนี้มันเก่งกว่า ซาอุ บวก ญี่ปุ่น แล้วก็เกาหลีใต้อีก นี่เป็นครั้งแรก ที่พวกเค้าเจอการเล่นสไตส์บราซิล เล่นดี เล่นเรื่อยๆ ไว ใจเย็นและนิ่งสุดๆ แท็กติกของนักเตะแต่ละคน
ทีมุ้ยเอง ผ่านก่ารค้าแข้งที่สเปนมาแล้ว ยังอึ้ง พวกเค้า ไม่น่า เล่นแค่บนเกาะ พวกเค้าเก่งมากๆ
หมดเวลาครึ่งแรกเสมอกัน 1-1
"โคชบอกแล้ว อย่าประมาท อังตวน คานาวาโร่ เค้าเป็นนักฟุตบอลที่มีสไตส์การเล่นที่อินดี้และยอดเยี่ยม เรียนรู้และนำมาประยุกต์ใช้ เล่นให้เต็มที่ " ซิโก้บอกอีกครั้ง
เริ่มครึ่งหลัง.... ทีมช้างศึกดันทีมนารา แทบไม่ไหว ถูกยิงขึ้นนำ เป็น 2-1 ลูกเลียด จากเขตโทษที่ ตองกวิน รับไม่ได้ กองหลังอย่างตั้ม ธนบูรณ์ และ รถถัง อย่างมิก้า สกัดไม่อยู่ ... จาก2-1 กลายเป็น 3-1 และ 4-1 ชัปปุยส์ กับเจ ครึ่งหลัง มิดฟิลล์ แทบจะไม่ได้แตะลูก ทุกคนต้องลงไปช่วยอุดกันหมด กอล์ฟ เองก็วิ่งจนเหนื่อยสุดๆ เหมือนทุกคน เหมือนแย่งบอลเค้าไม่ได้ซักที
เหลืออีก 15 นาทีจะหมดการแข่งขัน ตองกวิน ขว้างลูกให้มิก้า เค้าเปิดต่อให้ตังค์สารัช สารัช เปิดให้ ก้อง ก้อง เลี้ยง ผ่านเข้นขอบสนามขึ้นไปเรื่อยๆ ชัปปุยส์ส่งซิก ก้องเปิด ลูกสูงให้ ชัปปุยส์โหม่ง
และ .......................... เค้าโหม่งลอยข้ามคานไปนิดเดียว ... กองเชียร์ทีมชาติไทย นิ่งเงียบกันหมด
พวกชาวเลย์ที่เป็นกองเชียร์ให้กับทีมนารา พากันดีใจ เป่าปากกันสุดๆ
จังหวะสวนกลับของทีมนารา เร็วมากๆ 4-1 เป็น 5-1
ซิโก้ ส่ายหัว อังตวน มองหน้าเค้ายิ้มๆ นี่แหละ ฟุตบอลอินดี้ของจริง ทีมนารา ที่ซิโก้ คิดเอาไว้ว่า เค้าจะเล่นสไตส์บราซิล แต่เปล่าเลย ทีมชาติไทยจับทางเค้าไม่ได้ เค้ายิงได้หลายรูปแบบ
ทีมชาติไทย เจอทีมชาวเกาะสอนมวยเข้าแล้ว ....
6-1 ลูกสุดท้ายก่อนหมดเวลาการแข่งขัน ที่เล่นเอากองหลังทีมชาติไทย ล้มระเนรนาด ต้านไม่อยู่ ทีมนารา ชนะ ไป 6-1
ถึงทีมไทยจะแพ้ ...แต่ความรู้สึกของเจ้าหญิงยี่หวามินตรา ที่มีต่อ เจ ชนาธิป เปลี่ยนไป ... เจ้าหญิงรู้สึกทึ่งและชื่นชมความสามารถ ของเค้ามากๆ เก่งมากๆ ทีมไทยแพ้ทีมนารา ไม่แปลก ผู้เล่นที่อังตวน เคี่ยวอย่างหนัก พวกเค้าเลี้ยงลูกฟุตบอลขึ้นเขาทุกวัน ซ้อมในทะเล ซ้อมกลางสายฝน เรียกว่าทนได้ทุกสภาวะอากาศและสถานการณ์
"คุณเก่งมากๆค่ะ เก่งที่สุดเลย " ยี่หวาเอ่ยชม แล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้เจ
"ไม่หรอกครับ....แต่ขอบคุณมากๆ ทีมนาราของเจ้าหญิงเก่งขั้นเทพ เทพสุดๆ ผมขอยกนิ้วให้ครับ "
"ขอบคุณมากๆนะคะ "
"แล้วหัวเจ็บมากมั้ยคะ? " ยี่หวาเห็นมันปูดๆออกมา
"ไกลหัวใจคร๊าบบบบ เป็นห่วงผมเหรอครับ เป็นเกียรติมากจริงๆ " เจเขิน หน้าแดง เค้าเอามือเกาหัวโดยไม่รู้ตัว
"ก็.....คุณหันมามองชั้น....."
"ใช่ครับ ...ผมหันมามองเจ้าหญิง....." เจพูดออกไปจากใจ ยี่หวาเลย เขินสุดๆ
"ดีนะคะเป็นต้นมะพร้าว ถ้าเป็นหน้าผา คุณคงหัวแตกหน้าแตกยับเยิน ชั้นขอโทษนะคะ "
"ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหญิงนี่ครับ ผมมันเซ่อซ่าเอง "
ความรู้สึกมีความสุขของเจ แผ่ซ่านไปทั่วหัวใจ ...นี่คือรักแรกของเค้า ... หญิงสาวที่เกิดและเติบโตในรัฐเล็กๆที่เค้าไม่เคยได้ยินชื่อ เหล่านักเตะ ที่เหมือนหลุดออกมาจากเมืองลับแล ทำให้เจประทับใจในฝีเท้าของพวกเค้าอย่างที่สุด
"ไอ้มุ้ย มึงอย่าคิดมากเลย เราไม่รู้ทางกัน เทปแข่งขันแม่งกะไม่เคยดู " อุ้มตบไหล่มุ้ย วันนี้มุ้ยเล่นไม่ออกเลย
"เออ กูแค่มึนอ่ะ แม่งเล่นไวมากๆ แม่นมากๆ โคดชัวร์ นี่มันไปบอลโลกได้เลยนะ แต่ละตัวแม่งโคดเทพ "
"แต่ก็ดีนะพี่อุ้ม เราได้เจอทีมนี้ ประสบการณ์สุดๆอ่ะ อยากเตะกับเค้าอีก " ตังค์สารัชพูดพลางรับน้ำจาก ปลาวาฬมาเทราดหัวตัวเอง
"ดีนะไอ้บาสแม่งยิงได้ ไม่งั้น 6-0 กูมึนรับประทานไปนานเลย " กิต พูดแล้วถุยน้ำลายเหนียวๆออกจากปาก
"ดูขากูก่อน กระดูกกูจะหักมั้ยเนี่ย ชนกูมาแต่ละที แม่งแข็งยังท่อนเหล็ก " มิก้า ก้มดูขาของเค้า ที่วันนี้ ใช้งานหนักสุด สกัดฝ่ายตรงข้ามล้มลุกคลุกคลาน
"กูล่ะกลัวไอ้ตั้มจะหักกลาง แต่ละคน ตัวใหญ่ไม่พอ เข้าบอลหนักอีก " บอล จักร พันธ์มองดูตั้ม ที่นั่งหอบแฮ่กๆอยู่ใต้ต้นมะพร้าว
"ดูไอ้นิว มันแข่งเสร็จวิ่งไปแดกเลย " อุ้มเห็นนิว กำลังยืนกินปลาเผาอยู่กับหนุ่มนักฟุตบอลทีมนารา
"มันสนิทกันกับทีมนาราโคดไวอ่ะ ยังกะเป็นญาติกัน " ตังค์เสริม
"ใครมีของให้แดกแม่งสนิทหมดไอ้เนี่ย งานแดกแม่งมาตลอด " ตองพูดขึ้น
"ไอ้นี่มันเอาตัวรอดเก่ง ตอนไปพม่า กินส้มตำจนท้องเสีย แทบลงสนามไม่ได้ " อุ้มนึกถึงซีเกมส์ที่เมียนมาร์ นิวกินส้มตำ ที่แม่บ้าน สถานทูตไทยประจำ กรุงย่างกุ้ง ทำให้กิน
"ว่าแล้วผมก็หิวนะ ไปๆๆไปกินกัน หอม ปลาหมึกย่าง " กอล์ฟชวนทุกคน
ทีมไทยกับทีมนารา นั่งกินอาหารเย็นด้วยกัน แลกเปลี่ยนความคิดกัน พวกเค้าได้เพื่อนเพิ่มขึ้น ได้อะไรใหม่เพิ่มขึ้น ฟุตบอล มันมีอะไรมากกว่าที่คิด แพ้ชนะมันไม่ได้สำคัญที่สุด มิตรภาพที่เกิดขึ้นหลังการแข่งขัน สำคัญมากกว่า
ซิโก้ แจ็ค อังตวน ก็นั่งคุยกัน ส่วนริคาโด้ เค้าหายตัวไปหลังการแข่งขันจบ ... คงปลีกตัวไป นั่งคิดถึงฮยอนอาตามเคย
"ชัปปุยส์ .... " ต้นเดินมาหาชัปปุยส์ที่นั่งคุยอยู่กับอันดามันแล้วก็เด็กๆทีมฟุตบอลเกาะหมาก กับเกาะพร้าว
"ต้น "
"ผมขอตัวชัปปุยส์นะครับเจ้าหญิง " ต้นโค้งหัว
"ตามสบายค่ะพี่ต้น " อันดามันยิ้มให้ต้น สายตาของชายหนุ่มดูกังวลๆ
"ชัปปุยส์ .... เรา..ขอโทษนะ เรื่อง ...."
ชัปปุยส์ รู้แล้วว่าเรื่องอะไร เค้ายิ้มให้ต้น ทำเอาอีกฝ่าย น้ำตาจะไหล
"พอแล้วไม่ต้องพูด .... เราเพื่อนกัน "
"ขอโทษนะชัปปุยส์ ขอโทษ " ต้นดึงตัวชัปปุยส์ไปกอด
"ไม่เป็นไรเพื่อน นะ เลิกคิดมากเถอะ ... "
"นายเป็นคนดีจริงๆ ...เรามัน ทำตัวไม่เหมาะ ..ไม่รู้เราเป็นบ้าอะไร ... เราเสียใจ "
"ไป..ไปกินข้าวกัน ลืมมันเหอะนะ เรามีเรื่องอื่นต้องคิดอีกตั้งมากมาย เรืองนี้มันไร้สาระ "
ชัปปุยส์ กอดคอต้น ... เค้าเองก็ยอมรับว่าเค้าหึงต้น ก็หล่อขนาดนี้ ไม่ให้หึงได้ยังไง ชัปปุยส์สบายใจที่สุด ที่ต้นมาขอโทษ เค้าไม่อยากรู้สึกกินใจกับเพื่อนร่วมทีม ...
วันนี้ ฝั่งนารา เตรียมการแสดงมาด้วย มีเล่นรอบกองไฟ ... พิธีกร ในงาาน เป็นน้าแจ็ค กับปลาวาฬ สองพ่อลูก ซึ่งแต่ก่อน ตอนชัปปุยสา์เจอน้าแจ็ค เค้าเครียดๆและเกลียดฝรั่งที่สุด ตอนนี้ น้าแจ็คดูมีความสุข แล้วก็เป็นคนตลก โปกฮา มีมุขมายิงให้ขำได้ตลอด
"ต่อไปเป็นการแสดง ระบำพื้นเมือง เจ้าหญิงยี่หวามินตรา ขอเสียงกรี๊ดด้วยคร๊าบบบบบบบ"
เจ้าหญิงยี่หวามินตรา ที่หลบไปแต่งตัวกับอันดามันกลับมาพร้อม ชุดประชาติ ของ รัฐนารา สวยจนทุกคนตลึงโดยเฉพาะ เจ เค้า จ้องตาไม่กระพริบ ปากก็อ้าอยู่แบบนั้น
"กูถามจริงๆนะ มีเจ้าหญิงหลงเหลืออยู่อีกซักคนมั้ย กูสงสัย " อุ้มมองหน้า กิต เจกับชัปปุยส์ที่ยืนอยู่ใกล้ถึงกับเขิน
"ไปแข่งมารอบโลกไม่เคยเจอเจ้าหญิงมาเกาะ เจอครับ ผมเนี่ย งง เลย " ตอง พูดขึ้น
"ไอ้พวกราชบุตรเขย หมั่นใส้ๆ " มิก้า จับ ชัปปุยส์กับเจ เอาหัวโขกกัน
"โอ้ยยยยพี่มิก้า เห็นป่ะ หัวคนยิ่งปูดๆอยู่เนี่ย ชอบแกล้งอยู่เรื่อยเลย "
"จัดหนักๆเลย ไอ้พวกแฟนเจ้าหญิง " กอล์ฟเอามั่ง เค้ามองค้อนชัปปุยส์กับเจ
ปลาวาฬ เดินออกไปประกา่ศหลังจบการแสดง ของเจ้าหญิงยี่หวามินตรา
"ต่อไป เป็นการแสดงฟ้อนเล็บ จากประเทศไทย โดยเจ้าหญิงอันดามัน ขอเสียงปรบมือด้วยครับ "
ชัปปุยส์เห็น อันดามันในชุดไทย เค้าตลึงตาค้าง ก็เค้าไม่เคยเห็น สวยมากๆ ชัปปุยส์ยกนิ้วโป้งให้อันดามัน เค้า ภูมิใจมากๆ
"อิจฉาว่ะ คนมีแฟนสวย อิจฉา " มิก้ายังพูดไม่หยุด
"พี่ แฟนพี่ก็โคดสวย มาแซว ผมอยู่ได้ เดี๋ยวไม่ใช้ตังค์นะ " ชัปปุยส์พูดยิ้มๆ
"เดี๊ยะๆๆๆ ไม่ใช้มีเจอต่อย ฮ่าๆๆ"
เป็นคืนที่ดาวสวย หอมกลิ่นดอกไม้ ทุกคนมีความสุขกันสุดๆ ซิโก้มั่นใจแล้ว ว่าที่นี่ ไม่ใช่เฉพาะสถานที่ ที่จะใช้เก็บตัวนักฟุตบอล ทีมชาติไทย แต่ เค้ายังได้ คู่ซ้อม อย่างรัฐนารา ที่ ทีมชาติบราซิล บวกสเปน รึว่าอิตาลี่ รวมเยอรมัน ต้องก้มหัวให้ อาจจะร้องให้หนักมาก ถ้าเจอก็เป็นได้ .
.
คณะนิเทศศาสตร์ ในวันปิดภาคเรียนแบบนี้ เหลือแค่นักศึกษาที่เอางานมาส่งอาจารย์ และพวกทำค่ายอาสาต่างๆ
"เดือน..เจอกันนะ กลับบ้านดีๆล่ะ เดี๋ยวพี่ชัปปุยส์เป็นห่วง " เสียงเพื่อน ที่ออกค่ายด้วยกัน แซวทำเอาเดือนดารา รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก สองอาทิตย์ที่ไปออกค่าย อินเตอร์เน็ตก็ไม่มี ได้แต่ดูรูปดูคลิป ของนักฟุตบอลคนโปรดใน โทรศัพท์
"ขอบใจมากๆแอน "
"ดีใจด้วยนะสโมสรสุพรรณบุรีรับเธอฝึกงานแล้ว ได้เจอพี่ชัปปุยส์แน่ๆ คิดแล้วฟินน่ะ ตื่นเต้นแทน "
"โชคดีที่เค้าต้องการผู้ช่วยประชาสัมพันธ์สโมสรพอดี "
"เกิดเป็นคนสวยเนี่ยมันโชคดีแบบนี้แหละสวยแล้วก็เก่งแบบเธอ ยื่นจดหมามยขอฝึกงานที่ไหนเค้าก็รับทั้งนั้นแหละ "
"ชมเกินไปแระ ทีตัวเอง ลีโอเบอร์เน็ต บริษัท ผลิตโฆษณาอันดับหนึ่งของไทยรับฝึกงานเนี่ยไม่ได้เก่งเลยนะจ้ะ แหมมมม "
"อยากให้พี่ชัปปุยส์รู้เนอะ ว่าแกรักเค้ามากขนาดไหน "
"แค่เค้าเกิดมาบนโลกให้ชั้นได้รักและมีกำลังใจสู้ชีวิตก็พอแล้วล่ะแอน"
"โอ้ยยยยยยยยยยคมบาดหัวใจมากๆจ้ะ เป็นพี่ชัปปุยส์ได้ยิน คงฟินไปสามวันอ่ะ"
"ชั้นว่าเค้าไม่คิดอะไรหรอก ...."
"เอาอีกแระไม่ต้องดราม่า ไปๆๆกลับบ้าน พรุ่งนี้เจอกัน "
(เดือนดารา)ชุมชนแออัด ย่าน กม.11 เขตจตุจักร
ทันทีที่ รถเมลล์สาย 77 จอด เดือนดารา นิสิต ปี 4 ประธานชมรมการแสดงของมหาวิทยาลัยรัฐบาลอันดับหนึ่งของประเทศไทย รีบสาวเท้าเข้าบ้าน เดือนดาราไม่เคยพาใครมาที่บ้านเลย โดยเฉพาะเพือนๆที่มหาวิทยาลัย ... เธอไม่มีแฟน .. ชีวิตของเดือนดารา หลังเจอชัปปุยส์ ตอนไปเป็นอาสาสมัคร ในงาน ช่วยเชียร์ไทย ตอนซีเกมส์ที่เมียนมาร์ ทำชีวิตเธอเปลี่ยน ชัปปุยส์ก็กลายเป็นชายในฝัน เป็นฮีโร่ เป็นทุกๆอย่างของเธอ
"เสื้อ....เสื้อ ....!!!!!" เดือนดารา ไม่เห็นเสื้อ ที่เธออุตส่าห์ทำงานพิเศษไปซื้อมาเก็บไว้ เสื้อทีมชาติ ที่ชัปปุยส์ใส่ลงสนาม ทุกๆตัวที่เป็นชื่อของเค้า มันหายไปไหนหมด ...
"กู.................อาวไปขายเองแหละ "
"พ่อ.....พ่อ....ฮืออออออออออ " หญิงสาวปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจ
"กูจาซื้อเหล้า ...ไม่มีตังค์ ขายแม่มหมดเลย ...." เสียงอ้อแอ้พร้อมกลิ่นเหล้าคละคลุ้ง ของบิดา เป็นเรื่องปกติ เดือนดารา อยู่กับพ่อ ที่ติดพนันบอล และติดเหล้า ..แม่เธอทนไม่ไหวทิ้งเธอไปมีสามีใหม่ตั้งแต่เธอห้าขวบ.
"ฮืออออออออออ พ่อรู้ใช่มั้ยว่ามันแพงมาก หนูอุตส่าห์ทำงานพิเศษแทบตายกว่าจะซื้อได้แต่ละตัว "
"นี่....กูขายได้แพงเชียวนะ ตัวละตั้ง 199 แน่ะ ฮ่าๆๆๆ"
"พ่อ...พ่อทำได้ยังไง ฮืออออ หนูเกลียดพ่อ เกลียดที่สุด เกลียดที่นี่ "
"ทำมายยยยยยยยยย ไอ้ชัปุยส์มันเป็นพ่อมึงเหรอ กูนี่ พ่อมึง " ชายขี้เมาไม่พูดเปล่า เค้าดึงโปสเตอร์ ที่ติดไว้ในห้อง จนขาดหมด
"อย่า พ่อ อย่าทำนะ ฮืออออ อย่าทำ พอแล้ว พ่อ อย่าทำ ฮือออ หนูขอร้อง อย่าทำ "
"มึงรักมันนักใช่มั้ย ถุ้ยยยยย " เดือนดารา คว้าเอาโปสเตอร์ที่ถูกฉีกขาดกองทับกันมากอดไว้ด้วยความเสียใจ
กำลังใจเดียว ที่ทำให้เธอสู้ชีวิต คือผู้ชายที่ชื่อชาริล ชัปปุยส์ แค่มีโปสเตอร์เค้าติดไว้ในห้อง แค่มีทุกๆอย่างที่เกี่ยวกับเค้า ต่อให้ต้องอดข้าว ต่อให้ต้องยากลำบากขนาดไหน เพื่อจะแลกกับมัน เดือนดาราทำได้ทุกอย่าง ..
แค่รออยู่ตรงนั้น จะปีนขึ้นไปหา
ไม่ต้องลอยลงมา อยู่บนฟ้านั่นแหละดี
เป็นดาวประดับฟ้า
รอคนรักจริงคนนี้ ต้องมีสักวัน
จะไปให้ถึงที่ตรงนั้น ไปอยู่เคียงข้างเธอ
"เธอสวยมากๆเลย ..."
"ตกใจหมดเลย ชั้นจะอาบน้ำ เหนื่อยมากๆจะนอน "
"ยังไม่อาบไม่ได้เหรอ...นะ ....."
สายตาอ้อนวอนของชัปปุยส์ อันดามันรู้ว่าเค้าต้องการอะไร หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้า
"ตัวเหนียว..เห็นมั้ย "
"ไม่เห็นเหนียวเลย ออกจะหอม " เค้ายังดึงตัวเธอไปกอดอีก " ชั้นชอบเธอใส่ชุดนี้ที่สุดเลย ชุดไทย สวย..เธอสวยมากๆ"
"ไม่ต้องมาชมเลย "
"ก็มันจริงนี่นา "
"ปล่อยก่อนเถอะ..นะขออาบน้ำ ..นี่เดี๋ยวเพื่อนๆนายก็หานายอีกหรอก " อันดามันเอามือดันตัวชัปปุยส์
"เมาหลับกันหมดแล้ว ....ไม่มีใครหาหรอกน่า "
ชัปปุยส์อุ้มอันดามันมาที่ฟุก ....... "ชัปปุยส์ ....."
"ครับ...ที่รัก "
"นายดื่มใหญ่เลยนะวันนี้....เหม็นเหล้า "
"ก็ไม่ดื่มเดี๋ยวทีมนุ้นเค้าหาว่ารังเกียจ "
หน้าของชายหนุ่มแดงไปหมด ... "จูบหน่อย....นะ..." เค้านอนแผ่ลงข้างๆ
"ความจริง...ตอนนายเมาก็เซ็กซี่ดีนะ..." อันดามันจูบที่ปากเค้าเบาๆ
"รู้ตัว..ไม่ต้องมาชม ...." เค้าดันตัวหญิงสาวมาอยู่บนตัวเค้า มือเค้าเสยผมที่ปิดหน้าของเธอ ออก...
"รักชั้นมากมั้ย ?"
"รักสิ...ไม่เห็นต้องถาม " หญิงสาวไซ้ตามซอกคอของเค้า
"ชั้นรักเธอที่สุดเลยอันดามัน ..."
"ชัปปุยส์......" เค้าพลิกตัวมาอยู่ด้านบน "เธอหนักมั้ย " เค้าถามยิ้มๆ
"เลื่อนลงไป...แบนหมดแล้ว "
"แต่ตรงนี้ไม่แบนนะ" เค้าเอาหน้าซุกตรงหน้าอก ทำเอาหญิงสาวขนลุก
"ชั้นรักเธอชัปปุยส์"
"เธอเป็นเมียชั้นนะ....ได้ยินมั้ย " อันดามันถึงกับน้ำตาไหลออกมา
"ชัปปุยส์ " หญิงสาวกอดเค้าแน่น
"ชั้นรักเธอ รักที่สุด "
อย่าว่าแต่ชัปปุยส์เลยที่ขาดอันดามันไม่ได้ .. อันดามันเองก็ขาดชัปปุยส์ไม่ได้ ... อยากให้เค้าทำแบบนี้ อยู่บนตัวเธอแบบนี้ ซุกไซ้ไปมา แบบนี้ .. มันมีความสุขจนอธิบายไม่ได้
อยากเห้นเนาะชัปปุยส์เมานี่
ตอบลบ555+ เหมือนกันจ้ะ คงจะน่ารักดี
ตอบลบ