"นั่นรถใครมา ...?"
"ชั้นจะรู้เหรอคุณ มาอะไรกันตั้งหลายคัน "
สองสามีภรรยาเดินออกไปนอกบ้าน รถยนต์คันใหญ่สีดำจอดตรงหน้านาง พอดี คนขับวิ่งลงมาเปิดประตูให้แล้วคำนับ
"ท่าน...อันโตนิโอ้...ท่านอันโตนิโอ้ !!!!" พ่อของโซเฟียอุทานออกมา ...
"ท่านอันโตนิโอ้จริงๆใช่มั้ยครับ "
"สวัสดีครับ..ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ "
"ได้ครับ เชิญเลยครับ นี่มาราชการที่สวิสเหรอครับ เป็นเกียรติมากๆที่มาเยี่ยมครอบครัวของผม "
เค้าพูดพลางพยักหน้าให้ภรรยาไปหากาแฟมาต้อนรับ สองสามีภรรยาดีใจจนตัวสั่น .... อะไรจะโชคดีขนาดนี้ ท่านนายพลอันโตนิโอ้มาเยี่ยมถึงบ้าน
"ใช่ผมมาทำธุระ "
"เชิญนั่งครับท่าน เชิญครับ บ้านผมออกจะเล็กไปหน่อยนะครับ "
"อย่าลำบากเลย ผมเวลาไม่มาก จะคุยด้วยไม่กี่คำหรอก "
"อ๋อครับๆๆได้ครับ "
"กาแฟค่ะท่านนายพล "
"ขอบคุณมากๆ ครับ"
ท่านนายพลอันโตนิโอ้ เห็นรูปหญิงสาวที่ตั้งอยู่ในห้องรับแขก เลยถามขึ้น "นั่นลูกสาวเหรอ"
"ครับๆ...ใช่ครับลูกสาวผมเอง โซเฟียครับ " เค้าแนะนำอย่างภูมิใจ
"สวยมาก....สวยมากจริงๆ" ท่านนายพลยิ้มน้อยๆ แต่สองสามีภรรยากับหน้าซีดๆ ....
"เอ่อ ...."
"ผมจะพูดตรงๆไม่อ้อมค้อมล่ะนะ " เสียงทุ้มและมีอำนาจของ ท่านนายพลทำเอาสองสามีภรรยาเหงื่อแตกพลั่กๆนั่งไม่ติดเก้าอี้
"ท่านนายพลจะพูดเรื่องอะไรก็ ....พูดได้เลยครับ "
"คุณจะให้....ให้...ลูกสาวคุณแต่งงานกับลูกชายผมจะได้มั้ย " คำพูดของ ท่านนายพลทำเอาน้ำตาของสองสามีภรรยาไหล ...
"ฮือออออออ......ไม่ได้หรอกค่่ะท่าน ...." แม่ของโซเฟียสะอึ้นขึ้นมา ...
"ท่านครับ....โซเฟียมันไม่มีบุญได้เป็นลูกสะใภ้ท่านหรอกครับ ....กระผมขอโทษจริงๆครับ "
"อ้าว....ทำไมล่ะ !!" ท่านนายพลเสียงดัง
"ก็......ก็......กระผมไม่กล้าโกหกท่านหรอกครับ..โซเฟีย " สามีกำลังจะพูดแต่ภรรยาก็หยิกแขนไว้
"ผมเองก็มีลูกชายคนเดียวนะ...เค้ารักลูกของคุณสองคนมา่ก ผมขอล่ะนะ "
"ฮือออออออออออออ ท่านค่ะ คงไม่ได้แล้วล่ะค่ะ " นางร้องให้ออกมาด้วยความแค้นใจลูกสาว มีที่ไหนท่านนายพล อันโตนิโอ้ มาขอโซเฟียให้ลูกชาย จะตกถังข้าวสารอยู่รอมล่อแล้ว ดันไปท้องกับไอ้ขี้ยาที่ไหนก็ไม่รู้
โซเฟียกับอังเดรเดินเข้ามาในห้องรับแขกพอดี วันนี้อังเดรใส่สูทด้วย แม่ของโซเฟียเห็นอังเดรแค่นั้นแหละนางปรี่เข้าไปตบตีไม่ยั้ง แถมตีลูกสาวตัวเองด้วย
"ไอ้คนสารเลว แกทำลายอนาคตโซเฟีย ชั้นจะฆ่าแก ฮืออออออ ชั้นจะฆ่าแก "
"แม่พอแล้ว หยุดได้แล้ว "
"แกด้วยนังลูกไม่รักดี ฮืออออออ ชั้นล่ะอายคนเคั้าจริงๆ "
อังเดรยืนตัวหด เค้าเจ็บไปหมด ไม่กล้าสบตาพ่อด้วย
"ท่านครับ ....ก็ไอ้......ไอ้......นี่แหละครับ " พ่อโซเฟียชี้หน้าอังเดรด้วยความโกรธ อยากจะกระทืบให้ตายจริงๆ
"ผมขอโทษนะครับคุณพ่อคุณแม่ ...." อังเดร โค้งหัว แต่แม่โซเฟียยังจะทุบตีเค้าอีก
"ไม่ต้องมาเรียกชั้นว่าแม่ ชั้นไม่ใช่แม่แก แกรู้มั้ยโซเฟีย ท่านนายพลอันโตนิโอ้ เค้ามาขอแกให้ลูกชายเค้า ฮือออออ ....." นางบิดโซเฟียจนหญิงสาวเจ็บไปหมด
"นังลูกไฝ่ต่ำพาผัวขี้ยาออกไปจากบ้าน ชั้นเดี๋ยวนี้นะ ก่อนที่ชั้นจะกระทืบมันตายคาตีน ...."
"อังเดร !!!!" ท่านนายพลโมโหหน้าแดงลุกขึ้น พ่อกับแม่โซเฟีย ตกใจสุดๆที่ท่านนายพลรู้ชื่อแฟนของโซเฟีย
"นี่....แกติดยาเหรออังเดร !!"
"เปล่านะครับพ่อ....ผมไม่เคยติดยา " อังเดรปฏิเสธเสียงหลง
"พ่อ....." สองสามีภรรยา มองหน้ากัน ....นี่....อังเดร ....เป็นลูกชายท่านนายพลอันโตนิโอ้หรอกเหรอ
"ไอ้ลูกเวร !!! ตะลอนๆไปทั่วไม่ทำผู้หญิงท้องไม่คิดจะเข้าบ้าน แกรู้มั้ยชั้นต้องถูกควีนส์ด่าจนหูจะเป็นน้ำหนวกเรื่องไม่อบรมลูกให้เป็นสุภาพบุรุษ "
"ผมขอโทษครับพ่อ ....ผมเสียใจ "
"แม่แกไปฝรั่งเศสยังไม่กลับ ถ้าแม่แกรู้ แกตายแน่ "
"พ่อครับ....ผม.. ขอโทษนะครับ.."
"ผมก็มีลูกชายคนเดียวอย่างที่เห็นมันไม่ค่อยเอาไหน อยากเป็นแต่นักร้อง ผมขอได้มั้ย ขอให้ลูกสาวเธอแต่งงานกับลูกชายผม อีกอย่าง มันก็มีลูกด้วยกันแล้ว ถือซะว่าเห็นแก่เด็กตาดำๆ "
พ่อกับแม่โซเฟียดึงตัวเธอไปกอดด้วยความดีใจ โล่งอกเหมือนขึ้นสวรรค์
"ฮือออออ ได้ค่ะท่าน .....ได้ค่ะ "นางน้ำหูน้ำตาเล็ด
"โซเฟียนี่พ่อผม " โซเฟียยังเดินไปไม่ถึงตัวท่านนายพลอันโตนิโอ้ก็ลุกมาโอบ จุ๊บแก้มของหญิงสาวสองข้าง
"สวัสดีค่ะ "
"เธอสวยมากจริงๆ...มิน่าอังเดรถึงรักเธอมากแบบนี้ ..." อย่าว่าแต่อังเดรที่ปากหวานเลย โซเฟียรู้แล้วว่า เค้าปากหวานเหมือนใคร
"ขอบคุณมากๆค่ะ "
"ขอบใจมากๆนะ...เธอกำลังจะมีหลานให้ชั้น ....นี่ชั้นเป็นปู่แล้ว ...ดีใจมากๆเลย "
อังเดรถอนหายใจเฮือก... โล่งอกที่พ่อดูจะเอ็นดูโซเฟียมากๆ
"กระผมขอประทานโทษคุณอังเดรนะครับ ที่พูดจาไม่ดี กระผมไม่รู้จริงๆ " พ่อโซเฟียรีบเข้าไปจับไม้จับมืออังเดร
"ไม่เป็นไรครับคุณพ่อ ผมก็ต้องขอโทษที่ ...."
"โอ้ยยย พ่อไม่โกรธหรอก ท้องสิดี นี่รู้มั้ยพ่อดีใจสุดๆเลยที่โซเฟียมีแฟนเป็นคนดีๆหล่อๆแบบนี้ "
อังเดรมึนเลย พ่อของโซเฟียเปลี่ยนเร็วจนเค้ารับไม่ทัน เมื่อครู่ยังตาเขียวปั๊ด เหมือนอยากจะต่อยเค้าอยู่เลย เป็นครั้งแรกที่อังเดรภูมิใจ ที่เป็นลูกท่านายพลอันโตนิโอ้ ปกติเค้าไม่เคยบอกใคร ..เพราะเค้าไม่ชอบ
"โซเฟีย ลูกเนี่ยตาแหลมจริงๆ มิเสียแรงที่แม่เลี้ยงมา ....ลูกสาวคนเดียว สมใจแม่จริงๆ "
นางปลื้มสุดๆ โซเฟียก็ร้องให้ออกมาด้วยความดีใจ "ดีนะที่ลูกไม่ท้องกับไอ้นักฟุตบอลนั่น...เงินมันจะกี่บาทกันเชียว นี่ท่านแอนโตนิโอ้ผู้ดีเก่า รวยสุดๆเลยลูก " นางกระซิบที่หูลูกสาว แถมจูบแล้วก็หอมอีกไม่ยั้ง
"แม่ค่ะเบาๆเดี๋ยวพ่อังเดรก็ได้ยินหรอก "
"จ้าแม่คุณทูนหัวคนดีของแม่ "
"อังเดรมันไม่ได้ติดยานะ ถึงมันจะเล่นดนตรี แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกผมไม่ติดยา "
"กระผมขอโทษครับท่านนายพล ไม่ทราบจริงๆว่าคุณอังเดรเป็นลูกชายของท่านนายพล ผมมันมีตาหามีแววไม่ "
"เออ ..เอาเถอะๆ เรื่องแต่งงาน ผมจะจัดการให้เอง ควีนส์แพทริเซียแห่งสเปนแล้วก็ราชวงศ์สเปนจะเสด็จในงานด้วย ผมแจ้งเอาไว้ก่อน "
"ควีนส์แห่งสเปนจะเสด็จเหรอค่ะ !!" แม่โซเฟียจะเป็นลมให้ได้
"ก็ท่านมีศักดิ์เป็นอาของอังเดรก็ต้องเสด็จอยู่แล้วล่ะ "
"เป็นเกียรติจริงๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆ " พ่อโซเฟียพูดพลางโอบอังเดร ด้วยความปลื้ม อะไรจะโชคดีขนาดนี้ มีลูกเขยหล่อไม่พอ ผู้ดีเก่า รวยสุดๆ โซเฟียนับญาติกับราชวงศ์สเปนอีก อะไรจะเท่สุดบรรยายขนาดนี้ ....
อังเดรยิ้มให้โซเฟีย ....ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ได้ แต่เห็นพ่อกับแม่มีความสุข โซเฟียก็ดีใจที่สุดแล้ว ....
พ่อกับแม่โซเฟียรักอังเดรขึ้นมาทันที เอ็นดูสุดๆ
"พ่อ....โซเฟียมันตาแหลมจริงๆ ลูกเรา ....แม่คุณของแม่ "
"นั่นสิคุณผมกะแล้ว ว่าคุณอังเดรต้องไม่ธรรมดา "
"พ่อ...เรากลับโปรตุเกสไปเยั้ยไอ้พวกที่ดูถูกเรากัน นี่ถ้ารู้ว่าโซเฟียแต่งงานกับลูกท่านนายพล เงิบแน่"
"ชัปปุยส์.....ดูนั่น....."
"ดาวเหนือของเรา "
"ของชั้นคนเดียวต่างหาก...ชัปปุยส์ไม่มีดาวเป็นของตัวเองซักหน่อย"
"เรามีดาวประจำตัวด้วยกันไม่ได้เหรอ..เราเป็นแฟนกันนะ "
คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง....พระจันทร์สีน้ำเงิน...ดาวเต็มท้องฟ้า ...คืนแรกหลังสร้างบ้านเสร็จ..ที่ชัปปุยส์กับอันดามันได้อยู่ด้วยกัน สองคน ...มันมีความสุขจนแทบไม่อยากไปไหน ...อยากอยู่ที่นี่ตลอดไป
"งั้น...ชั้นเอาเดือนก็ได้ เธอมีดาว ชั้นมีเดือน ..โตกว่าดาวเหนือของเธอตั้งเยอะ ...อ่่า..ใช่แล้วๆพระจันทร์เป็นของชั้น "
อันดามันรู้สึกแปลกๆ...กับคำว่าเดือนของชั้นที่ชัปปุยส์พูดออกมา ...หญิงสาวมองเค้าด้วยความกังวล
"ฮ่่าๆๆ อย่ามองแบบนั้นดิ กลัวนะ ....เป็นอะไรหน้าชั้นมีอะไรติดเหรอ "
"ไม่หรอก...... แต่นายต้องถูกลงโทษ !!" อันดามันตาขึงเสียงดัง
"รีบๆลงโทษเลย...รออยู่ ...รอมาหลายวันแล้ว ใจจะขาด " เค้ารีบถอดเสื้อออก
"ทะลึ่ง!!!"
"น๊าๆๆๆๆๆ "
"ใส่เสื้อเดี๋ยวนี้...อากาศเย็นเดี๋ยวนายไม่สบายหรอก.."
"ไม่...ชั้นนั่งถอดเสื้อแบบนี้แหละยั่วเธอไง.....ถ้าเธอยังไม่ลงโทษชั้นอีก..ชั้นจะถอดกางเกงด้วย "
เค้ายังทำหน้ากรุ้มกริ่มยั่วยวน ... ชัปปุยส์นะชัปปุยส์อันดามันได้แต่ส่ายหัว
"น๊า....ได้โปรดลงโทษผม ..." เค้าคว้าตัวเธอมากอด ....
".นอนดูดาวเฉยๆเป็นมั้ย...แล้วมือนายเนี่ยเป็นปลาหมึกเลย อยู่เฉยๆไม่ได้สงสัยชั้นต้องมัดมือนายเอาไว้ซะแล้ว..."
"ใจร้ายที่สุด...คนอะไร...." เค้าพูดแล้วหอมแก้มหญิงสาว
"ไม่ต้องทำแบบนั้นซักวันได้มั้ย..." อันดามันมองตาชัปปุยส์
"ไม่ได้..." เค้าตอบเสียงเบา ริมฝีปากยังจูบที่ต้นคอของเธอเบาๆ "ชั้นรักเธอนี่นา...ชั้นอยาก....ตลอดเลาเลยเข้าใจมั้ยค่ะ "
"ชัปปุยส์...."
"ครับ....อันดามันที่รัก .."
"ชั้นรักเธอ..."
"งั้นจูบชั้นเลย....นานๆด้วยนะ."
"ห้ามแอบดูนะ...นายมันชอบขี้โกง "
"สัญญา..จะหลับตาพร้อมกัน...."
ชัปปุยส์แค่รู้สึกว่า เวลาเห็นหญิงสาวกำลังจูบเค้าอยู่ มันมีความสุขมากๆ ... "รักเธอจังเลยอันดามัน "
"ชัปปุยส์ " อันดามันยังจูบชัปปุยส์อีกหลายครั้ง
"เราเข้าบ้านกันนะ " เค้าอุ้มร่างบาง เดินมาที่บ้าน .... "นี่ไม่ต้องมองหน้าเลย....แอบมองตลอดเลยนะ "
"มองแฟนตัวเองผิดตรงไหน...." อันดามันมองหน้าชัปปุยส์ ยิ่งมองยิ่งรัก
"ชั้นรู้ตัวว่าชั้นน่ารักและก็หล่อที่สุดเลยใช่มั้ยล่ะ "
"เธอหล่อที่สุดในโลกเลย...."
"แบบนี้ต้องมีรางวัล "
หญิงสาวลืมตาขึ้นมายังรู้สึกว่าถูกเค้ากอดอยู่ .... นิ้วเรียวค่อยไล้จมูกของเค้า ...อีกฝ่ายลืมตาขึ้นเลยกระชับอ้อมกอดให้แน่นกว่าเก่า ...
"ชัปปุยส์ .....ชัปปุยส์ เช้าแล้ว ชัปปุยส์ "
"ครับที่รัก...." เค้าเอาหน้าแนบกับหน้าของอันดามัน "รักมั้ย "
"รัก....รักมากเลย ...."
"พรุ่งนี้เรากลับสเปนกันมั้ย..ชั้นใจไม่ค่อยดี "
"ไม่มีอะไรหรอกน่า..ชอบคิดมากอยู่เรื่อยเลย ...อยู่ต่ออีกซักเดือน นะ "
"นายไม่ต้องกลับไปเล่นให้สโมสรรึไงล่ะ "
"เค้าให้พักยาวสองเดือน....ชั้นลืมบอกเธอตั้งแต่ได้แชมป์เอเชีย "
"จริงๆเหรอ " อันดามันดีใจจูบชัปปุยส์ไปเต็มแรง
"เบาๆเจ็บนะ " เค้าเอามือจับปากตัวเอง " พูดเล่น ฮ่าๆๆๆ "
"ก็ชั้นดีใจนี่นา เราอยู่สเปนด้วยกันนานๆนะ "
"นานๆอะไรเธอจะเปิดเทอมแล้ว เดี๋ยวเธอไปเรียนชั้นก็แหง่วเลย เธอไปสก็อตแลนด์ด้วยนี่ "
"นายก็ตามไปสินะ ๆๆๆๆขอร้อง "
"รู้นะคิดอะไรอยู่ "
"คิดอะไร......อย่ามาทะลึ่ง "
เค้าจับตัวอันดามันดันขึ้นไปอยู่บนตัวเค้า "ชอบให้เธออยู่บนตัวชั้นที่สุดเลย ..จริงๆนะ " เค้าทำตาเซ็กซี่
"พอแล้ว...เมื่่อคืนชั้นยังอยู่ไม่พออีกเหรอ..."
"ม่ายยย ม่ายพอ...."
"นายมันไม่เคยพอจริงๆ ....."
"อีกนะ...นะ ..."
มือเรียวค่อยลูบต่ำไปเรื่อยๆ...จนเค้าใจเต้น...กว่ามือของหญิงสาวจะไปถึงตรงนั้น เค้าใจแทบขาด
"อันดามัน " "อันดามัน "
"เธอ....."
"อันดามัน ... อย่าหยุดนะขอร้อง ... " มือเค้าลูบผมของหญิงสาว เบาๆ
เค้ารู้ตัวว่าจะไม่ไหว ...เลยดึงตัวหญิงสาวขึ้นมากอด .... "เธอเก่งมาก..ชั้นรักเธอ....รักเธอที่สุดเลย "
เค้าจูบไล้ไปตามร่างที่เปล่าเปลื่อยของอีกฝ่ายด้วยความรัก .... "ชัปปุยส์ ชัปปุยส์ " อันดามันเรียกชื่อเค้าตลอดเวลา ....
"ที่รัก....."
"ชัปปุยส์ .....ชัปปุยส์ "
"ที่รัก...."
กว่าจะหลุดลอยขึ้นสวรรค์ก็เล่นเอาชายหนุ่มเหนื่อยหอบ ... "ชั้นจะตายมั้ยเนี่ย ฮือออออออ " เค้าหมดแรงนอนแผ่ลงข้างๆอันดามัน
"พาไปอาบน้ำหน่อยไม่ไหวแล้ว....ไม่มีแรง "
"ทุกทีเลย....."
"น๊า......อาบด้วยกัน ......"
อันดามันดึงแขนชัปปุยส์ ..... "สงสารชัปปุยส์น้อยมั้ย....ดูมันสิ....ทำงานหนักทั้งคืน..." เค้าทะลึ่งอีก
"งั้น....ไม่ต้องใช้งานมันอีกเลยดีมั้ย ตัดทิ้งไปเลย " อันดามันทำตาดุ
"พูดเล่น .....แค่นี้ทำจริงจัง.....ป่ะอาบน้ำ ....ชัปปุยส์น้อยอยากทำงานอีก "
"ม่ายยยยยยยยยยยยยยยนะ พอแล้ว ......"
"ม่ายยยยนะ......ยังไม่พอฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ชัปปุยส์น่ะ ....."
"โอเคๆๆๆ ไม่ล่ะพูดเล่น " เค้าพูดพลางคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันตัวอย่างรวดดเร็ว ....
"จริงๆนะ "
"สัญญา......"
"ไอจีพี่เจไงไปฟอลยัง " อันดามันมองหน้ายี่หวายิ้มๆ
"ทำไมต้องตามด้วย "
"อ่ะนั่นแน่ปากแข็งนะ "
"นี่ชั้นมาลาเธอนะทำไมต้องพูดถึงคนอื่นด้วย " ยี่หวาหน้าแดง
"จริงอ่ะ ... พี่เจเค้าชอบเธอจริงๆนะ น่าสงสารออก ...นี่เธอจะไม่ให้โอกาศเค้าเลยเหรอ "
"ชอบ.....ชอบแล้ว...ทำไม.....รีบกลับ....จะรอชั้นหน่อยก็ไม่ได้ ..."
"อ้าว แล้วเธอบอกพี่เจเหรอว่าเธอจะมาหาเค้า "
"ถึงไม่บอกก็น่าจะรอ...." อีกฝ่ายเสียงสั่น
"โธ่ยี่หวาเพื่อนรัก "
อันดามันดึงยี่หวามากอด .... "ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวชั้นจะเอาเบอร์พี่เจกับชัปปุยส์ให้เอามั้ย "
"เค้าจะหาว่าชั้นจีบเค้ารึเปล่า "
"ไมอ่ะนางเอกเกาหลียังจีบพระเอกก่อนตลอดเลยไม่เห็นเป็นไร "
"ชั้นกลัวว่า....เค้าจะ ....."
ชัปปุยส์แอบๆได้ยิน สองเจ้าหญิงคุยกันพอดี เค้าเลย เอ่ยขึ้น " เจ้าหญิงครับ "
ยี่หวาตกใจมากๆ ทั้งตกใจทั้งเขิน " พี่ชัปปุยส์!!! "
"เจชอบฝ่าบาทมากๆนะครับ " ชัปปุยส์ยิ้มหวาน นี่ถ้าที่นี่มีคลื่นโทรศัพท์ ชัปปุยส์จะต่อสายหาเจตอนนี้เลย
"เดี๋ยวผมเมมเบอร์ให้มั้ยครับ "
"คือ...." ยี่หวาเขิน แต่อันดามันแย่งโทรศัพท์ของยี่หวาส่งให้ชัปปุยส์
"เรียบร้อยแล้วครับ "
"ที่รักทำดีมากๆเลยค่ะ น่ารักที่สุด " อันดามัน ยิ้มหวานให้ชัปปุยส์
"ไฮไฟท์!!" เค้าตีมือกับอันดามัน ยี่หวายิ่งเขินไม่หยุด นึกถึงหน้าของเค้ายิ่ง เขิน ... ไม่คิดว่าจะชอบเค้าได้มากขนาดนี้
สโมสร บีอีซีเทโรศาสน
"โอ้ยยยย ทำหน้าเหมือนหมาเหงาเลย " บาสเดินมาเตะก้นเจ
"เดี๊ยะๆๆเดี๋ยวมึงโดนอ่ะ " เจหน้ามุ่ยใส่
"คนเค้ามีความร๊ากกกกกกกกกกก อย่าไปกวนเค้าเลย " กอล์ฟแซว
"ฮืออออออออออออออออออออ " เจร้องให้ออกมา
"เอ้า....เฮ้ยยย นี่กูพูดแค่นี้มึงจะร้องทำไมไอ้เจ เดี๋ยวกูจัดหนักหรอกมึง " กอล์ฟด่า
"พี่กอล์ฟงืออออออออออออออ เค้าคิดถึงชัปปุยส์ " เจหน้าเบ้
"ไอ้ตูดมึงคิดถึง เจ้าหญิงยี่หวาก็บอกมาเถอะ โทรศัพท์มี มึงก็หาไอจีเค้าดิ ไอ้โง่ " บาสพูดแล้วตบหัวเจไปทีนึง
"เอออออออออออออ จริงๆด้วย " ชายหนุ่มตาเป็นประกาย
เจค้นไอจีเจ้าหญิงยี่หวา จนเจอ รูป เกือบ สามพันรูป เจเม้นท์และไลค์ครบ ทุกรูป ...
แฟนคลับที่ตามเจ ถึงกับอึ้ง เกิดอะไรขึ้น
เป็นข่าวทันที .....
"พี่เจไลค์รูปเจ้าหญิงยี่หวามินตรา "
"เค้ารู้จักกันตอนไหน"
"นักฟุตบอลไทยต้องมีแฟนเป็นเจ้าหญิงอย่างเดียว"
"เจ้าหญิงยี่หวามินตราเพื่อนสนิทเจ้าหญิงอันดามัน "
"ไอ้เจมึงดูเลย มึงตายแน่งานนนี้ "
"โอ้วเล่นแค็ปที่ผมไลค์มาเลยเหรอ "
"ก็มึงเล่นไลค์ไปสามพันกว่ารูป มึงไม่ชอบก็ไม่รู้จะว่ายัง เตรียมตัวตอบคำถามนักข่าวได้เลย ราชบุตรเขย เมสซี่เจ !!"
"ผมไม่สนหรอกพี่่กอล์ฟถามมาก็ตอบไป..."
"เออ โชคดีไอ้น้องอยากเป็นราชบุตรเขยต้องอดทน นี่ มีอะไรไปปรึกษาไอ้ปุยส์เลย "
"คร๊าบบบบบบบบบบบบพี่กอล์ฟ"
"โซเฟียช่วยด้วย ช่วยชั้นด้วย " เสียงร้องให้ของ ฮยอนอาที่โทรหาทำเอาโซเฟียตกใจ
"ใจเย็นๆฮยอนอา ....."
"เย็นไม่ได้แล้ว จู่ๆพ่อจะให้ชั้นแต่งงาน "
"ห๊า!!!!.....แต่งงาน "
"ฮืออออ เค้าบอกว่าชั้นจะได้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว "
"แล้วแต่งกับใคร "
"พ่อบอกว่าเค้าเป็นลูกเพื่อนพ่อ ....ฮืออออ ชั้นไม่เอานะ โซเฟีย พวกคนรวยหน้าปลวก ลูกเพื่อนๆพ่อชั้นไม่มีใครหล่อเลย ...บ้าที่สุดจู่ๆจะมาคลุมถุงชน "
"ไม่แน่เธออาจจะชอบเค้าก็ได้นะ ลองเชื่อพ่อเธอดู "
"ไม่เด็ดขาด ชั้นว่าจะหนีไปไกลๆเอาให้พ่อหาไม่เจอไปเลย ...เรื่องอะไรก็ได้แต่เรื่องนี้ชั้นขอขัดใจพ่อ "
"ฮยอนอา เธอลองคุยกับพ่อเธอดีๆ ชั้นว่าท่านต้องมีเหตุผล "
"โซเฟียเธอรู้จักพ่อชั้นน้อยไปแล้ว "
"เอาน่าคงไม่ให้แต่งวันนี้พรุ่งนี้หรอก ไว้เธอมางานแต่งชั้นนะ เธอกับอันดามันต้องเพื่อนเจ้าสาว "
"ชั้นต้องไปแน่นอนโซเฟีย ...อยากเห็นหน้าคนบางคน "
"พี่ริคาโด้ คงคิดถึงเธอมากพอๆกับที่เธอคิดถึงเค้า ...."
ยังไม่ทันที่โซเฟียจะพูดจบ ฮยอนอาก็สวนขึ้น "พอเลย...คนใจดำ...ชั้นโคดเจ็บใจ เค้าอาจจะมีใครไปแล้วก็ได้ "
"พี่ริคาโด้เค้ารักเธอเค้าไม่มีใครหรอกชั้นรับรองได้ "
"สาวๆในวังมีแต่สวยๆผู้หญิงสเปน "
โซเฟียสงสารฮยอนอามากๆต้องบอกเรื่องนี้กับพี่ริคาโด้อย่างด่วน ก่อนที่ฮยอนอาจะตกไปเป็นของคนอื่น อีกอย่าง โซเฟียไม่อยากมีพี่สะใภ้เป็นคนอื่น นอกจากฮยอนอา... โซเฟียยิ่งเข้ากับคนยาก ..ฮยอนอาเป็นคนดี แถมยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดอีกด้วย ...
.
.
"ยินดีต้อนรับสู่การฝึกงานที่สโมสรสุพรรณบุรีนะจ้ะ
"
"ขอบคุณมากๆค่ะ ขอบคุณที่รับหนูฝึกงาน "
"พี่ งง นะ ที่เธอยื่นจดหมายขอฝึกงานทีนี่
..เธอเรียนเอกผลิตภาพยนต์ไม่ใช่เหรอ ..แล้วนี่จะเขียนสารนิพนธ์เรื่องอะไร
เขียนแบบไหนกัน พี่ยัง งง แทนเธอเลย ..แต่ก็เอาเถอะ ในเมื่อเธออยากจะฝึกงานที่นี่
ก็หาประสบการณ์ให้เต็มที่แล้วกันจ้ะ "
"ขอบคุณมากๆค่ะพี่ "
"งานแรก ... ไปทำความสะอาดบ้านพักนักกีฬาเลยจ้ะ
มีทั้งหมด 20 กว่าหลัง
ไม่ต้องกลัวนะจ้ะ มีแม่บ้านคอยช่วย "
"ได้ค่ะ "
"สู้ๆนะจ้ะ "
หัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์คิดในใจ บอบบางคุณหนูแบบนี้
เจองานคนใช้เข้าฝึกได้ชั่วโมงเดียวเผ่น แน่นอน
เด็กสมัยนี้ไม่มีใครมีความอดทน มาฝึกงานประชาสัมพันธ์
จะนั่งแต่เคาเตอร์อย่าง เดียว งาน เอาท์ดอร์ งาน เซอรืวิสตืนกกีฬาช่วยกัน
แทบจะไม่เคยเลย อยากอยู่แต่ในแอร์เย็นๆ
เดือนดารา ตื่นเต้นสุดๆ เมื่อกำลังเดินอยู่รอบๆสนามกีฬาของสโมสรสุพรรณบุรี
....ตรงนี้สินะพี่ชัปปุยส์เคยซ้อม เคยแข่ง ... หญิงสาวยิ้มออกมา
ด้วยความสุข ...
"อิหนูเจอแกล้งรับน้องแบบนี้กันทุกคนเลยเด็กฝึกงาน
แต่ป้าจะช่วย ไม่ต้องห่วง ไปทำแค่สองหลังนั่นก็พอแล้ว ที่เหลือป้าทำเอง "
ป้าแม่บ้านของ สโมสรเอาอุปกรณ์ทำความสะอาด มาให้ เดือนดารา
"ไม่เป็นไรค่ะป้าเราแบ่งกัน แค่นี้หนูสบายมากๆค่ะ
"
เดือนดาราเดินตามป้าแม่บ้านมาที่บ้านนักกีฬา ...
บ้านพี่ชัปปุยส์หลังไหนนะ .....
"หนูทำหลังนี้เลยนะเดี๋ยวป้าไปทำอีกหลัง ... "
"ค่ะป้า "
ฝนก็กำลังจะตกอีก ... จะสี่โมงเย็นแล้ว
รึว่าจะไว้ทำพรุ่งนี้ดีนังหนู" ป้าแม่บ้านมองดูท้องฟ้าที่มืดดำในตอนนี้
ลมแรงพัดมาจน เดือนดาราแทบจะปลิว
"ไม่เป็นไรค่ะหนูทำได้ "
"ตามใจ...งั้นป้าไปนะจ้ะ "
ร่างเล็กรีบเดินเข้าไปในบ้านนักฟุตบอล หลังแรกที่ต้องทำ ....
แค่เปิดประตูบ้านเข้าไปก็แทบจะเป็นลม เดือนดาราใจเต้นตึกๆ
แค่เห็นข้าวของ....แค่เห็นรองเท้า
"พี่ชัปปุยส์ บ้านพี่จริงๆด้วย "
เดือนดาราทรุดตัวลงนั่งกับพื้นร้องให้อย่างหนัก ....
ในที่สุดก็ได้มาอยู่ในบ้านที่เค้าเคยอยู่ ....
นั่นห้องนอน .... นั่น .....
รูปเค้ากับโซเฟียยังวางไว้บนหลังทีวี ....
นี่เค้ายังเก็บรูปของโซเฟียเอาไว้อีก
แล้ว...เจ้าหญิงอันดามันล่ะ ....รึว่าเค้าคบสองคนพร้อมๆกัน ...
ฝนตกลงมาอย่างหนัก .... เดือนดาราไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
...หญิงสาว รีบกวาดถูจัดของ ..เก็บเสื้อผ้าของเค้า อย่างมีความสุข
น้ำตาก็ไหลไม่หยุด ...
"รองเท้าของพี่....."
เดือนดาราหยิบสตั๊ดคู่ที่ชัปปุยส์ใส่ลงสนามบ่อยๆขึ้นมากอด...
"เสื้อของพี่ "
"นังนู๋ทำอะไรน่ะ !!"
"เปล่าค่ะ "
"นี่..ถนนข้างหน้าสโมสรมันขาด..ฝนตกหนักมาก
...เอ็งจะกลับบ้านยังไงเนี่ย...นี่มันจะหกโมงแล้วนะ "
"รึค่ะป้า....ทำไงดีค่ะ "
"บ้านป้าอยู่หลังสโมสรนี่เอง...แต่ห้องมันไม่พอนอนหรอกนะถ้าจะให้เธอไปนอนด้วย
..."
"หนูจะกลับ้านค่ะ "
"กลับไม่ได้ฝนตกหนักขนาดนี้ กลับยังไง
....นอนนี่แหละ แล้วก็รีบกลับบ้านแต่เช้าเลยนะ ...ป้าไปล่ะ อ้อ
นี่ข้าวผัดป้าเอาฝาก เอาไว้กินตอนเย็น "
"ป้าเดี๋ยวก่อนค่ะ "
ป้าแกไม่ฟังเสียงของ เดือนดาราเลยรีบเดินออกจากบ้านไปซะงั้น ฝนก็ตกไม่ลืมหูลืมตา ป่านนี้พ่อจะเป็นยังไงบ้าง จะกินข้าวรึยัง คงเมาอยู่หน้าบ้านตามเคย ....
"เกิดมาไม่เคยเกลียดใครเท่านี้มาก่อนเลย...." หญิงสาว ตาขวาง..มือก็กำแน่น ....
"สมน้ำหน้า...พี่ชัปปุยส์ทิ้งแก....."
"พี่ชัปปุยส์.....พี่มองเดือนสิคะ...เดือนดาราของพี่....เดือนดารารักพี่ "
น้ำตาของหญิงสาวร่วงใส่รูปถ่ายของเค้า .... เมื่อไหร่เค้าจะกลับมาที่นี่ซักที ..เมื่อไหร่ เดือนดาราใจจะขาดอยู่แล้ว....
ทำไมความรักเทอมีอุปสักเยี่ยงนี้ชัปปุยส์
ตอบลบ